Yine berbat saatin sesiyle uyandım. Elimi yüzümü yıkamaya gittim birde ne göreyim aynada gözükmüyorum uyku sarhoşluğu diye fazla takmadım ama elimi göremiyordum. Sonra tekrar uyandım kabusmuş aynı şeyleri yaşamak dan uzak durdum yüzümü bile yıkamadım okadar sarsmıştımki kısa bile olsa... Herneyse o gün diğer günlerden farklı bir şey yapmak istedim yolculuğa çıktım kısa bir süreliğine bu kasabadan zaten nefret ediyordum hergün birşey oluyordu yetmiyormuş gibi birde üstüne kafede dedikodu yapıyorladı .Büyükbabamın kurduğu şehre gidicektim büyükannemi görücektim ve onların evinde kalacaktım. Şehre geldim hava kararmıştı sonra büyükannemin evinin yolunu tuttum uykum vardı büyükannem görür diye bir not bırakıp salonda uyudum sabah oldu kalktım ve açtım getirdiğim atıştırmalık lardan yedim sonra evi gezdim evde büyükannem yoktu şaşırdım oysaki 49 yaşında nereye kaybolmuş olabilirdiki sonra tarlaya gittim ordada yoktu şehri gezdim tek bir insan tek bir hayvan bulamamıştım sonra bir alarm sesi geldi ve tekrar benim kasabamda uyandım artık çok korkmuştum büyükannem sadece yaşıyordu başka bir akraba aile yaşamıyordu büyükannemi bir çocuk gibi özlemiştim ama gidemiyordum korku duygusu çok ağır basmıştı artık yataktan kalmak dahi istemiyordum o dedikodu yapanları bile yanımda istiyordum fakat birden elimi biri tuttu etrafa bakındım hiçkimse yoktu sonra elime baktım herhangi birşey gözükmüyordu sonra özlem ve korku duygusunu bir kenara alıp düşünmeye başladïm sonra buldum...
