Git dediler gittim yoluma .
Bırak dediler bıraktım oluruna.
Bak dediler baktım sağıma soluma.
Yıllarca...
Sen karışma küçüksün dediler.
Büyüdüm
Vermiyorum dediler süründüm.
Yaşama dediler öldüm.
Defalarca...
Konuşma dediler sustum.
Vazgeç dediler unuttum.
Yapma dediklerini yaptım.
Tutuştum..
Yine ve yine..
Başaramaz sın dediler vazgeçtim.
Herkeste varken ben imrendim.
Gene ümidi kestim.
Her zaman ki gibi...
Bu yolda kaybettim; Kalbimi,
Aklımı,
Benliğimi,
Özgürlüğümü,
Özelliğimi,
Herşeyimi...
Yoldan geçen araba kaldı.
Ezmeyen bir kalbimi.
O niye ezmesin ki..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Mavra
ChickLitBu sefer bana değil herkese özgü olacaksın belki ,bir satırda saatlerce kaybolan benle başkalarınıda etkileyecek hale gelirsek işte o zaman doğru yoldayız demektir
