Meet My Future

3

De volgende ochtend pak ik mijn tas in met boeken. Okay ik heb dus Engels en Nederlands?! Heb ik Nederlands, huh ik woon in Amerika. Ik loop de woonkamer in en zeg: "huh hebben we Nederlands hier in Amerika?" Max knikt en zegt: " vraag maar aan de nederlands docent dan hebben we weer een uur verspild aan waarom HAAR vak juist zo belangrijk is....

Als we de klas in lopen dan zie ik dat zo ongeveer de hele klas mij aankijkt. Ik wordt rood en loop naar voren en stel me voor aan de docente. "eh ja ik ben Luna en ik ben 15 jaar en ik woon sinds gisteren hier, wat wil je eigenlijk van me weten?" Sommige kinderen vragen wat over mijn hobby's of over mijn favo films, maar dan stelt een meisje een vraag: " waarom hebben je ouders je hier naartoe gestuurd?" Ik denk even na en ik ga ongemerkt janken, en ik loop zonder reden weg, als de docente roept dan ga ik alleen nog maar harder rennen. Ik ren naar de wc en doe de deur op slot. ik bel mijn moeder via een undercover nummer anders neemt ze sowieso niet op. Ik toets het nummer in en ik krijg iemand aan de lijn.

 "met Reisbureau de Zee, met Julia." 

zegt de andere kant van de lijn. Ik hakkel en zeg:

'' ehh m-m-mett L-lun-na is Ester de Zee er ook?, ik b-ben namelijk hun dochter..." 

"oh hadden ze een dochter dat wist ik niet en ik werk hier toch al 7 jaar "

ik bal mijn vuisten en zeg:

"JA DAT HEBBEN ZE"

"Ik verbind je door, okay?'

"met Reisbureau de Zeeuw, met Ester waar kan ik u mee van dienst zijn?'"

"mam?"

"hallo meisje?'' 

'' hi''

'' waarom moest ik hier naar toe?''

'' ehm ja even wachten"

op de achtergrond hoor ik dat mijn moeder met mijn vader overlegt.. Ze was waarschijnlijk haar telefoon op normaal te zetten in plaats van handsfree."Moeten we haar echt zeggen dat ze er eigenlijk niet had moeten zijn, dat ze te oud was voor abortus?"

3 seconden later

"ik ben weer terug liefje, ik heb weer koffie gepakt, je vader en ik vonden het goed voor je om nieuwe vrienden te maken en ja wij moeten veel reizen hè dat weet je. Maar ik hang weer op en ga weer verder dahagg"

Ik huil en op de deur klinkt gebonk...

"hallo meisje?''

"hi?''

" sorry ik hoorde alles"

" geeft niet, wie ben je?"'

" ik ben Emma, leuk je te ontmoeten, kom eens uit dat hokje je moet waarschijnlijk toch niet"

Ik open het hokje en zie daar, het meisje staan die die ene vraag stelde. Ik schrik en begin weer te huilen. Emma legt een arm om haar schouder heen en zegt: "ik weet wat je nu voelt" Ik vraag waarom ze kwam en ze antwoord:"Max wilde eigenlijk achter je aan gaan maar dat mocht niet van dat wijf van Nederlands. Dus ik moest. Zullen we weer terug gaan of wil je even naar je kamer?'' 

Als we weer terug in mijn kamer zijn kijk ik in de spiegels en zie dat mijn mascara helemaal uitgelopen is. Ik maak mijn gezicht schoon en Emma zegt:"miss moet je een rokje aandoen. " Ik kijk naar mijn broek en bedenk  dat dat waarschijnlijk de reden was waarom iedereen zo raar naar me keek. Hier dragen ze dus uniforms, leuk AHUM 

Ik loop naar mijn kamer en zie dat mijn uniform op mijn bed ligt ik trek het aan en doe mijn haar los. 

Als ik het lokaal in loop kijkt de docent me een beetje apart aan: Ik ga op mijn plek naast Max zitten en hij zegt:'' wat was dat net?'' "ik leg het nog wel eens uit." ,zeg ik "ALS MENEER EN MEVROUW OOK EVEN OP WILLEN LETTEN DAN KUNNEN WE AAN DE LES BEGINNEN" schreeuwt Mevrouw de Nederlands docent door de klas. Ik schrik op en ik pak mijn boeken snel. Ik kijk naar buiten daar vliegt een vliegtuig, ik weet niet dat daar mijn ouders in zitten maar dat maakt niet uit. Ik moet alleen denken aan het feit dat ik er niet eens moest zijn. Ik huil in mezelf en ik luister naar de vreemde woorden die de klas uitspreekt. Ik denk aan mijn moeder. Zij was het meest normaal. Waarom wilde ze mij niet. Hun leven was druk dat weet ik maar.....

Als de lessen voorbij zijn dan kijk ik in mijn agenda of ik huiswerk had, ik heb dus alleen engels om te leren. Dus daar ben ik zo mee klaar. Engels daar ben ik goed in sinds ik series kijk. Max komt binnen met eten en drinken en ik lach: "Daar hebben we ons huisslaafje weer" Max grinnikt en zei: " Dat doe ik alleen om dat verhaal er uit te vissen, you know." Ik zucht en draai mijn bureaustoel om en zie dat Max op mijn bed is gaan zitten. Ik begin te vertellen van af de dag dat ik te horen kreeg dat ik naar een kostschool moest en ga dan verder over dat ik eigenlijk er niet had moeten zijn. Ik  zie zijn verbazing op zijn gezicht, maar ik vertel gewoon door. Ik vertel over Emma die het zelfde had meegemaakt en dat zij daarom ook hier naar toe moest van haar ouders, te druk met werk en geen zin om hun kinderen op te voeden. Carriëre was veel belangerijker en niemand uit de familie mocht mij, ik was altijd het buitenbeentje of ik werd gepest om mijn kledingstijl, die toch wel een beetje apart was, maar hier heel normaal, ik keek hem aan en zei: "waarom ben jij hier eigenlijk?" Ik zie een verdrietige blik en zeg: "je hoeft het niet te zeggen ey" Hij knikt en zegt:"ik vertel het nog wel eens meid.'"  Hij geeft me een knuffel en loopt naar zijn eigen kamer. Ik doe de deur dicht en ga vervolgens me zelf omkleden en slapen. Ik kijk nog even op mijn telefoon en zie dat ik een berichtje heb van mijn moeder."

< we zijn net in het vliegtuig gestapt in vliegtuig141

                                                                                  okay, succes>