TAMA PERO BAWAL (SPG/ROMANCE) COMPLETE

5:

Napa ungol at impit na napasigaw na nga din si Karina dahil sa di maipaliwanag na pakiramdam na hatid sa kanyang katawan ng mapag samantalang si Gardo.
Hindi na niya napigilan ang sensasyon.

Marahil dahil babae siya at tao din na may pakiramdam. Naramdaman niya ang kakaibang sarap na iyon maka ilang ulit na ipinalasap sa kanya ni Gardo.

Nawala na ang hapdi na kanina ay nararamdaman ng kanyang katawan. Napalitan iyon ng mga di maipalawanag na kiliti.
Kiliting nais niyang wag nang huminto.

Matapos ang huling pagkaka raos ay humiga sa kanyang tabihan si Gardo

“Sinasabi ko na nga at may itinatago ka ding kalibugan ehh. Hehehe. Nasarapan ka ng husto sa huli kong bira sayo kaya dimo na napigilan ang sarili mo.”
(Muli nanamang gumapang ang mga kamay ni Gardo sa malusog na dibdib ni Karina”

Namula naman ng husto ang pisngi ng dalaga dahil sa sinabi ng lalaki. Pa asik niyang tinabig ang Kamay ni Gardo.

“Pinag samantalahan mo ako.. Wala lang akong nagawa dahil sa mga banta mo!”
“Ngayong nakuha mo na sa akin ag lahat. Baka naman pwedeng ihatid mo na ako. Tumila na ang ulan at paniguradong hinahanap na ako sa amin” pa galit na tugon niya.

"Easy ka lang.. O sya mag bihis ka na. Ihahatid kita at sasabihin ko sa iyong ama na mag papakasal na tayo.”

(Lumapit pa si Gardo sa dalaga, Hinapit ang katawan niya palapit dito at sabay bumulong sa kanyang tenga)
“Gabi gabi na tayong mag sisiping, Gabi gabi na kitang babayuhin, Gabi gabi mo na akong papaligayahin. Araw araw ko nang matitikman ang nakaka baliw mong katawan. Dahil mula sa mga oras na ito ay sa akin kana Karina. Sa akin… Akin ka lang..”

Hindi naman na ikinagulat ni Karina nang sabihin iyon ng Binata. Alam niyang nung una pa lamang ay may malaki na itong interes sa kanya. Halata kasing manyak ito at Matakaw sa Sex.

"Alam ko. At alam kong katawan ko lang ang gusto mo. Pwes sige mag papakasal ako sa iyo. Ayoko din na malagay pa ang pamilya ko sa kahihiyan kaya susundin ko nalamang ang gusto mo.
(Sa pag kaka taong iyon ay may tapang nang mababakas sa tono ng dalaga. Sinasabi niya iyon habang isa isang isinusuot ang kanyang mga saplot hanggang matapos iyon)
“Kung wala ka nang sasabihin ay Kumilos ka na riyan at ihatid mo nako! Manyak!”

"Hahaha! Manyak ako? Pero nasarapan ka naman? Hahaha. Karina, Karina, wag kang magkaila. Wag kang mag alala at gabi gabi na kitang mamanyakin pag mag asawa na tayo. Hahaha. (Tumatawang wika naman ni Gardo sa Kanya)

--
Nawala ang pag aalala nang Ama at mga kapatid ni Karina nang Makita nilang inihatid ito ni Gardo.

“Mano po mang Pedring, Nadaanan ko si Karina sa post office na ginabi na at walang masakyan kaya minabuti ko nalang na ihatid na sya d2.” Sabi ni Gardo.

Paasik naming bumulong sa kanyang sarili si Karina. “Napaka plastic ng Manyak na to? Bakit dimo kaya sabihin sa tatay kong hinalay moko bago ihatid dito?”

“Ahh ganun ba iho? Naku mabuti pala at nadaanan mo itong aking dalaga. Delikado ang panahon ngayon. Nagkalat ang masasamang loob. Ang iba ehh mang re-Reyp pa lalo na kung sing ganda ng Anak ko ang makikita”

Napa ubo ng marahan si Gardo bago nag salita.
“Ahh.., oo nga ho eh.
Sya nga pala Mang Pedring. Nais ko na rin sana kayong makausap. Yaman din lamang at narito na ako. Gusto ko sana kayong kausapin na kasama ang aking Mama at Papa ngunit nandito na rin lamang ako ay babanggitin ko na din sa inyo”

Kinakabahang napa titig si Karina kay Gardo.

Maang na napatda naman ang Tatay ni Karina sa tinuran ng kaharap. Kinabahan siya na marahil ay maninigil na sa kanyang pag kakautang ang pamilya ni Gardo.

“Gardo, kung tungkol iyan sa aking pagkaka utang sa iyong ama, ay ipag paumanhin nyo sapagka wala pa akong maibabayad. Ang kinikita ni Karina ay sapat lamang sa pang araw araw naming gastusin. “

Bumakas naman ang galak sa muka ni Gardo ng marinig ang sinabi ni mang Pedring at lalong nagka roon ng lakas ng Loob upang sabihin ang nais.

“Nagkaka mali kayo Mang Pedring. Ang totoo nyan ay wala na kaming balak singilin kayo. Lalo na at magiging pangalawang Ama ko na kayo” naka ngiting sabi nito.

Medyo nanlaki ang mata ni Mang Pedring sa pagka Gulat at pagka Lito. Nag palipat lipat ang anyang mga mata kay Gardo at Karina.
“Hindi ko ata maintindihan Gardo”

“Ang ibig ko pong sabihin ay nakapag pasya na ho kami nitong si Karina na magpakasal sa lalong madaling panahon.. Opo mag Nobyot Nobya na kami may ilang buwan na din at nais naming kayong sorpresahin. Magiging isang pamilya na ho tayo Tatay Pedring” (Ang naka ngiti at masayang Turan ni Gardo, Habang si Karina naman ay naka tingin lamang sa ama na walang bahid na anumang emosyon.

“Totoo ba ito, Anak? Karina?”

“Opo Itay. Sana ay makuha ko nalang ang basbas nyo.” tugon ni Karina.

“Anak labing syam na taon ka pa lamang. Alam kong nais mo pang makapag Kolehiyo ngunit patawarin mo ako sa pagka pabaya ko sa inyong magkaka patid.”
"Ngayon kung buo na ang iyong pasya ay buong loob kong iniaabot sa Inyo ni Gardo ang aking Basbas.” Litanya ng ama.

“Kailan nyo ba balak ganapin ang kasal?” tanong nito.

“Sa isang linggo napo”! (Ang nag mamadaling sagot ni Gardo)

Asar na tumingin si Karina kay Gardo.. Halatang atat na atat ang lokong manyak na toh!

“Ah ehh ganon ba? Talaga palang nakapag plano na kayo. Kung gayon ay cge, Gawin na ninyo ang mga kailangan para sa kasal. Masaya ako sa pasya ng Anak ko. Gardo sana lamang ay wag mo syang sasaktan at paiyakin” sabi ng matanda.

"Makaka asa ho kayo na paliligayahin ko sya ng husto" naia ngiti at may laman na tugon naman nito.

---
Nang sumunod na Linggo ay naidaos nga ang Kasal ng dalawa. Madaming mga imbitado at halos karamihan d2 ay ang mga empleyado ng Post Office.
Napaka ganda ni Karina sa suot niyang Traje de Boda.
Humakab iyon ng husto sa napaka sexy niyang katawan.
Naka lugay ang alon-alon niyang buhok na lalong nagpa sexy sa kanyang itsura.
Mababakas sa mata ng lahat ang pag hanga sa napaka gandang Bride.
Isa na dito ang Best Man ni Gardo. Kapawa Inhinyero at kaibigang si Bryan….

Naging maayos ang pag daraos ng Kasal. Ang ama ni Karina, maging ang mga kapatid Gayundin ang mga magulang at buong pamilya ni Gardo ay masayang masaya.

Wala ni kahit sino sa kanila ang naka halata na sa likod ng magandang kasuotan at magarbong kasiyahan ay malungkot na damdamin ni Karina ang nangingibabaw sa kanyang emosyon.
Hindi siya nagpa halata.
Sinunod niya ang nais ni Gardo.
Ang mag panggap siyang masaya.
At mag panggap na nag mamahalan sila.