kriebels

Het   is tijd om te gaan, ik kijk nog even in de spiegel om te controleren of mijn haar goed zit, pak mijn tas en jas en dan gaan we op weg. Na een half uurtje zijn we waar we wezen moeten, het is een klein theater waar we moeten zijn, het ligt verscholen tussen leuke andere gebouwen in een mooi stadje. Omdat we te vroeg zijn hebben we nog tijd om een kopje koffie te drinken en ondertussen loopt de foyer vol.

Tegen achten gaan de deuren open, we mogen naar binnen, het is een sfeervol zaaltje waar iedereen zijn eigen plaatsje kan uitzoeken, er hangt een gezellige spanning in de lucht en ik voel kriebels in mijn buik, er klinkt geroezemoes achter de gordijnen en als het zaaltje bijna vol is en het tijd is, schuiven de gordijnen van het toneel open.

HET GAAT BEGINNEN!

Het verhaal is heel bekend, een Engels gezin zoekt een nanny voor hun twee kinderen, de vader is een zeer dominant type die wil bepalen hoe de zaken in zijn huis geregeld dienen te worden.

Maar de nanny wordt Mary Poppins die een beetje kan toveren, de kinderen zijn dol op haar en ook de vader van de kinderen ontdooit een beetje, de kinderen krijgen meer vrijheid en er wordt weer gelachen in het huis van de familie Banks.

Er wordt met veel plezier gespeeld, gezongen en geacteerd, het is een feest om naar te kijken, halverwege is het pauze, we mogen even wat drinken maar na een kwartiertje gaan we weer naar binnen om het vervolg te bekijken.

De grappigste rol is van Mr. Banks, hij is de vader, hij is grappig, boos, leuk, onaardig en zijn geplakte snor zakt steeds af en moet iedere keer weer opnieuw een zetje krijgen om hem op de goede plaats te zetten, maar dat gebeurt onverstoorbaar.

Als het stuk afgelopen is klinkt er een daverend applaus, alle acteurs krijgen bloemen, de regisseuze, de souffleuze, de mensen van het licht en geluid krijgen allemaal een daverend applaus maar het grootste applaus is voor Mr Banks, die met zoveel flair zijn rol speelde maar Mr Banks is een meisje, ze is mijn kleindochter en ze is nog maar 10 jaar oud!!