Doktor Grisha burada yakındaki bir acildeki doktor. Babam telaşla doktoru ararken annem ise ıslak bir bezi vücudumda gezdiriyordu. Bir anda burnumdan akan bir hisle başımı öne doğru eğdim.
Kan. Annem korkmuş bir şekildr bezi aniden burnuma tuttu. Fazla kanıyordu ve sanki vücumdumda hiç kan kalmayacakmış gibiydi. Babam doktorla konuştuktan sonra anneme oraya gitmemizi gerektrğini söyledi.
Annem beni hazırlayıp yataktan kaldırdı. Babam beni kucağına alıp arabaya götürdü. Hastaneye geldik ve benim için kan tahlilleri yaptırmışlardı.
1 saat sonra
"Merhaba bayan Jennie, kendinizi iyi hissediyormusunuz?"
"Başım...başım dönüyor ve...mi-midem bulanıyor."
"Anlaşıldı. Bu konuyu annen ve babanla konuşmak istemedim çünkü annen çok endişeli ve sakin görünmüyordu."
"Ne konuşacaksınız?"
"Söyleyeceğim ama telaş yapma."
"Tabii."
"Beyninde bir tümör var."
Tümör...beynimde...ölecekmiyim şimdi.
"Ben ölecekmiyim?"
"Onu bilmiyorum tümöre bağlı birşey o. Bundan bir kaç gün önce yaşadıpın rahatsızlıkların filan varmıydı?"
"Evet, ara sıra midem bulanıyordu sonra baş ağrısı bulanık görme."
"Bunlar belirtileri işte şimdi ise tümör kötü huylumu yoksa iyi huylumu ona bakacağız."
2 hafta sonra
Beynimdeki tümör kötü huylu bir tümör dediklerinde annem ve babamın bana acıyarak bakması abimin ise sadce gözlerini benden ayırmaması.
Yine bir gün hastaneye kaldırıldım odada sadece abimgil vardı.
"Sen ölecekmisin peki?"
"Nereden çıkardın Levi abi ben sizin turşunuzu kurmadan hayatta ölmem."
"Tch"
"Tchlayarak gülebilen tek insansın."
"Sende bu durumda olup hala mizah yapan tek kişisin."
"Ne sandın, Hangr abla Mike abi, ağlıyormusunuz?"
"He kim demiş biz ağlamıyoruz değilmi Mike."
"Eevet yanlış görüyorsun sen."
"Hıhı hıhı kesin öyledir."
"Umarım ölmezsin."
"Abi yapmayın işte ne dedim ben ölmeyeceğim dedim."
Hepside bana ağlayarak sarılmışlardı.
Bir kaç gün sonra-yazardan-
Jennie git gide kötüleşip bazende iyi oluyordu. Okula başladığında herkes ona geçmiş olsun demişti ve yanındada ufak hediyeler vardı. Sıra Erenin hediyesine gelmişti. Eren hediyeyi vermişti Jennie eline alıp hediyeyi açmaya başladı.
Jennie elindeki küçük deniz kabuklu kolyeye bakıp duruyordu en sonunda onu boynuna takmıştı ve Erene bakıp teşekkür etmişti.
------------------------------------------------
Jennienin durumu kötüydü 2 ayı kalmıştı ameliyata girmesi bu süreçte Erenin babasının Grisha olduğunu öğrenmişti.
Ayda 3 kez hastaneye kaldırılıyordu. Sınıf arkadaşları gelip onunla ilgileniyordu. Gabi ve Falcoyuda görmüştü bu süreçte.
Galliard ve Zeke hastaneye gelip nazik bir şekildr iyi olup olmadığını söyleyip gidiyorlardı.
Eren ve ikisi odada yalnız kaldıklarında ikiside utanıp fazla konuşmuyordu. Aslında ikiside biliyordu birbirkerini sevdiğini ama söyleyemiyorlardı.
-------------------------------------------------------------------------
Selamlarrr, bu kitabı pek fazla uzatmayacağım aklımda bir sürü fic kitabı var ve hepsinin senaryosu aklımda. O yüzdrn bölümleri kısa tutucağım.
Şaşırdınız değilmi beyninizde tümmr var ve yazar sizi öldürmek istiyor...
ŞAKA LAN ŞAKA GÜL DİYE...
Yazar sizi öldürmez merak etmeyin All might değilsiniz yada ne bileyim Erwin Petra yada Mike da değilsiniz djdmsmslsldldnnd
Sizleri seviyorummm...
Oylamayı unutmayın....
Kendinize iyi bakınn hasta neyim olmayın..
GÖRÜŞÜRÜZZZZ......
Bu arada kolye şöyle
Ne bileyim böyle güzel bir kolye. Birde geciktiysem ve yazım hataları varsa kusura bakmayın elimi çok kötü kestim baya etim filan gözüküyo
TEKRARDANNN
GÖRÜLÜRÜZZZZ.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eren ve Ben
FanfictionErwinin kardeşi nasıl bu kadar Erwinden bağımsız olabilir.Erenle tanıştığında ne hissettti acaba bu kız.(kendisi bilir biz bilemeyiz.)