KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)

2.BÖLÜM

Kitabın 2.bölümüne hoş geldiniz ama asıl olaylar 3.bölümden sonra başlayacak 3.bölümü sabırsızlıkla bekliyorum umarım gidişat hoşunuza gider kusurlar varsa affola herkese iyi okumalar.

Sizleri seviyorum oy ve yorum yapmayı unutmayınız....

***

"Gerçekler her bir yanımdan sarkıyordu, sanki yüzüme bakan gerçeği anlayacakmış gibi."

***

Hayatta şu akıp giden su damlaları gibi usul usul akıyor, kimin hayatı usulca kiminin hayatı sağanak gibi ilerliyor. Benim hayatım ise sanırım camı çerçeveyi indiren dolu gibi, gökten insanlara umut yağsa benim kafama dert düşer.

Başıma gelen çoğu derdi sanırım kendi başıma kendim sarıyordum. Kafamı çevirip yanımda oturmuş Derine baktım, bir taksi bulana kadar anam ağlamıştı oda zil zurna sarhoş olduğu için çoktan omzumda sızıp kalmıştı bile.

Bende kafamı cama yasladığımda hafifçe gülümsedim. Güya benim kafamı dağıtmak için çıkmıştık dışarıya ama dağılan onun zihni olmuştu hatta haddinden fazla dağıtmıştı.

Şimdi onu evden içeriye sessizce taşımam gerekiyordu, şimdi hamile olmasaydım bende aklım bulanana kadar içebilirdim ama bu kolay yol olurdu. Ben bu kalbimdeki acıyı yaşayarak giderecektim acıdıkça kanayacak kanadıkça pıhtılaşacak ve kabuk bağlayacaktı.

İçimdeki bebeği ise yarın halledecektik. Yarına kadar düşünmek için vaktim vardı ve ben hala kararımı verememiştim, bebeğimi doğurmalı mıydım yoksa aldırmalı mıydım?

Elimi karnımda gezdirirken dudak büzdüm. Klinikteki doktor Derinin bir arkadaşı olunca bizim randevu işi de kolayca hallolmuştu tabi. Yolda uyumamak için kendimi zor idare ederken artık eskisinden daha fazla uykumun ağır bastığını fark ettim.

Önceden olsa gözüme uyku girmezdi ama bu birkaç aydır resmen yatağa yapışık yaşıyordum. Derinlerin evinin önüne geldiğimizde çantamdan ücretini çıkarıp ödemiştim.

Derinin çantasını da aldım ve Derini sertçe dürttüm. Yarı ayık yarı baygın ayakları yere bastığında zar zor onu zapt ederek içeriye sokmuştum çantasındaki anahtarla kapıyı açtığımda sessizce merdivenlerden yukarıya çıktık.

Ben sessiz olmaya çabaladıkça Derin ortalığı ayağa kaldırmaya niyet etmiş gibiydi, bir anlığına tek kolumu ondan çektiğimde iki seksen yere serilmişti. Çıkan gürültüyle dudaklarımı dişlerken içerideki bir odanın ışığı yanmıştı Derinin annesi Nazlı abla hızlıca yanımıza geldiğinde yerde yatan kızına bakarken hayıflandı.

"Ay yine mi fazla kaçırdı bu kız?"

"Yani ben sessiz olmaya çalıştım ama-"

"Sorun değil tatlım herkes senin gibi uslu sakin değil ki."hafifçe saçlarımı okşadığında gülümsedim.

Birlikte Derini yerden kaldırdığımızda sürüklemek suretiyle onu odasına sokup yatağına bırakmıştık ki, Nazlı abla bana döndü.

"Sende Derinle uyursun geç olmuş baya saat gitme eve babanla kavga etmeyin şimdi."

"Teşekkürler Nazlı abla."herkes babamın kırmızıçizgilerini bildiği için genel de bana arka çıkarlardı, bazen keşke Derinin yerinde olsam diyordum ama insan ailesini seçemiyordu işte.

Derinin üzerindeki kıyafetleri çıkardım ve pijamalarını giydirdim ona bende üzerimdekileri çıkarıp onun dolabından kendime pijama almıştım. Üzerimi değiştirdiğimde midemden yükselen ani bulantı ile kendimi tutamayıp hızlıca banyoya girdim.