Merhaba arkadaşlar. Ilk defa yazılarımı sizlerle paylaşıyorum genelde kağıtlara yazar ve saklardım çünkü hep bi eksiklik olduğunu düşünürdüm okudukça düzeltirdim ve birgün farkettim ki ne kadar düzeltirsem her okuduğumda bir eksik olacaktı o yüzden bende olduğu gibi paylaşmaya karar verdim umarım beğenirsiniz eksiklerimi zamanla düzeltmeye çalışıcam
Iyi okumalar.
* * *"Ruhumun acısı bastırıyor herşeyi
Gündüzümle gecem bir sanki
Hem yanıp hem üşümek
Bilmem nedir bu sancı"* * *
Akşam üstü sessiz bir şekilde rüzgarın sesini dinliyorum. Havalar sıcak olmasına rağmen geceleri soğuk olabiliyordu. Ve bende bunu seviyordum. Rüzgarın eşsiz sesini,yağan yağmurun sesini ve kokusunu...
Bana hayatım boyunca huzur veren tek şey bunlardı sanırım. Olduğum yerden soyutlaşmamı sağlayan etrafımda hiçbirsey yokmuş gibi hissetmemi sağlayan şey. Bir rüzgar beni benden alan ve bir yağmur ruhumu alıp götüren. Ben Azra. Azra Akın. Yıllarca ailesi tarafından sevilmemiş bir kız. Sevgisizliği sonuna kadar tatmış ve herşeye rağmen gülümsemeyi unutmayan kız. Ailem neden böyleler bilmiyorum çokta sorgulamadım bir zamandan sonra alıştım sanırım çok sık görüşmeminde etkisi var tabi. 19 yaşımda ayrı eve çıkarak en doğru kararı vermiştim. Üniversiteyi kazandığımda oradan ayrılmayı düşünmüş ve yapmıştım şimdi onlardan kilometrelerce uzaktayım ve sadece haftada bir ararım konuşuruz onlarda kısa konuşmalardır. Babam nerdeyse hergün hesabıma para yatırır evet zengin bir ailem var ve ben buna rağmen kendi emeklerimle bugüne geldim. Bu durumdan mutluyum şimdi ise Bursada okulumu okuyorum seneye son senem ve bu senemin bitmesine az kaldı. Hep çalışkan bir öğrenci olmuşumdur derslerimde başarılıydım. Arkadaş çevrem yaşadığım yerde kaldığı için burda pek olmadı zaten buraya geldiğimde de hep paralarıyla ödevlerini yaptırabilmek için gelenler oldu yanıma. O yüzden herkesten uzak ve yalnız kalmayı tercih ettim. Neyse ki seneye son senem okulum bitince napıcağımı tam planlamasam da hallederim diye düşünüyorum. Yani umarım...
Telefonuma gelen bildirim sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp mesaja baktım Eliften gelmişti en yakın arkadaşım.
"Babamla tartıştık yine bende eşyalarımi topladım senin yanına geliyorum hatta şuan kapıdayım bunu evden çıkarken demem gerekiyordu ama örgütlerini dinleyecek kafada değildim" yazmıştı .Biraz şok olmuş şekilde telefona baktıktan sonra kapı zilini çalmasıyla hemen ayağa kalktım ve kapıyı açtım Elifi 3 bavulla kapıda görmemle gözlerim ve ağzım aynı anda açıldı.Evi toplayıp gelmiş resmen. Elife baktığımda masumca gülümsüyordu herzaman ki elif işte niye şaşırıyorsam .Kendime geldiğimde Elife sarıldım çok özlemiştim onu yaaa aylardır görüşmüyorduk. Elifi içeri aldıktan sonra "Açmısın canım yemek vardı hazırlıyım istersen." dedim. Sormam hata aslında Elif bu hep açtır sürekli yemesine rağmen kilo almamasına şaşırıyordum.
"Olur valla kurt gibi açım ne koysan yerim şuan evden de yemek yemeden çıktım zaten." dedi. Dediklerine gülerken neden geldiğini sormak aklıma geldi ama şuan onu darlamak istemiyordum anlatmak istediğinde zaten bülbül gibi şakıyordu. Yemekleri ısıtıp sofrayı kurduktan sonra oturup yemek yemeğe başladık.
" Kızım evin çok güzel tatillerde hep buraya gelicem bundan sonra."dedi. Ev büyük salonu olan 4 odalı lavabo, banyo ve mutfağa ayrılıyordu. Evi babam ayarlamıştı daha küçük bişey istememe rağmen beni dinlememişti. Başımı yemekten kaldırıp Elife bakarak "Tabiki gel kal kızım benim evim senin evin hatta burda okusaydın beraber kalırdık. "dedim. Elifte" Aslında babamla bu konu hakkında tartıştık dün gece burda okumak istediğimi söyledim ve seneye zaten son senem olduğunu ve alışmakta zorluk çekerek derslerimi etkiliyceğimden bahsetti. Oda istiyor yanlız olmadığımı biliyor ama son senem diye dert yanıyor adam annem ise iki tarafı da desteklemiyor bende eşyalarımi aldım ve sana geldiğimi söyleyerek evden çıktım. "dedim Diyecek biseyim yoktu aslında onun burda benimle kalmasını isterdim fakat cidden son senesine bu kadar yakınken olmamalı." Babanın haklı olduğunu biliyorsun bu güzel bisey aslında yapman gerekeni de biliyorsun. En yakın zamanda evine dön ve okuluna devam et. Sakın beni yanlış anlama burda istediğin kadar kalabilirsin sonuçta burası seninde evin hem seneye son zaten okulumuz bittikten sonra ayni yerde yaşarız. "dedim. Ve bidaha aramızda bir konuşma geçmedi sessizce yemeklerimizi yedik ve sofrayı topladık. Ben bulaşıkları yerleştirirken Elifte kahvelerimizi yaptı. İçeri geçip oturduk. Bianda bavullarını görünce gülüp " Kızım bunlar ne yaa resmen taşınmışsın. "oda benle beraber gülerek"Ne bileyim birini alırken diğerini bırakmadım biliyorsun beni yavrularım benim yaa." şu kızın kıyafetlerine olan aşkı beni benden alıyordu. Bütün gece sohbetle geçmişti ve Elifin eşyalarını yerleştirmekle ona misafir odasını hazırladım eşyalarını yerleştirmek de en az bir saatimizi aldı. Saat geç olduğu için Elif yatmaya gitti bende yarın hafta sonu olduğu için biraz kitap okuyarak uyudum.* * *
Evet bu bölüm böyleydi umarım diğer bölümler de güzel olur ve seversiniz.