Chapter 1: Flight

4 2 1
                                    

Kai's POV

Nagising ako dahil sa tunog ng alarm clock, ohh it's already 2am in the morning. Bumangon nako at nagready para sa flight ko.

___

Shems it's already 3:30am malalate nako, 4:00am pa naman flight ko. Kinuha ko na ang maleta at bag ko tsaka nagmadaling pumunta sa airport.

____
3:50am

10 minutes nalang aish, I ran as fast as I could.

"Ouch!" Sigaw nung babaeng nabangga ko.

"I'm sorry, nagmamadali kasi ako!" Humingi ako ng tawad tsaka nagpatuloy sa pagtakbo.

______
Fast Forward~
(In the plane)

"What do you want to drink ma'am?" The stewardess asked me.

"Coffee please." Agad naman nya kong binigyan ng kape.

"Thanks." Ngumiti ito at umalis na.

By the way, my name is Ayumi Kai Takeshi, 16 years of age. I love traveling lalo na't wala nakong parents, It's not that patay na sila but may kanya kanya na silang pamilya. Traveling is my way to be happy.

After a minute of flying, naramdaman namin na nawawalan ng control ang eroplano. Nagkakagulo na lahat ng passengers.

“MAYDAY, MAYDAY, MAYDAY” shit may emergency. Agad kong ginawa ang lahat ng safety protocols.

Pero imbes na umayos yung plane ay lalo itong nawalan ng control. Nararamdaman kong lalong gumagalaw yung plane.

"Easy Victor." Huli kong narinig bago bumagsak ang sinasakyan naming eroplano.

____

Nagising ako dahil sa ingay ng mga passenger. Wait walang nasaktan?
Nakaupo parin ako sa plane, pero halos wala ng bubung itong plane pero ayus nalang at walang nasaktan.

~kru-kru~

I'm hungry, agad akong tumayo at hinahanap yung food stock room sa plane.

Pagpasok ko ay laking gulat ko ng makitang puro baby milk bottle yung nandito, WTH?

Wala akong choice nagugutom narin ako, kumuha ako ng marami at nilagay ko sa bag ko tapos lumabas na ako.

Paglabas ko ay pitong passenger nalang ang natitira.

"What happened?" Tanong nung blonde na babae.

"Nag crash yung eroplano natin." Paliwanag nung babaeng medyo kulot.

"Uhhmmm where's the other passengers?" Napalingon silang pito sa akin.

"Paggising ko kanina, wala namang ibang passengers maliban saming pito." Napakunot yung noo, so nasan na yung iba?

~kru-kru~

"Uhh I'm hungry, do you guys have a food or drink?" Saad nung babaeng singkit

"Meron ako ritong drink na mukhang di niyo magugustuhan."
Pft.

"What is it? Ayus lang naman kahit ano basta hindi lason." Ayus na siguro tung milk.

Inilabas ko nalang sa bag ko ang lahat ng bottle of milk, nanlaki naman yung mga mata nila dahil dun.

"A milk?!" Sabay sabay nilang sigaw sa akin, pft.

"Drink this or magugutom kayo?" Wala naman silang nagawa at ininom nila iyon.

"Bumaba na tayo at humanap tayo ng tulong." Agad na kaming bumaba at naglakad sa isang magubat na paligid.

"Anong mga pangalan niyo?" Nagkatinginan kami.

"My name is Ayumi Kai Takeshi 16." Ngingitian naman nila ako.

"I'm Korice Lee, kori for short 18 years old." Ohh so she's older than me.

"My name is kenny the pooh--"

"Seriously?!"

"Just kidding haha."

"Well my real name is Kennedy Ramirez, 18 years old." 18 na sila pero ang babata pa ng itsura.

"Uhhm I-I'm Rhian Park 17." I can see she's a shy person.

"I'm Thea Saetang 17 years of being lovely." What a unique introduction haha.

"My name is Yanni Miller, I love arts and music It's my hobbies by the way I'm 17 years old." Halata namang artist may dalang malaking canvas kahit hirap na hiral sya sa maleta nya.

"Japriel Nakamura jappy for short cause I'm a happy person, I'm 16 years old." Ang cute ng smile nya.

"My name is Riegn Zhang but I prefer Rie 16 years old."

Sa haba ng introduction namin ay hindi namin napansin na nakarating na pala kami sa isang high way, wews sang lugar kaya to?

Kinuha ko ang phone ko then try to find my dad's number. What the?! All my contacts are gone! I tried to check all my social media accounts but, walang natira miski isang followers sa Instagram, pati friends ko sa fb wala.

"Guys can you check your contacts and all your social media accounts?" They all looked at me with curiosity.

"Why? Is there something wrong?" Ate kori looked at me with a worried face.

"It's weird, all my contacts are.............gone." Agad naman nilang tinignan ang phone nila.

"OMG! All my followers are gone, waaahhh pinaghirapan ko yun." Paiyak na sabi ni Rie, what's happening?

_____

A/N: Just a short chapter for now, hope you enjoy itシ

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 19, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Lost CountryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon