1.4

3.6K 143 4
                                    

Bu bölümde sizi geçmişe götürüyorum

Flashback

Dersimiz matematikti ve sıkıntıdan ölmek üzereydim. Merveye döndüm

Cemre: Çıkışta ne yapıyoruz

Merve: Bir şey yapmıyoruz çünkü senin başka planların var

Cemre: Benim neden haberim yok

Merve: Birazdan haberin olacak.

Mervenin bunu demesiyle arkamızda oturan Deniz bana seslendi

Deniz: Cemre çıkışta biraz konuşabilir miyiz?

Cemre: olur

Yeniden Merveye döndüm.

Cemre: ama sen nasıl?

Merve: Sizin birbirinize adım atacağımız yoktu bende size birazcık yardımcı oldum

Cemre: of Merve

Merve: sus hadi hoca bakıyor.

Önüme döndüm kısa bir süre sonra zil çaldı.

Çantamı toplayıp Denizin yanına yürüdüm

Deniz: Naber

Cemre: iyi sen

Deniz: bende iyi

Beraber biraz daha yürüdük Deniz bana bir şey diyecek gibiydi ama bir türlü söyleyemiyordu

Cemre: ne konuşacaktık

Deniz: böyle ayak üstü konuşmasak ilerdeki kafeye geçelim mi ?

Cemre: tamam fark etmez bana

Beraber oturduk ve kahve söyledik.

Deniz: Cemre ben okula ilk başladığınız günden beri senden hoşlanıyorum sana mesaj atmamın sebebi arkadaş olmak falan değildi aslında Merve beni cesaretlendirmese söyleyemezdim sanırım

Açıkçası şaşırmamıştım zaten böyle bir şey bekliyordum ama ben Denizi sevip sevmediğimi bilmiyordum
Merve Denizin beni sevdiğini anlamıştı ve bizim çok yakıştığımızı benim de onu sevdiğimi kesin sevgili olmamız gerektiğini söyleyip duruyordu ama ben daha önce kimseyi sevmemiştim zaten sanırım ben aşka inanmıyordum Denizi de sadece arkadaşım olarak görüyordum

Deniz: Merve o da seni beğeniyor demese bunu sana asla söyleyemezdim sanırım

Cemre: Bir dakika ne Merve sana öyle mi söyledi

Deniz: Evet birbirimize çok yakıştığımızı ama senin utandığın için benim sana adım atmamı söyledi

Merve ne yapmıştı böyle tamam şimdiye kadar sevgilim olması için çok çabalamıştı ama bunu nasıl yapardı resmen çocuğun duyguları ile oynamıştı

Deniz: Bir şey demeyecek misin Cemre

Cemre: Yani ne diyeceğini bilmiyorum ki

Ben bile isteye kimseyi üzemezdim

Cemre: olur yani evet bende senden hoşlanıyorum.

Yanımda oturan Merveye döndüm

Cemre: benim Denizi sevdiğimi nasıl anladın.

Merve: Ne alaka şimdi bu

Cemre: söyle işte

Merve: Cemre aradan 1 yıl geçti neden şimdi soruyorsun bunu bana

Cemre: sadece sevgilim olsun diye yaptın değil mi onu sevmediğimi sende biliyordun

Merve: biliyor musun Cemre ben aşk konusunda asla yanılmam senin Cellatı sevdiğine emindim emin olmasam gidip ona söylemezdim konu en yakın arkadaşım bile olsa kimsenin bile isteye duyguları ile oynamam.
Ama beni bile yanılttın

Cemre: Ya seni yanıltmadıysam ya onu gerçekten seviyorsam

Merve: Ne saçmalama yaptığın onca şeyden sonra mı ?

Cemre: Haklısın saçmaladım konuşmadım say bunları

Merve: o seni gerçekten sevdi sen onu onun seni sevdiğinin çeyreği kadar bile sevseydin şu an bambaşka bir halde olurdunuz. Artık olmaz Cemre ona yaşattığın onca şeyden sonra sizden olmaz.

Cemre: bu biraz fazla dürüstce olmadı mı?

Merve: Ben sana hiç yalan söylemedim bunlar senin iyiliğin için

Denizin oturduğu sıraya doğru baktım. Merve haklıydı ben ona acıdan başka bir şey vermemiştim şimdi onu yeniden üzmeye hakkım yoktu

Içimdeki eski Cemreyi yeniden ortaya çıkmadan öldürmeli ve taş kalpli herkesin nefret ettiği Cemre Solmaz olarak devam etmek zorundaydım.

Selamlar bundan sonra çoğunlukla Cemrenin Cellata yaptıklarını yani geçmişlerini okuyacaksınız

Hikayede asıl olaylar şimdi başlıyor hazırlanın

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Nefret | CemcelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin