KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)

5.BÖLÜM

Multimedya: Hande Karan

Hande karamelli kekim bugün hikayenin biraz daha içine giriyoruz bakalım neler olacak, önce bir aileyi tanıyalım biraz komik bir bölüm oldu ama olsun.

Şuan en best karakterim Sarp oldu bölüm sonu sizin bestiniz kim olacak görüşelim bence.

Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayınız.

***

"Benim olana göz dikersen senin olan her şeyi elinden alırım!"

***

İnsanların iki yüzü vardır biri iyi olan biri kötü olan. Şuan yanımda oturan adamın da iki yüzü var, biri Eymen birisi Kurt. Peki bana hangi yüzünü gösterecek? İyi olduğu zamanlar Eymen mi olacak? Kötüleştiği zaman Kurt mu olacak?

Peki ya hiç istemediğim bir yüzünü görürsem? Bana zarar vermeyeceğini söyledi kadınlara zarar vermekten hoşlanmadığını en başta gösterdi zaten, yine de bir hatamda bana ne yapacağını bilemem.

İnsanların sağı solu hiç belli olmaz, bugün böyle konuşur ama yarın bir bakmışsın tam tersi olmuş. Bir hata yaparsam ya da bu işten vazgeçmek istersem o zaman bana ne yapar? Ne demişti beni yarı yolda bırakırsan pek nazik olmayan bir yüzümü görürsün demişti.

Ve ben kabul ettim. Başıma neler gelecek bilmiyorum ama tek bildiğim bundan sonraki hayatımın pek durgun geçmeyeceği. Beni koruyacağına söz verdi bebeğime soyadını vereceğine söz verdi, bu ileride bebeğime babasını sorduklarında zor duruma sokmayacak bir şeydi işte.

İleride eğer bebeğime babasını sorduklarında o şerefsiz Berke yerine bu adamın adını versin daha iyi, en azından onu ortada bırakıp terk ettiğini bilmeyecek. Eymen belki ona babalık yapmayacak sahip çıkmayacak ama olsun, soyadını vermesi bile bir şeydir bunu öz babası olacak şerefsiz bile yapmadı.

Arabayla büyük bir kapının önünde durduğumuzda iki adam hızlıca kapıyı açmıştı, etrafa şaşkınca bakarken dudağım uçuklamıştı. Bahçenin epey uzağındaydı ev, araba yolu ile biraz daha ilerledikten sonra otopark gibi bir yere gelmiştik.

İkimizde indiğimizde ben hala şaşkınca bakıyordum etrafa, Eymen hızlıca yanıma gelip elimi tuttuğunda irkildim. Bana bakıp hafifçe gülümsediğinde bahçedeki adamlarına oynadığını anladım.

Birlikte evin girişine ilerlerken üç katlı evin büyüklüğü dudağımı uçuklatmıştı. Sanki bir eve değil bir kaleye gelmiştim bahçenin etrafındaki geniş duvarlar kalenin surları gibiydi. Etrafa özenle birçok adam yerleştirilmişti, birlikte evden içeriye girdiğimizde büyük salon çarptı gözüme.

Her şey özenle seçilmiş gibiydi, zevkli adammış ne diyelim. "Bütün bu dekoru falan sen mi yaptın?"diye mırıldandığımda yüzünü buruşturdu ve elimi bıraktı.

"Ben anlamam kızlar yapmıştı."kaşlarım çatıldı.

"Kızlar derken?"ne kadar saçma çakma kocana hesap mı soruyorsun Selen? Bu onun da garibine gitmişti ki umursamadı.

"Kardeşlerim."kafamı anladım anlamında salladığımda birlikte salona ilerliyorduk ki gür bir ses duyuldu.

"DESTUR! SULTAN EYMEN HAN HAZRETLERİ!"gözlerim şaşkınca açılırken Eymen sinirle göz devirdi, salona girer girmez yakasından tuttuğu adamı kendine çekti.

"Sabrımı denemek için mi geldin bu dünyaya sen Sarp?"

"Estağfurullah abi bu aralar Muhteşem Yüzyıl batağına düştüm de bir anda oldu."Eymenin elini nazikçe yakasından çektiğinde bana bakıp sırıttı.