Tektanem derdim sana hatirlarmisin bilmem uzerinden 2 yıl falan geçti
Buralardaymışsın belki görürsün tanırsın tanımazsın tanısanda gerçi bos aramızda o kadar büyük bir engel varki bazen keşke diyorum keşke tekrardan başa dönse herşey seni mutlu etmek için daha güzel şeyler daha büyük şeyler yapabilseydim.
Tekrar benimle olmak istediğinde o gece gelip elini uzatıp beni götür burdan dediğinde geri çevirmeseydim ama şu an mutsuzmusun desen hayır aksine yanımda beni seven bana o kadar çok değer veren bi insan varki o kadar güzel o kadar iyi bir kadın varki ama insan ıstiyor sevdiği aşık olduğu insanla o güzel günleri geçirmek işte hep bu yüzden bazı şeyler eksik kalıyor ömür boyu hep böyle sürecek işte bu yüzden yazıyorum.
Her gece başımı o yastığa koyunca düşünüyorum neden böyle olduk ne değişecekki diyorum bu saaten sonra ne olacak ki belki çoktan unuttun bile belki bunu görmeyeceksin bile ama ben yinede yazıyorum seni unutmak için öyle şeylerle uğraşıyorum ki fotoğraf çekilmeyi çekmeyi sevmeyen ben fotoğrafçılıkla uğraşıyorum gece gündüz ama boş anlarimla geliyosun aklima ölmek istiyorum bazen geceler istanbul üstüme geliyor ama hala seni ilk gün ki gibi cok seviyorum tektanem…
