Κεφάλαιο έννατο
Αφόυ κάθησε στην άκρη του κρεβατιού γύρισε ελαφρώς το κεφάλι του κοιτώντας την και μετά το ξαναγυρίσε ώστε να κοιτάει το πάτωμα. Δεν μιλούσε ακόμα. Σκεφτόταν. Άχνα δεν μπορούσε να βγάλει. Μα μετά από λίγα λεπτά κατάφερε να πει έστω και κάποιες λέξεις. << συγγνώμη κόρη μου. Μπορεί να φαίρομαι λίγο πιεστικά αλλά είναι για το καλό σου. Του χρόνου θα φύγεις και δεν θα έχεις κανέναν να σε φροντίζει. Πρέπει να μάθεις κάποιους κανόνες. Πρέπει να μπορείς να ζήσεις σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Τέλος πάντων. Μην χαλιέσαι. Το βράδυ θα είναι μια ωραία βραδία. >> της είπε και σηκώθηκε σιγά σιγά από το κρεβάτι. Έσκυψε απαλά από πάνω της και της έδωσε ένα φιλί στα μαλλία και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Την άνοιξε μα γύρισε το κεφάλι του πίσω για να την κοιτάξει μα αυτή δεν γύρισε και έτσι έφυγε. Μιας και σημέρα ήταν δεκατέσσερις Φεβρουαρίου θα άφηναν τον μικρό στην γιαγία και οι γονείς της θα έφευγαν. Αφού κατάφερε να ηρεμίσει σηκώθηκε από το κρεβατί με αργές κινήσεις και πήρε την Τίνα τηλέφωνο λεγοντάς της τα πάντα. Η ώρα πέρασε καθώς οι γονείς της είχαν φύγει. Αφού έκλεισε τον τηλέφωνο ξάπλωσε σαν αστερίας πάνω στο κρεβάτι και κοιτούσε το ταβάνι. << όλα θα πάνε καλά >> είπε χαμηλόφωνα λες και δεν ήθελε να την ακούσει κάποιος παρόλο που ήταν μόνη της. Η ώρα ήταν εξίμιση. Στις εφτάμιση θα ερχόταν η Τίνα, η Άθενς, η Έβελιν, η Λιάννα και η Φίφη για να ετοιμαστούν. Σηκώθηκε, έβαλε μουσική και πήγε να κάνει ένα ντουζ. Το ζεστό νερό έτρεχε πάνω της, κλείνοντας τα ματία σκεφτόταν τον Χάρυ και την αποψίνη βραδία. Όταν βγήκε, έδεσε το μπουρνουζι γύρω της μα πριν προλάβει να ντυθεί χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Πήγε να ανοίξει γρήγορα μιας και ήξερε πως ήρθαν τα κορίτσια. Άνοιγει την πόρτα << γείας σας κορίτσια, περάστε >> << γεία σου Λία >> είπε πρώτη η Τίνα μιας και μπήκε αυτή πρώτη. Φορούσε ένα μάυρο κολλητό τζίν, με ένα άσπρο πουκάμισο και από πάνω ένα μάυρο σακάκι. Δέυτερη μπήκε η Έβελιν << γεία σου φιλενάδα >> είπε και προχώρισε προς το σαλόνι.Η Έβελιν φορούσε ένα τζιν, κοντό σορτσάκι, με μάυρο καλσόν, από πάνω μια μάυρη μπλουζα που από πίσω ήταν ανοιχτή και ένα μάυρο μπουφάν. Τρίτη μπαίνει η Άθενς που φορούσε ένα μάρυο φόρεμα μακρύ με ένα μάυρο μπολερό από πάνω. Την φίλισε σταυρωτά και κάθησε δίπλα στην Έβελιν. Τέταρτη μπήκε η Φίφη που φορούσε ένα κοντό κίτρινο φόρεμα με ένα μοβ φίογκο κάτω από το στήθος της. << χευυ ντιαρ >> είπε χαμογελαστά και μπήκε μέσα και τελευταία η Λιάννα που φορούσε ένα μπλέ, κοντό, στράπλες φόρεμα και από πάνω ένα σομόν μπολερό. Καθώς την αγκαλίασε μπήκε και η τελευταία μέσα. << εεε κοπελία δεν θα ντυθείς έσυ? Έτσι θα έρθεις? >> είπε η Τίνα γελώντας. << ναι ρε έτσι θα έρθω θες κάτι? >> είπε ειρωνικά η Λία και γέλασε. << παώ να ντυθώ και έρχομαι >> είπε η Λία και πήγε προς τα μέσα. << έρχομαι και εγώ >> είπε η Έβελιν. Μπήκε μέσα στο δωμάτιο και κατευθείαν πήγε στην μεγάλη ντουλάπα της. Έβγαλε το σομόν, κοντό φορεμά της, που κάτω από το στήθος είχε ένα μάυρο φίογκο και το έβαλε προσεκτικά για να μην το τσαλακώσει. Έβαλε τα μάυρα τακούνια της και κάθησε στον επιπλάκι με τον καθρέυτη. Βάφτηκε ελαφρώς και χτένισε τα μαλλία της στο φυσικό της. Αφού ετοιμάστηκε βγήκαν μαζί με την Έβελιν μέσα από το δωμάτιο. Στην μάυρη τσάντα της που ήταν σε στυλ φάκελο έβαλε το κινητό της, τα κλειδία της και έφυγαν όλες μαζί για να πάνε στο σχολέιο όπου και θα γινόταν ο σχολικός χορός για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Πως σας φαίνεται κορίτσια? Το επόμενο πάντως θα ειναι απο τα αγαπημένα μου!!!! ^.^
