Oturup konuşmuştuk Enese her şeyi söylemiştik artık herkes bizim sevgili olduğumuzu sanıyordu
Yemek yedikten sonra beraber filim izliyorduk gerçi ben Nisayı izlesemde onlar filim izliyordu Ece benim kulağıma
Ece: sanırım bu oyun yakında gerçek olur
Barış: hı
Ece güldü ve geri önüne döndü
Biraz zaman geçtikten sonra Ece ve Enes gitmişti ama ben Nisanın gitmesini istemiyordum
Barış: güzelim konuşalım mı
Nisa: sadece uyusak
Nisanın ellerini tutunca oda benim ellerimi tutu
Barış: neden ağladın yani güzelim söylemek zorunda değilsin
Nisa: hamileyim
Kafasını kalbime koyup sarıldı ve ağlamaya başladı
Barış: güzelim neden ağlıyorsun bunun için neden üzülüyorsun ki
Kafasını kaldırdı ve göz yaşlarını silip ellerimi yüzünde birleştirdim
Nisa: Barış ben zaten bunu biliyordum yani biz ayrılmadan önce ona böyle bişey sorduğumda istemediği söylemişti
Geri gözlerinden yaşlar akınca göz yaşlarını sildim ve gözlerine küçük bir öpücük bıraktım
Barış: meleğim
Nisa: hı
Barış: sakın bunun için üzülme tamam mı hem siz şu an ayrıldınız hem onun bilmesine gerek yok
Nisa: hı hı gerek yok
Barış: hem ben varım
Bana sıkı sıkı sarıldı bende ona sarılıp saçlarına küçük bir öpücük bıraktım
Nisa: iyi varsın
Barış: sende
