Anne ve babasının yanında yaşayan genç kız bir gün evinden ayrılarak kendi ülkesine döner ve ikinci ailesi olan abileri,ikizi,ablası ve küçük kardeşi ile yaşamaya başlar. Onlara uyum sağlamaya çalışan genç kızın başından geçen olaylara tanıklık edin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.BÖLÜM ARAF
Birkaç saniye yüzüme bakıp anlamazca kaşları çatılırken ona boş boş bakıyordum."Anlamadım ne özrüymüş bu?"
Donuk bakışlarımı sürdürürken normal sesle konuştum.
"Bir yanlış anlaşılma olmuş diyor Karan abim.Yanlış anlaşılmayı çıkaran Asya. Ona alıştık zaten ama bunu devam ettiren sensin.Asya senin bu hallerini gördüğü için bana karşı bu kadar rahat.Bu yüzden."
Meriç abim üzerime doğru gelirken kapıya yaslıydım.Gözleri sert bakarken dişlerinin arasında konuşmaya başlamıştı.
"Bana karşı bu kadar iğneleyici konuşamazsın sen.Abinim ben senin bir arkadaşın değil.Ayrıca neymiş benim tavırlarım?"
Gözlerim kısık ona meydan okumak isterken yapamıyordum.Küçüklükten gelmiş bir baskısı vardı üzerimde.
"Asla ikimizi bir tutmuyorsun. Sende,Karan abimde.Asya sizin bu tavrınızı gördüğü için bana karşı bu kadar rahat.Eğer onun yaptığı şeylerin de bir cezası olsa emimim bu kadar rahat olmazdı."
Lafımın yarısında dönüp arkasını giderken onun arkasından gidip lafımı diretmiştim.Beni asla ciddiye almıyordu.
"Beni ne zamana kadar görmezden gelebilirsin ki?" diyerek sesimi yükselttiğimde gözleri bana dönüp elini kapıya doğru göstermişti.
"Çık dışarı!"
Sesi o kadar soğuktu ki...Bir an kendimi onun kardeşi olarak hissedemeyecek kadar yabancılaştırmıştı beni sesindeki ton.
"Keşke hiç dönmeseydim." diyerek pişmanlıkla konuşup odadan çıkarken yalan söylemiştim. Onları özlemiştim ve geldiğim andan itibaren bir an bile pişmanlık yaşamamıştım.
Seçil:Yeni kız bugün gelmedi ama onun hakkındaki olaylarda bitmiyor yani.
+0953:Seçil? Sanada bir dedikoducu dedik ha.Valla her yerden çıkıyorsun.
Neslihan:Ne olmuş kız? Anlat bakayım.
Seçil:Bugün Araf ve Sinan'ı kavga ederken gördüm.Arka bahçede bildiğin dövdüler birbirlerini.O sıra gördüm bende.Baktım Adel falan diyorlar.
+0953:Didim yoh amına.
Neslihan:Kes be sen! Eee sonra...
Seçil:Sonrası yok.Beni fark ettiler.Sonra dağıldılar.
+0955:Ahh beee.Neden iyi gizlenemedin.
Seçil:😢
+0937:Salak saçma muhabbetlerinizi başka yerde yapın.Çok merak ediyorsanız da gelin bana sorun.
O Araf mıydı? Numarasını kaydedip uygulamadan çıkarken kavgayı düşünüyordum. Ne olmuştu ki? Benim yarın veya başka gün kesinlikle onlarla konuşmam gerekiyordu.Yavaş yavaş durumu otutturmaya çalışcaktım.
Başım önümde eğik koridorda kendi odama giderken Toygu ile karşılaşmıştım.
"Biraz konuşalım mı?" diye gözünün içine içine bakarken red edemeyeceğini biliyordum.
Gittiğim günden beri arada abilerimle telefonda konuşsam bile Toygu hiç benimle konuşmamıştı.
Abilerime çok bağlı evet ama ikizdik ve en çok bana ihtiyacı oluyordu.
Toygu kimseye kolay kolay içini dökmezdi ama benden sakladığı en ufak bir sırrı bile yoktu.
Gittiğim güne kadar bu böyleydi.Bana en çok ihtiyacı olduğu günlerde bencillik edip onu tek bırakmıştım.
Belkide ben gittiğim için Asya benden daha ön plandaydı.Ben annemi babamı tercih ederken o asla Meriç abisisiz yapamazdı ve tek seferde hiç şüphesiz onlarla kalmak istemişti.
Bana cevap vermeyen Toygu birkaç dakikalık göz temasımızı bozup odasına doğru adımlarken bunu bir cevap olarak alıp arkasından gitmiştim.
Odası hiç değişmemişti.Hala benim aldığım hediyelerle dolu olan büyük bir rafı vardı.Onları kimseye vermeyip dokundurtmuyordu.
"Evet?" Diyerek devam etmemi beklerken yutkunup ağzımı araladım.
"Araf?"
Selam
Bu bölümü geçiş olarak düşünebilirsiniz.Pazar veya cumartesi bir daha bölüm atacağım o yüzden kısa kestim.
Diğer bölüm okulda ve Araf'la ilgili olacak buda benden ufak bir spoiler.
Bana önerebileceğiniz esmer ve yakışıklı bir erkek karakter seçeneği olanlar yazsın lütfen.
