MAFYA AŞIK OLURSA | BİTTİ

13.BÖLÜM

Umarım beğenirsiniz.

Lütfen bölümü oylar mısınız?

Rüya olduğunu anladıktan sonra derin bir 'oh' çektim. Berk hala endişeli gözlerle bana bakıyordu. 

"İyiyim ben merak etme. Sadece kabus gördüm"

Elinde ki bez ile yüzümde ki terleri silerken çok endişeli görünüyordu.

"Abicik çok endişeli herhalde"

Bunları derken kendime engel olamayıp gülmüştüm. O da endişeli bakışlarını biraz değiştirip konuşmaya başladı.

"Endişelenmeyecektim de ne yapacaktım? Bağırıp duruyorsun 'ne oluyor' diye.

" Dediğim gibi kabus gördüm. Neyse kalkıyim ben kahvaltı hazırlarım. "

Hemen ayaklanıp" Gerek yok zaten benim acil grubun yanına gitmem gerekiyor. Sen kendine istediğin zaman hazırla"

Bir şey olduğunu düşünüp endişeli gözlerle ona döndüm.

"Bir sorun mu var?"

"Hayır sadece bir şarkı çalmamız gerekiyordu geç kaldım. Gitmem lazım."

Elinde ki montunu giyip kapıya doğru ilerlemeye başladı. Bende onu yolcu etmek için kapıya doğru ilerlemeye başladım. Onu yolcu ettikten sonra odamda ki yatağa yatıp tekrardan uykuma geri döndüm.

Kerem'den

Kahvaltımı yaptıktan sonra hemen arabaya binmek için dışarı çıktım. Arabaya bindiğim de yol boyunca sabah ki mesajı düşünüyordum.

'Artık senin de bir zayıf noktanın olduğunu bilmek güzel. O kızın başına gelenlerden sen sorumlusun anladın mı? Adamlarımı öldürmenin cezasını vereceksin Kerem Yılmaz. Ben seni yıldırmasını bilirim.'

Bu mesaj üstüne çok fazla tedirgindim. Onu daha yeni kazanmışken..... Kaybedemezdim...

Araba durduğunda hemen arabadan inip apartmana doğru ilerledim. 2. Kata çıktığım da içeride birileri olabileceğini düşündüm. Adamlarıma dönüp kapıyı kırmalarını işaret ettim.

Eda'dan

Büyük bir ses ile olduğum yerde titremiştim. Ne olduğunu düşünüyordum. Bir süre sonra odamın kapısının açılması ile yatağımda oturma pozisyonuna geçmem bir oldu. Gelen kişiye şaşkın bir şekilde bakıyordum. Ne işi vardı burada ? Hala şaşkın gözlerle ona bakarken o rahatlama anlamında bir 'oh' çekti. Hemen yanıma yaklaştı ve "Hadi toparlan gitmemiz lazım" dedi.

Oturduğum yerde ona şaşkın bir şekilde bakıyordum. Nereye gitmemiz lazımdı ? 

Oturduğum yerden ayağa kalkıp konuşmaya başladım.

 "Nereye gitmemiz lazım?"

"Benim evime"

Ne alakaydı şimdi. Neden onun evine gitmeliydim hiç bilmiyordum. Bilmediğim bir şey içinde bir harekette bulunmayacaktım.

"Ama neden?"

Endişeli bir şekilde bana bakmaya devam ederken "Eda hadi. Sana gitmemiz gerek diyorsam gitmemiz gerek" demişti.

Gerçekten şaşırmıştım çünkü bunları söylerken bağırmıştı. Korkmaya başlamıştım. Yan tarafımda ki telefonu elime aldım. Dolabımda bulunan çantamı almak için dolabıma doğru ilerlemeye başladım. Bir kaç parça bir şey koyduktan sonra üzerimi giyinmek için müsaade istedim. Kapıya doğru ilerleyecektim.