"My Sweet SAVAGE"(BTS SERIES #1)

Chapter 5

Chapter 5

"Ikaw ba talaga si Hyung min?"Tanong ko agad sa kanya pagka alis nila mama

Naglalakad siya ngayon palabas kaya
Sinundan ko siya ngayon.

Tumango lang siya

"But di mo sinabi?" Takang tanong ko

"Pano?" Tanong niya na papalabas na nang gate

"Palagi naman tayong nag kikita ah? But ni isang salita walang kamg sinabi tungkol dun" sabi ko

Napatigil naman siya sa pag bubukas nang gate at hinarap ako
"Para saan pa? Matagal na yun so ano pa ang silbi?"tanong niya at nag patuloy na sana pero nag salita pa ako kaya napa tigil uli siya

"May silbi yun kasi ikaw lang ang tanging bestfriends ko, at Kaya kaba galit ngayon sa akin kasi hindi kita na kilala?" Tanong ko sa kanya

Lumingon naman siya sa akin

"Hindi"pag dedenay niya

"But ganyan ka?" Kunot noong tanong ko

"pwede ba Mia hindi na tayo bata para maibalik pa ang manga panahong yun mag move on nalang tayo sa nakaraan"sabi niya at maglalakad na sana pa alis

"Wait!" Sabi ko sabay hawak sa manggas nang polo niya.

"Nagtataka ka siguro kung but di kita nakikilala agad?" Panimula ko "nung 6 years old ako sa amerika naka ranas ako nang matinding assidente na hit in run ako habang nag babike at 1 year Coma ako nun and  half of my memory was lost pero may isang bagay ang palaging nasa akin"sabi ko sabay bigay sa kanya nang mini stufftoy na key chain

"At ang tanging na aalala kolang jan eh yung Binigay yan nang batang lalaki na ang tawag ko eh Hyung Min, bigay niya yan sa akin  kasi daw  iyakin daw ako " sabi ko

Nanatili siya nakikinig sa akin

" sorry kung di kita nakilala agad, alam kong galit ka kaya ka ganyan" sabi ko

Narinig ko naman siyang Bumuntong hininga
"Pwede naman natin simulan ulit ah"sabi ko

"Tapos ano aalis kananaman nang walang pa sabi? Maiiwan na naman akong nag hihintay sa kung dadating kapa ba oh hindi na" sabi niya at napa iling " wag na lang mabuti nang bumalik nalang tayo sa stranger mas mapapadali pa ang buhay ko"sabi niya

"Pero ikaw lang ang kakilalab ko dito at kababata ko " Mangiyak ngiyak na sabi ko "ayaw monaba akong maging kaibigan dahil lang sa pag iwan ko sayo na di konaman ginusto" iyak na sabi ko

"Ano kaba wag ka ngang umiyak para ka talagang bata!" Sabi niya at lumapit sa akin at hinawakan ang magkabilang pisngi ko at gamit ang dalawang palad niya tinakpan niya ang mukha ko

"Pasensya kana hindi kolang alam kung pa ano mag rereact na ngayon nag balik kana" sabi niya na naka takip parin ang kamay sa mukha ko

"Edi mag simula tayo ulit ngayon malaki na ako
Promise pag aalis ako mag papa alam na ako sayo" sabi ko at tinanggal ang kamay niya sa mukha ko

"friends?" Tanong ko at nilahad ang kamay ko sa kanya

"May choice ba ako eh ang kulit mo"sabi niya at saka inabot ang kamay ko

"Hi Yoongi ako nga pala si mia"sabi ko
Ngumiti lang siya at Ginulo ang buhok ko

"Friends?"tanong ko

"Friends" sabi niya

Simula nun si Yoongi  at ako  palagi nang magkasama, kapag  naglalaro nang Basketball pumapasok sa school, kumakain sa bahay nang isat isa, nag aaral at nagtatawanan nakilala korin ang manga kaibigan niya na dalawa lang atah.