1

26 3 3
                                    


Goed, om te beginnen.. Mijn naam is Eloise. Ik leefde 18 jaar lang normaal, tot dat ik erachter kwam dat er bovennatuurlijke wezens in deze wereld zijn.

Het gevoel als je wakker word op de eerste schooldag, dat voelt gewoon vreemd. Ik ga naar een nieuwe school omdat ik ben verhuisd. Ik doe mijn dingen thuis en ga naar school. Ik heb nu al een slecht gevoel, is dat niet te snel? Ik loop het grote grijze gebouw in en word aangestaard door eigenlijk zowat iedereen. Ik voel mijn wangen warm worden en loop snel door naar de office balie. Waarom keken ze allemaal? Ik maak me er nu al druk om terwijl ik mezelf had opgesteld om me niet teveel zorgen te maken over alles. Ik haal mijn rooster en kluissleutel op en ga natuurlijk naar mijn kluisje.

Na een minuut valt iedereen stil. Ik kijk om en zie 3 jongens door de gang lopen, iedereen gaat voor ze aan de kant. Waarom zouden ze dat doen? Wie zijn die jongens?

De middelste van de 3 jongens werpt een blik op mij en krijgt voor 2 seconden vuurrode ogen. Ogen, net alsof ze uit een andere wereld komen. Ik kijk de jongens na en staar er even na. Wat is hier zojuist gebeurd? Hoe kan hij ineens zulke ogen krijgen? Ik voel me akward op deze school, omdat iedereen me aan staart zodra ik voorbij ze kom.

Ik haal even diep adem en loop naar de meisjes wc. Ik kijk in de spiegel en hoor dat er ook nog een ander iemand de wc binnen komt. 'Ehm, het is je vast opgevallen dat iedereen je aan zit te staren.' Ik kijk haar aan en knik. 'Heb je wel enig idee waarom ze dat doen?'

Ik besluit om toch maar te antwoorden. 'Nee, weet jij het?'

'Ja, maar ik vertel het niet hier. Kom na school buiten bij de zwarte banken.' Ik knik, dan loopt ze weer weg. Dit was vreemd, kan ik haar vertrouwen?

Ik heb nog 4 lessen en daarna stop ik wat spullen in mijn kluis en loop ik naar buiten, ik zie het meisje al bij de zwarte banken staan en loop naar haar toe.

'Goed, ik ben trouwens Taryn.'

'Eloise' antwoordt ik. 'Wat wou je me vertellen?'

'Je hoeft me niet te geloven, en als je me voor gek verklaard is dat ook oke. Maar je zit op een school vol met wolven. Jij bent het enige mens en daarom staren ze je allemaal aan. Je hebt geen enkel idee hoe levensgevaarlijk bezig je bent..'

Ik kijk haar een beetje raar aan. 'Wolven..?'

Ze grinnikt even. 'Ja, wolven.. Alle mensen op deze school zijn half wolf, weerwolf, wat je het ook wilt noemen. Het houd in dat we in een levensechte wolf kunnen veranderen. Ik vond dat je het moest weten, omdat je het enige mens bent op onze school en van niks weet.'

Ik ben verbaasd, en ik snap er niks van. Mensen die half wolf zijn? Dat bestaat toch helemaal niet?

'Dankjewel, waarschijnlijk zouden hun mij dit nooit vertellen. Maar wie zijn die 3 jongens waar iedereen voor aan de kant gaat?'

Taryn word een beetje bleek. 'Zorg er voor dat je niet opvalt bij ze, ze zijn levensgevaarlijk. Wij als wolven hebben verschillende rangen, alpha, beta, omega, daar heb je vast wel eens van gehoord.'

Ik knik. 'Wat is hun rang?'

Taryn haalt even diep adem. 'De middelste is een alpha ultima. Die is nog sterker dan een alpha en is erg zeldzaam. Die twee naast hem zijn zijn beta's.'

The Ultima (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu