Bakugou Katsuki x Reader

10. Bölüm ~Yanındayım~

Taburcu günüm gelmişti. O arada annem beni ziyarete geldi ve bakugouyu da gördü. Bana imalı bir bakış attı ve "sen yokmusun sen" dedi. "anne!" dedim sadece kısık sesle, o da güldü. Hastanede kaldığım günlerde bakugou benle bebekmişim gibi sürekli ilgileniyordu. Bu bazen çok sinir bozucu oluyordu. Tanrım! bana çorba bile içirdi. Sanki elim yok. Ama benimle ilgilenmesi açıkca hoşuma gidiyordu :>. 

Uyandım. Yanımdaki kanepe gibi bir yerde uyuyan bakugoyu gördüm. O çok tatlıydı. Sinirli değildi ve bağırmıyordu. Tamamen savunmasızdı. Artık ayağa kalkıp rahatça yürüyordum. Onu uyandırmak için ayağa kalktım. Bu öğleden sonra hastaneden çıkıcaktım. Zaten okul 1 hafta tatil edilmişti. Bakugou mina ve şasırtıcı bir şekilde todoroki sürekli hastanede durdular. Krishimada her gün ziyarete geliyordu. Tamam Mina ve Bakugou benim için özeldi ama todoroki? 

Bakugounun yanına gittim. O CİDDİ bir şekilde çok savunmasızdı. Tam onu dürtücektim ki aklıma bir fikir geldi. Madem savunmasız neden onu öpmüyorum ??? Kafama sokayım nerde fesat şey var orada ben. Doğru düzgün uyandır işte. Yok bana aykırı. Yanına yaklaştım. Nefesini hissediyordum. SİKTİR! ÇOK PİS KIZARMIŞTIM. Elimle yüzümü kapattım. Amaan olan oldu zaten diyerek yine yaklaştım. O savunmasız sarışını öptüm. Uyanana kadar devam etmeyi kafama koymuştum :d. Yavaşca gözlerini açtı. Beni dudaklarına yapışmış bir şekilde görünce gözleri daha fazla açıldı. Geri çekildim ve sırıttım.

-Hep sen mi pislik yapıcaksın?

-Tch, görelim bakalım.

Dedi ve belimden kavrayıp beni üstüne çıkarttı. Kızarmış bir şekilde "B-bakugou n-napıyorsun" dedim. "Sana ilk öpüşmemizde bunun devamını getirmek istediğimi söylemiştim, sende evet demiştin, hatırladın mı prenses?"

-O-onu ben ciddiye almamıştım ki....

-Benim her sözümü ciddiye almalısın bebeğim..

Beni kendine doğru çekti. Kalbim durucak gibi atıyordu. O da beni öpmeye başlamıştı. Saçlarımı elleri ile topladı. Zaten çok sakat bir pozisyonda duruyorduk. Çocukta nasıl bir libido varsa uyanır uyanmaz beni kucağına aldı. Sonradan kapı sesini duydum;

-Çocuklar uyan-

İçeri giren Minaydı. SİKTİR YA BİZİ BU POZİSYONDA GÖRMESİ ÇOK KÖTÜYDÜ. 

-HASSİKTİR SİZ ÇIKIYOR MUSUNUZ?

-Hayır mina düşündüğün gibi değ-

-AHAHA BİLİYORDUM. TANRIM ÇOK TATLISINIZ.

Bakugou; TANRIM SİKTİRİP GİDİCEK MİSİN ARTIK?

-Ahh tamam siz ne bok yicekseniz yiyin *Bunları söylerken kahkahalar içinde gülüyor* Ama böyle şeyler yaparken kapıyı kilitlemek de fayda var

-MİNA!!

-AAJDAGSJADHAG TAMAM ÇIKIYORUM.

"Ah siktir, böyle şeylere her kalkıştığımda neden bir şey engel oluyor?" dedi bakugou

Ben kıkırdadım. Bunlar olurken hala bakugonun üstünde olmam ayrı bir ironikdi. Üstünden kalkmak için yeltendim. Ama beni tuttu "Hey nereye gidiyorsun prenses?"

-Ş-şey taburcu olacağım ya.

-Ah doğru. Şimdi taburcu olabiliyor musun?

-Evet.

-Tamam o halde. Hadi çıkalım artık.

T-shirtimi giydim. Saçlarımı topladım. Bakugouda birkaç düğmesini ilikledi. Toparlandık ve ben taburcu için aşağıya indim. Bizimle birlikte todorokide çıktı.

*1 saat sonra*

Hasteneden çıktım. Bakugou benim elimi tuttu. Aynı zamanda todorokiye bakıyordu. Todorokide hala benimle konuşmaya çalışıyordu. İki tane çocuğun arasında kalmıştım. İkiside birbirlerine ölümcül bakışlar atıyorlardı. Noluyordu aq. En sonunda todoroki ile yollarımız ayrıldı. Sadece bakugou ve ben yine o yolda yürüyorduk, ama bu sefer el ele tutuşarak... Yolda biraz konuştuktan sonra ikimizde evlerimize gittik. Annem benim zaten taburcu olacağımı biliyordu. Gelmek için ısrar etti ama ben bakugou ile geleceğimi söyleyince "iyi o zaman" dedi.

Annem bana sarılıp ağlamaya başlamıştı. Onu anlıyordu sonuçta 1 hafta boyunca kadının içi içini yedi. Biraz onunla dertleştik. Benim iyi olduğumu görünce daha iyi olmuştu. Bana "Şu bakugou denen çocuk kimin nesi anlat bakalım" dedi. Bende utana sıkıla herşeyi ile anlatmaya başladım( Bu sabahki olay hariç) Sonradan biraz bakugou ile mesajlaştıktan sonra birbirimize iyi geceler dileyip uyuduk. 2 gün sonra okulum başlayacaktı. Eğer normal bir zamanda olsaydık haftaya spor festivalı olacaktı ama "kötü kahraman" olayı yüzünden pek de olacağını zannetmiyordum.

*2 Gün Sonra*

Uyandım. Kahvaltı yaptıktan sonra hazırlanmak için odama koştum. Siyah diz altı çoraplarımı giydim. Okul üniformamı da üstüme geçirdiğim gibi dışarı çıktım. Bakugou ile sözleşmiştik. 5 dakikaya burada olması gerekiyordu. Sonunda geldi. Geldiği gibi kolunu omzuma attı;

-Günaydın bakugou

-Günaydın prenses, hadi gidelim.

Yolda spor festivalı hakkında konuşmuştuk. O olursa mükemmel olacağından ve herkese kafa tutucağını söylüyordu. Bende spor festivalinin olmasını çok istiyordum. Herkese kendimi kanıtlamak için mükemmel bir zamandı. Ayrıca bundan sonradan eğer iyi bir performans sergilersek profesyonel kahramanlarla staj yapıcaktık. Bu mükemmeldi.

 Okula geldik. Bakugou kolunu indirmemişti. Sınıfa kadar o şekilde yürüdük. Sınıfa girmeden önce ona baktım. Kolunu çekmesini bekliyordum. Ama o şekilde sınıfa girdik. Birden herkes "TANRIM SİZ ÇIKIYOR MUSUNUZ" falan diye bağırmaya başladı. Bakkuogu söylenerek yerine oturdu. Zaten sıralarımız yakındı.

Mina birden konuya daldı ve " Evet onlar çıkıyor. Hastanede onları BASTIM" dedi

-MİNA KAPA ÇENENİ.

Denki; Mina senden hiç bir şey kaçmıyor. Onları nasıl yakaladın. NAPIYORLARDI Kİ? 

Denki sırf piçlik olsun diye soruyordu. Mina tam ağzını açtı ki ben minanın üstüne atladım. Kahkaha atmaya başladık. Şaşırtıcı bir şekilde bakugou da bizimle gülüyordu. Aizawa sensei sınıfa girdi ve herkes yerine oturdu. O sırada todoroki o kadar sinirlenmiş gözüküyordu ki anlatamam. Bu çocuğun nesi var?

-Evet çocuklar, ilk önce şunu belirtmeliyim ki spor festivalleri iptal olacak. 

Herkesden büyük bir "YAA" sesi çıkmaya başladı.

-..Yapabiliceğimiz bir şey yok. Eğer ağır yaralanan biri olmasaydı yapardık ancak merodi ölümden döndü. Bu yüzden bu çok daha tehlikeli. Merodi kötü kahramanlar tarafından hedef alınmış bir durumda.

Bakugouya baktım. O zaten bana bakıyordu. Endişelenmemem gerektiğini sessiz bir şekilde söyledi.

-Aklımızda bir plan var ancak bunu şimdiden size söylemek uygun olmaz. bunun için daha çok erken bu yüzden işlerin gidişatına göre bir plan uygulayacağız. Şimdi dersimize devam edelim...

Bu beni korkutmuştu. Hedefleri ben miydim? Spor festivalı benim yüzümden mi iptal oldu yani. Ben bu şekilde kaygılanırken Bakugou elimi tuttu. "Sakin ol, endişen yüzünden okunuyor. Ben senin yanındayım"

Yorum atıp oy kullanırsanız çok mutlu olurum. Özelliklede yorum çok önemli benim için. Hepinizi çok seviyorum. Bir sonraki bölümde görüşürüz <3