PETER POVThis is it" ani ko sa aking sarili at hinawakan ang kamay ni Mama Hannah.
Na unang lumabas sa sasakyan ang parents ni Riza o mas madaling sabihin Jaril.
Sumonod naman kami ni Mama Hannah at Arjay na nasa front sit.
Napabuga ako ng malalim na hininga ng mapagmasdang ang buong paligid. At nagsi tayuan ang balahibo ko dahil sa hampas na malamig na hangin.
Napatingin namn ako sa mga kasamahan namang pulis na lulan din ng limang police patrol car.
Sa malaking abandonadong mansiyon ay makikita ang kalumaan nito, kahit madilim ang paligid ay litaw sa isang parte nito ang liwanag na nagsasabing may tao sa loob.
Hindi ko tuloy maiwasan mas kabahan pa dahil diko alam kung ano ang nangyayari sa loob at kung anu na ba ang kalagayan ng mga anak ko.
"Asan na ba si Troy?". Tanong ni Mama Hannah sa akin na siya ding nagpabalik sa aking ulirat.
Wala ako masagot dahil wala din akong alam kung nasaan na siya ngayon. Napatingin naman ako kay Arjay at mukhang nakuha nito ang gusto kong sabihin.
"Tita di po namin siya macontact " ani ni Arjay na siyang ikinagulat naman ni Mama Hannah.
"Where the hell is that bo-
Naputol ang sasabihin nito ng biglang sinabi ng police na kasama namin na dumapa.
Napalaki naman ang mga mata ko dahil nakuha ko ang ibig sabihin nito. But it is too late to do something dahil isang magkasunod na putok ang umalingaw ngaw sa buong paligid.
Napahiga kami sa damohan. Takot at pangamba sa kung anu ang susunod na mangyayari. Nanatiling naninigas ang katawan ko sa damohan habang nagpapalitan ng putok ang magkabilang parte.
Iniangat ko ng kunti ang ulo ko at tumambad sa akin si mama Hannah na nakahandusay sa damohan at puno ng dugo. Gaya din ni Arjay na nakahiga din sa damuhan at naliligo sa sarili nitong dugo. Hindi lang sila pati ang iba pa naming kasamahan nakahiga na sa lupa at wala ng mga buhay.
Katahimikan ang naganap hanggang isang malaking pagsabog ang umalingawngaw na siyang ikinasigaw ko at paglabo ng paligid.
"Ma-mama Ha-nah, Ar-ar-ar-jay!" hindi ko na alam ang gagawin dahil pati ako ramdam ko na may tama din ako. Hindi ko maigalaw ang katawan ko at mabigat na din ang mga mata ko.
Amoy ko ang polbora ng bawat baril at usok ng pagsabog.
Kahit mahina ay pinilit ko ang gumapang sa damohan. Kahit dugoan ay pinilit ko na gumalaw.
Hanngang napahinto ako sa Paggapng dahil sa dalawang paa na nakatayo sa aking harapan.
Pinilit ko na tingnan siya kahit ang ulo ko ay puno ng dugo ay tumambad sa akin ang babaeng diko inakala na gagawin ang lahat ng ito.
"Ja-ril!"
"Hmmm, Oh come on kilala mo na pala ako?" ani nito at hinawakan ang pangako kaya namilipit ako ng sakit sabay pa ng sampalin ako nito sa mukha.
"Wa-lang hi-hi-ya Arrrrggggg" pag iinda ko sa sakit ng bigal ako nito tadyakan sa tigiliran dahilan para tumilapon ako sa gilid.
"Mamatay ka na nga matabil pa yang bibig mo no, Ohmm wait let me tell you a nice story before ka mamatay!" ani nito na tumatawa pa ng malakas habang ako ay tanging pagtitig lang kaya kong magawa sa kanya. "Tsk, no Offence faggot pero dahil mamatay ka rin naman ito na Ha hahaaha, wait alam mo ba hahhahahaa na patay na din ang mg anak mo!" ani nito na tumatawa pa ng malakas. Habang tinuro nito ang sa gate ang dalawang bata nakasabit sa magkabila.
Diko alam ang gagawin. Sakit subrang sakit gumapang ako kahit diko na kaya. Ang mga anak ko, ang mga anak ko.
"Ohh wait saan ka pupunta?" paghila sa akin ni riza at walang pag aalinlangang dinala ako papasok sa loob ng mansiyon. Habang ako ay kahit malabo na ang mga mata ay nasa mga bata kolang ang attention Ko.
Napainda naman ako ng sakit ng bigla niya akong tadyakan papasok sa isang malaking kwarto at tumambad sa akin ang isang tao na nakatali sa gilid at nakabenda ang mga mata at may takip ang bibig.
"Wanna watch a show peter?" ani ni Jaril na siyang ikinatingin ko sa kanya.
At nanglaki ang mata ko ng bigla nitong hubarin ang soot na saplot at dinilaan ng liig ng lalaki na kahit diko makita ang buong mukha ay alam ko na si Troy iyon.
"Wag!, wag walang hiya ka, wag Riza!" ani ko at pilit na sigaw kahit masakit na sa lalamonan.
Napapikit nalaman ako ng makita na inilabas nito ang pagkalalaki ng taong minamahal ko habang walang pag aalinlangan nitong monimolistya sa harapan ko.
"Waaaaaaaaaaaaaaggggggggg" napasigaw nalamang ako dahil sa diko na kaya ang mga nangyayari hanggang sa bigla nalan narantok ang ulo ko sa malambot na pader kaya naidilat ko ang mga mata ko at tumambad sa akin ang mga matang may pag aalinlangan at takot na nararamdaman. Meron din pag aalala at pangamba.
Napalunok naman ako at napapunas ng pawis ng mapagtanto na isa lang palang panaginip ang mga nangyari.
"Stop thinking such a bad thing baka magkatotoo pa iyon ijo" ani ng mama ni Riza at binigyan ako ng tubig.
"Are you okay Peter?" ani ni Arjay na nasa front sit lang din.
"Yeah, I think so!" ani ko at naramdaman naman ang paghaplos ni mama hannah na nasa tabi ko lang.
"Everything will be alright, at mababawi din natin ang kambal kasama ang asawa mo!" ani ni mama Hannah.
"Asawa?" Ani ko at bigla naman naging bato ito sa kanyang kinauupoan.
"I'll discuss it to you later!" ani ni mama Hannah at kahit di na nito sabihin ay ramdam kona na pati si Troy ay hawak na din sa liig ni Riza o Jaril man kung siya ba talaga iyon. Kaya mas doble ang kaba ang namumutawi sa isip ko ngayon yon ay para sa mag amo ko at pano kung maging totoo ang mga napanaginipan ko. Paano pagdating namin ay wala ng buhay sa kanila.
Napabuga nalamang ako ng isang malalim na hininga bago punasin ang luha na puno ng pag-aalala.
LitelSkwed
Ingat po Visayas at Mindanoa
Sa bagyo ☺☺☺🤗🤗
BINABASA MO ANG
Red and Wine V3
RomanceThere is nothing more painful than a cut almost being healed, only to be reopened again. Don't try to wait out the healing process without a BandAid; ask the question that needs to be asked and find the answer that you needed. After two years, He is...