Πέρασαν δυο μήνες και έφτασε το καλοκαίρι.
Επιτέλους ώρα για μπάνιο , ετοιμάζετε βάζει μαγιό κοιτάζετε στο καθρέφτη <αχ ναι > φωνάζει ,πήδηξε από την χαρά της σαν μικρό παιδί μήπως δεν είναι 22 και είναι 2.. τέλος πάντων , *krak krak * ακούστηκε από πάνω της πες μου ότι δεν < σκίστηκεεεε οχιιι > πέρνει την κολλητή της τηλέφωνο < Ακούς πες στα παιδιά ότι θα αργήσω γιατί έσκισα το μαγιό μου > το κλείνει πριν προλάβει να πει λέξη η Έλενα . Βάζει ρούχα πάει στο ποιο κοντινό μαγαζί με μαγιό , μπαίνει μέσα κατευθείαν βρίσκει αυτό που θέλει το πέρνει και πάει να μπει στο δοκιμαστήριο < περάστε από εδώ κυρία μου > λέει μια κοπελίτσα , το βάζει βγαίνει και λέει < μου πάει κοπέλια ;> < σου πάει ,σου πάει > αντρική φωνή .. γυρνάει κατευθείαν αμάν ο.. καταπίνει και ξανά κοιτάει μπαίνει μέσα χωρίς να πει κουβέντα κάτι ακούγεται η καρδιά της χτυπάει τόσο γρήγορα ;; Ενδιαφέρον , ντύθηκε και βγήκε < αυτό θα πάρετε κυρία Άννα ;> μένει σε σοκ που δεν θυμόταν το όνομα της χωρίς να πει λέξη γυρνάει και πάει να το πληρώσει το αφήνει στο πάγκο.. < 19.10 > σηκώνει το κεφάλι και ψυθίρισε < όχι πάλι αυτός > δίνει τα χρήματα πέρνει την σακούλα και φεύγει πάει να μπεί στο λεωφορείο < Ειρήνη!! > γυρνάει ξαφνιασμένη < χωρίς μαγιό θα φύγεις χαχα ;> κοιτάει στην σακούλα δεν είναι μέσα όντως τρέχει να το πάρει , το αρπάζει και πάει να φύγει και κάτι την τράβηξε και γύρισε και έπεσε πάνω του ,< πας καλά χριστιανέ μου άσε το χέρι μου > γυρνάει να κοιτάξει το λεωφορείο πάει έφυγε .. * slap * αμάν τι ήταν αυτό < Γιατί με χτύπησες > < έχασα το λεωφορείο εξαιτίας σου !!> την ξανά πιάνει από το χέρι αυτή στραβωπατάει και πέφτει πάνω του , πέφτει και αυτός κάτω . Και οι δυο με τον ίδιο χτύπο καρδιάς , είναι σε Απόσταση αναπνοής , τον κοιτάει και Θεέ μου είναι τόσο γλυκός αναρωτήθηκε , αυτός χαμένος στα καταγάλανα μάτια της , πιάνει τα κάστανα μαλλιά της και όσο πάει η καρδιά της χτυπάει όλο και πιο δυνατά <θα σηκωθείς όμορφη ; > λέει "ξυπνάει " και σηκώνετε γρήγορα γρήγορα < εμ συγνώμη > λέει και αναστενάζει <μπορώ να σε πάω με το αμάξι εκεί που θες > λέει με ευχαριστήσει < δεν είναι ανάγκη > < καλά > λέει και φεύγει.. τόσο γρήγορα ούτε δεύτερη προσπάθεια ;; Έλεος..
Περπατώντας να πάει σπίτι ακούει κόρνα από αμάξι ,γυρνάει < θα μπεις; > γυρνάει το κεφάλι ξανά χαμογελάει χωρίς να την δει και ξανα γυρνάει μπαίνει μέσα <νόμιζες ότι ξέχασα το όνομα σου ;> < τι; > < Άννα δεν είπα εσένα μια υπάλληλο είπα > κάνοντας πως δεν κατάλαβε τι είπε , λέει < που κολλάει αυτό> < το αυτοκόλλητο κολλάει παντού χαχα > < αστείος όπως συνήθως > αυτά ήταν τα λόγια που είπαν στη μια ώρα της διαδρομής , έξω άρχισε να νυχτώνει και δεν πήρε χαμπάρι η Ειρήνη διότι δεν έπαψε να τον χαζεύει , μα καλά τόσο πολύ της άρεσε .Η Ειρήνη αποκοιμήθηκε ,το αμάξι σταματάει, σηκώνει το κεφάλι < συγνώμη δεν ήθελα να σε ξυπνήσω αλλά φτάσαμε > χωρίς να σκεφτεί η Ειρήνη βγαίνει από το αμάξι < ευχαριστώ > λέει ξανά σκέφτεται κάτσε που φτάσαμε αφού δεν του είπα που πάμε γυρνάει κατευθείαν τον κοιτάει και ψυθίρισε < μα καλά στον κόσμο μου ήμουν > < τελικά φτάσαμε ε χαχα > λέει < αυτό λέγεται απαγωγή > λέει με ύφος < αμάν είσαι κάτω τον 18 > < εμ οχί; > < άρα δεν είναι απαγωγή > τρέχει προς το μέρος της την πιάνει στους ώμους του και αρχίζει να τρέχει . Η Ειρήνη χωρίς να σκεφτεί κάτι γεμάτη χαρά , με το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά λέει < χαχα άσε με κάτω > την άφησε και λέει < άντε θα μπούμε μέσα > < νυχτιάτικα ;;> < δεν έχεις μπει νύχτα στη θάλασσα ;> < ΕΕ οχι > < ώρα να μπείς > λέει και βγάζει την μπλούζα , πάει να βγάλει και η Ειρήνη αλλά βλέπει να πλησιάζει ο Γιάννης κοντά της βάζει τα χέρια του στην μπλούζα και την βγάζει απαλά , τα μαλλιά της μπερδεμένα βάζει το χέρι του και τα "χτενίζει " η Ειρήνη δεν έχει πει λέξη απλώς τον κοιτάει < βασικά δεν φοράω το μαγιό > λέει και κοκκινίζει < ούτε εγώ > < τώρα ανακουφιστικά χαχα > λέει και γελάει ,βγάζει και το παντελόνι και πριν προλάβει να πει κάτι την αρπάζει από το χέρι και τρέχουν μέσα . Ο Γιάννης " εξαφανίστηκε " Αν είναι δυνατόν πνίγηκε ;; <Γιάννηηηη > φωνάζει, γυρνάει από εδώ το κεφάλι γυρνάει από εκεί, εμφανίζεται μπροστά της τόσο κοντά που η Ειρήνη νομίζει πως της κόβεται η ανάσα , μα τι παθαίνω σκέφτηκε . Τα βλέμματα δεν φεύγουν ,μέχρι που η Ειρήνη αποφασίζει να πει < πας καλά τρόμαξα > και τον σκουντάει στον ώμο και φεύγει προς τα έξω , ένα μικρό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του Γιάννη .
Καθώς ξαπλώνουν στην άμμο ακούγεται μια κοιλιά να γουργουρίζει < ο αστείος μάλλον πείνασε > λέει η Ειρήνη και γελάει <εγώ; > <σε καλώ για δείπνο > ξεστομίζει και χαμογελάει..
Φτάσαν λοιπόν σπίτι ,ανοίγει την πόρτα η Ειρήνη <Πε.. > <ΕΙΡΗΝΗ > μα ποιος την διέκοψε !! Γυρνάει και βλέπει την Έλενα να τρέχει προς το μέρος της < μα καλά μας ξέχασες ;> Γυρνάει το κεφάλι η Έλενα < ωχ ποιος είσαι εσύ ;> απλώνει το χέρι < Γιάννης > και χαμογελάει κρύα < είναι το παιδί που γνώρισα τότε > λέει η Ειρήνη < καλέ ο γελείος από το κλαμπ > λέει η Έλενα με θράσος ,Ο Γιάννης σοκαρίστηκε και γυρνάει στην Ειρήνη και λέει < άστο > κι μπαίνει στο αμάξι κι έφυγε πριν προλάβει να πει τίποτα η Ειρήνη . < πας καλά τι λες > < Αα μας παράτησες για γκόμενο ε > < δεν.. > < άσε φεύγω > μπαίνει τσατισμένη και βαράει την πόρτα.
Ξύπνησε η Ειρήνη και πήγε στο μαγαζί μήπως τον βρει εκεί ,μπαίνει και μένει κόκκαλο , μα τι συμβαίνει ,τον βλέπει να κάνει καμάκι , μα καλά τι κάνει σκέφτηκε αλλά πριν μιλήσει ξανά σκέφτεται δεν τα έχουμε κιόλας .< θέλετε κάτι ; > < όχι τυχαία πέρασα να πω ένα γεια > και χαμογελάει μπας και τον καλοπιάσει < άντε πες το > λέει με αγριάδα < γεια ;> < και αντίο!> η Ειρήνη μένει σε σοκ .φεύγοντας από το μαγαζί ψυθίριζε μέχρι να πάει σπίτι αντίο ; Άκου εκεί αντίο..
