Hi new member Уншаад үзээрэй!
[Singularity]Chptr1
Бидний эхлэл тийм сайхан байгаагүй ч төгсгөл нь илүү үзэсгэлэнтэй байгаасай гэж хүсч байна.
[2020]
"Өнөөдөр ч бас илүү цагаар хичээллэ юу?"Номын сангаас гарч яваад хамгаалагчтай нь таарчихав.
Одоо бүр танидар болжд ээ?!
"Тиймээ!Баяртай сайн ажиллаарай"
Би ийн хэлээд номын сангаас гарав.
Гадаа их харанхуй болжээ.
Утсаа гаргаж ирэн 'Эмээ' гэж тэмдгэлсэн дугаах луу залгав.
Эмээ нэг их дуудуулсангүй авав.
"Байна уу?за эмээ сайн байгаа биздээ"
"Тиймээ чи чинь яагаад залгахгшй байгаан бэ?"
"Аан хичээл их байгаа болохоор амжсангүй ээ заза сайн байгаа эсэхийг чинь шалгаи гэсэн юм.Эмчийнхээ үгэнд сайн ороод эмчилгээгээ сайн хийлгүүлээрэй"
Би ингэж хэлээд бушуухан салгаж орхив.Тэгвэл санасанлаа уйлчихна.
Дэлгүүр орон шоколадтай сүү авч сорсоор гэрийн зүг алхав.
Тиймээ тэр үеийг санаж тэр өдөр билд уулзсан~
Гэнэт хэн нэгэн амыг минь дарахад би сүүгээ газар унагаж орхив.Амьсгаа авч чадахгүй болох үед би ухаан алдсан юм.
••<
Нуруугаар минь хүйт дааж эхэлхэд би сэрэв.
Танихгүй орчин ямар ч цонхгүй хоосон харанхуй өрөө.
"Яасан удаан сэрдэг юм бэ мм?"
Хаа нэгтээгээс хэн нэгэн ярьсанл би цочиж орхив.
"Хэн бэ?Би хаана байгаа юм"
Удалгүй гэрэл асахад нүд гялбаад харж чадахгүй байлаа.
"Юу вэ юу болоод байгаа юм бэ намайг яагаад энв авчирсан юм?Үгүй ээ энэ хүний наймаа юм уу намайр алах уу"
Гэтэл нөгөө хүн чинь тас тас хөхөрөх аж.
"Үнэхээр айж байгаа болотой КанСэна
