Teen Wolf " Tamamlandı "

9. BÖLÜM

Çoktan gece olmuştu ve Peter'ın evine doğru yürüyordum. Koşabilirdim veya taksi çağırabilirdim ama şimdi yürüyordum ve düşünüyordum.
Kaçırılan insanları, koruyucuları, avcıları, Peter'ın ikinci kez dirilmesini ve bu olayların beraberinde getiriceği sorunları düşünüyordum.
Kafamı kaldırdığımda Peter'ın evine geldiğimi fark ettim. İçeri girdim tam kapıyı açıcakken Peter kapıyı açtı. Epey bi edişeli ve kızgındı.

- Tüm gün nerdeydin ? dedi. Yana çekilince içeri girdim ve koltuğa oturdum.

- Okuldayım sonra veterinere gittim. Türlere ait eski kitap için ama onda da yoktu, dedim. Endişesi geçmişti ama hâla öfkeliydi.
- Keşke bana da haber verseydin, dedi. Hâla kızgındı ve şimdi sakinleşmezse sonu benim için kötü olurdu. Oturduğum koltuktan kalktım ve Peter'ın yanına gittim.

- Bir daha ki sefere söz haber vericem, dedim.

- Ava senin için endişeleniyorum, dedi.

- Neden Peter, dedim.

- Dışarda insanlar kaçırılıyor, avcılar geziyor ve niyeti belli olmayan koruyucular var, dedi. Şimdi öfkesini ve endişesini daha net anlıyorum o sadece beni düşünüyordu.

- Tamam bundan sonra daha dikkatli olucam, dedim. Gidip arkamdaki koltuğa oturdum o da gelip yanıma oturdu.

-Yarın okula gidecek misin ?

-Evet neden sordun, dedim.

- Yarın okuldan sonra senle beraber ormana gidicez ve o kitabı alıcaz, dedi.

- Ne kitap sende mi ?

- Evet, dedi.

- Bunu neden bana söylemedin?

- Söyliyecektim ama öldüm, dedi. Kafam karışmıştı.Ben kitabı arıyorum ve kitap Peter'da ve o bu kitap için ölüyordu.

- Ne demek istediğini biraz daha açıklarmısın, dedim merekla.

- İki farklı avcı ailesi var biri Sorrento ailesi onlar kitap için burda diğer avcıları tanımıyoruz ve amaçlarını bilmiyoruz, dedi.

- Yani seni bir kitap için mi öldürüldün, dedim öfkele. Bu çok saçmaydı böyle bir şey için öldürülmüş olamazdı.

- Dediğim gibi kim olduklarını görmedim, dedi.

- İşler her zamankinden daha mı kötü olucak ?

-Belki, dedi. Bu belkinin altında yatan belirsizlik içimi korkuyla doldurdu.

Sabah :

Ben okula Peter ise Derek'e gidicekti. Ona Sorrento'ları anlatıcaktı ama kitabı anlatmayacaktı. Okula girince direk dolabıma gittim ve dersim olan Matematik defter ve kitabını aldım.

-Ava , dedi tanıdık bir erkek sesi. Arkamı döndüğümde Liam ve Mason'u gördüm.

- Merhaba , dedim onlara.

- Dersin ne ?

-Matematik sizin ?

-Bizimde, dedi Liam.

-Neden sınıfa gitmiyoruz, dedi Mason. Üçümüz birlikte Metamatik  dersinin olduğu sınıfa gittik.

***************

Öğle arası Liam ile kafeteryada oturuyordum. Mason evine gittmişti. Onlarla bugün dün kadar güzel geçmişti. Liam ile çok konuşmuyorduk ama onun yanında mutuydum ama gelenleri görünce keşke hiç gelmeseydim dedim. Lydia ve Stiles buraya doğru geliyordu. Stiles sorun değildi ama Lydia onun yanındayken kendimi kötü hissediyordum.

- Oturabilirmiyiz ? dedi Lydia. Sesi "senden nefret ediyorum" gibi değil de "Merhaba "der gibiydi.

- Evet oturabilirsiniz, dedi Liam. İkiside oturunca istemsizce geriliyordum. Gerilmemden mi kaynaklı yoksa başka bir şeyden mi bilmem ama başım ağırmaya başlıyordu. Cebimdeki haplardan bir tane aldım.

- Ava iyi misin ? dedi Liam.

- İyiyim, dedim.

- Ava gözlerin, dedi Stiles. Lydia'nın bana uzattığı aynadan kendime baktım ve  mavi olan gözlerimi gördüm.

- Biz burdan gidelim sizde Scott'ı  çağırın, dedi Lydia.

Onunla beraber kızlar soyunma odasına gittik ve ben kendi kendime " Alfa, beta, omega "diyordum ve tabiki de Peter'ı düşünüyordum. Duvara yaslandım ve gözlerimi dizlerime koydum.

- Ava, dedi biri. Bu ses Peter'ın sesiydi. Kafamı kaldırdığımda yanıma diz çökmüştü. Hemen ona sarıldım. Kurt oluğum zaman boyunca ilk defa böyle oldum ve bu beni çok korkuttu.

- Peter ne oluyor ?

- Bir şey olmuyor sadece kontrolü kaybettin, dedi.

- Daha önce hiç kaybetmedim, dedim.

- Her şeyin bir ilki vardır, dedi.

- O konuştuğumuz seyi yapmaya gidelim mi ?

- Olur gidelim, dedi.  İkimizde ayağa kaltık ve karşımdaki aynadan kendime baktım. Gözlerim eski haline gelmişti ama pençelerim duruyordu. 

Orman :

Peter ile onların eski evinin hemen arkasında toprağı kazıyorduk. Peter kitabı bir kutuya koyup toprağa saklamıştı. Peter bir an da durdu ve eli ile benide durdurdu. Elini kazıdığımız yere koydu ve içinden bir kutu çıkarttı.

- Bunun içinde mi ? dedim merakla.

- Evet , dedi. Peter kutunun kapağını açtı ve işte ben dahil bazı kişilerin de aradığı kitap.