keuzes

testuitslag

Sanne Jansen, Sanne Jansen, wil je even bij de meldkamer komen? Hmmm wat vreemd, ik word opgeroepen, wat zou ik hebben gedaan?

Bij de meldkamer:

Rector: 'Sanne, je vader heeft gebeld. Of je naar het ziekenhuis wou komen voor de uitslag van de longtest.'

Oh ja! Dat moest ik nog melden, ik ga er gelijk heen! Bedankt voor het herinneren!

In het ziekenhuis:

nu ik eindelijk in de goede kamer ben, is mijn vader er al, hij zegt: 'de uitslag is binnen, ga snel zitten!'. Goed, zegt de dokter, over de uitslag, we hebben niet goed nieuws. Je hebt een longziekte. Plotseling begint alles te suizen, een longziekte? Nee dat kan niet! Wat kan ik er tegen doen? Moet ik zo verder leven? En wat voor longziekte is het? Rustig, zegt de dokter, je kan rustig verder leven maar het is wel longkanker dus je moet wel vaak even terug komen. Weer begint alles te suizen, KANKER! No way, dit is een nachtmerrie, dit moet een nachtmerrie zijn! Maar nee, het is echt! Owh ja , zegt de dokter, dom van me dat ik dit niet heb verteld, maar , hou je vast, je hebt waarschijnlijk korter te leven dan anderen. Ik houd mijn handen tegen mijn oren, ik wil dit niet horen! Plotseling voel ik een hand op mijn schouder, Sanne, kom je, we gaan naar huis! Trillend stond ik op en liep ik met mijn vader mee.

Thuis:

Schat, misschien moet je stoppen met roken, daarvan krijg je misschien ook wel minder erge hoest. Daar moet ik even over nadenken, eigenlijk weet ik ook wel dat ik moet stoppen, maar ik ben er aan verslaafd dus dat word nog moeilijk. Ik zeg:'ik weet het gewoon allemaal niet! Waarom snapt niemand dat!' maar liefje, zegt mijn vader, dat snap ik. Denk er maar rustig over na