after a long time 2:forever we are

chapter 11: the past

jhenica ann 's voices

nang nakalapag na ako sa eroplano at naka upo na sumilip ako sa bintana nan doon parin siya hindi parin umaalis bakit niya ba ako sinusundan eh nag kita lang naman kami sa hagdan at hinigi ang teddy bear niya 

nang umalis na siya at nakalipad na ang eroplano namin  at p[apunta na ng pilipinas na kita ko yung binigay niya saakin cp niya yung libro at album  bakit niya ba ako binigyan nito matignana nga 

number ko to ah

in inbox- mhie jhenica

"i  jhenica ann *** promise to yuriho hatsuki for reacher or for poor in sickness and healtht till death do us part in my life I swear”

huh bakit may ganto ako na send sa kanya at bakit ako kinasal sakanya

at may picture pakami dito mag kasama kami

" NAKAKABUWESET TALAGA HINDI KO MATANDAAN"

oops napasigaw ako at tinignan ako ng mga tao 

"sorry"

nang nakababa na ako ng eroplano at nakasakay na ang taxi 

wla lang tinitignan ko parin yung cp niya 

*dugshhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh*

aray ko manong wag naman kayo pumereno ng biglaan

"ay sori po mis kasi biglang may nag u turn baka masagasaan natin "

"ah ganun ba"

nalaglag tuloy ung mga gamit ko 

nang naligpit kuna ang gamit ko 

"bakit may nawawala dito nasaan yung papel na may address niya "

hala nawala ko dibale na lang nga

*do0gggggggggggggggggggggggs* 

"aray ko"

nasa lapag na ako ng taxi na aksidente ata kami lumalabo na ang  paningin ko at unting-unti dumudilim