Multimedya: Eymen/Kurt Karan
Selam, ben geldim biraz geç oldu ama olsun geldim. Güzel bir bölüm olmasını umuyorum umarım sizde beğenirsiniz.
Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayınız.
***
"İt kimin çanağını yalarsa onun borusunu öttürür. Kurt aç kalır ama asla köpekleşmez."
***
Ölüm dünyadaki en kötü şeymiş gibi görünse de ondan daha kötü şeyler vardır. Mesela insanın ardında bıraktıkları, sen öldün gittin peki ya arkandan ağlayanlar.
En zoru da arkada kalanlardır zaten, kalanlar tüm acıyı sırtlanır bazısı vardır acısı hiç geçmez bazısı vardır iki gün ağlarsın sonra hatırlamazsın bile. Babam benim acımı iki gün sonra unutur muydu? Yoksa ömürlük sırtında taşır mıydı?
Sanırım bunun cevabını hiçbir zaman öğrenemeyeceğim. Yediğim yemek boğazıma dizilmişti güzel başlayan kahvaltının sonuna geldiğimizde hesabı istedim. Garson hesabı getirdiğinde çantamdaki paradan alıp hesap kutusunun içine bıraktım ve kalktım.
Fotoğraflarımı bıraktığım fotoğrafçıya ilerlediğim bir yandan da etrafta göz gezdiriyordum. Tekirdağ da olmak tuhaf hissettirmişti sokaklar aynı sokaklardı sanki hala İstanbuldaydım.
Fotoğrafçıya geldiğimde içeriye adımladım, fotoğraflarımı çeken o çocuğun yanına ilerleyip fotoğraflarımı aldığımda onların da ücretini uzattım ve hafifçe tebessüm ettim.
"Teşekkür ederim."
"Rica ederim."dediğinde çıktım fotoğrafçıdan.
Gerile gerile belediyeye ilerlediğimde içimde büyük bir dehşet vardı, ya adam rüşvet almazsa ömrü hayatım hapislerde geçerdi! Göz devirdim derin bir nefes alıp saçlarımı savurdum ve kendime gelip hızlıca içeriye ilerledim.
Dün ki adam yoktu ama onun yerine başka bir kadın vardı. Yanına ilerlemeden önce duraksadım biraz içimde kötü bir his vardı, hadi ama Selen eninde sonunda bunu yapman gerekiyordu hadi! Hızlıca yürürken kadının yanına geldim ve masasının önündeki sandalyeye oturdum.
"Merhaba, yeni kimlik çıkartmak için belge alacaktım."
"Tabi yanınızda fotoğraf var mı?"kafamı usulca sallayıp fotoğrafı uzattım.
"Adınız soyadınız nedir sistemden bulayım."
"Tabi, İzem Karan."bilgisayarda birkaç şey yaptığında kadın bir anda dona kaldı, bir bana bir bilgisayara baktığında yutkundu.
"Ama bu siz değilsiniz."kaşları çatıldığında hızlıca elimi çantama attım, elime gelen bir tomar paranın ne kadarını aldığımı bilmiyorum ama telaşla kadına uzattığımda gülümsemeye çalıştım.
"Bu beni İzem yapmaya yeter mi peki?"dediğimde kadın şaşkınca baka kalmıştı, sonra dudakları kıvrıldı keyifle gülümsediğinde parayı elimden aldı. Alt dudağını dişlerken sistemde birkaç bir şey yaptı ve yazıcıdan çıkardığı kağıda mühür basıp imzaladı ve bana uzattı.
"Bunu nüfus müdürlüğüne götürdüğünüzde yeni resminizle yeni kimliğinizi çıkara bilirsiniz İzem hanım."dediğinde keyifle gülümsedim ve belgeyi alıp ayaklandım.
"Yardımınız için teşekkür ederim."
"Bende bu ufak hediyeniz için."hızlıca oradan çıktığımda derin bir nefes aldım. Resmen kadın rüşveti kabul etmişti, başka zaman olsa o kadını şikayet bile edebilirdim ama bugün cidden hayatımı kurtarmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)
Чиклит"İzem!"diye bağırdığında durdum ona döndüğümde bana bakıp sırıtırken tekrar konuşmaya başladı. "Yoksa Selen mi demeliyim? Hangisi üzerine yattığın o ceset mi yoksa asıl kendin mi?"gözlerim dolarken arkamda Eymenin varlığını unutmuş bir şekilde mırıl...