Tombul Kız ( Tamamlandı )

Çalı

Bir yandan derslerimi öğrenmeye çalışıyor, bir yandan da zorbalardan korunmaya çalışıyordum. Bir gün yine bahçeye inmiştim. Dostlarım  tavşanların yanına gidecektim. Bahçenin yeşillik alanına vardım. Yavaş yavaş yürümeye başladım. Sonra arkamdan tanıdık bir ses geldi. Bu ses zorbalarımdan birinin sesiydi. Hemen koşmaya başladım. Derken çalıların orda küçük çalı çırpıyla kaplı bir delik gördüm. Hemen delikten geçip deliğin diğer tarafına geçtim. Geçtiğimde dizlerimde bir acı hissettim. Baktığımda dizlerim kanlar içindeydi. Bir süre daha dizlerime baktıktan sonra tavşanların yanına gittim. Onlarla vakit geçirdim. Sonra ders vakti geldi. Canan Öğretmenim dizlerimi görünce beni revire gönderdi. Revire gittim ve dizlerime krem sürüp yara bandı yapıştırdılar.

Aslında dizlerimin acıyacağını hatta yaralananbileceğini biliyordum deliğe girmeden önce ama yine de girmiştim. Çünkü her zorba mağduru gibi ben de zorbalardan korkuyordum. Ama belkide daha cesur olmalıydım. O zorbaların yüzüne bakıp "Aslında güçsüzsünüz. Şiddetle içinizde olan bazı yaraları kapatmaya çalışırken bu yaraların acılarını başkalarından çıkartan güçsüzlersiniz siz. Size tavsiyem zorba olmayıp kanka olmanız. Eğer belki kanka olursanız arkadaşlıklarınızla o yaraları sarabilirsiniz." demeliydim. Belkide bunları söyleseydim her şey çok farklı olacaktı.

Bunları sana söylüyorum okuyucu eğer sen de benim gibi bir zorbalık mağduruysan bunları zorbanın yüzüne söylemekten çekinme. Ve şunu unutma ki daima elini tutan bir el, arkandan destek olacak biri olacak ya da belkide bir destek olmaksızın kendin başaracaksın. Ama aklından çıkarma ki mutlaka başaracaksın. O zaman mücadele edemesen bile sonradan onların yaşayacağı vicdan ağrısı senin başarmanı sağlamış olacaktır.