Ucagin kalkmasina 2 saat var ama ben hala hazir degilim. Bu tatili butun bi sene derslerime calisarak hak etmistim ama simdi nedense icimde kotu seylerin olacagina dair bi his vardi ve ne yapmam gerektigini gercekten kestiremiyordum. ."kizim derin hizli ol ucaga yetisemiceksin " annemin konuşmasıyla cantama son birkez bakip eksik bisey var mi kontrol ettim. Evet sanirim artık hazirdim.."tamam anne geliyorum " deyip valizimi asagi indirdim babamin sirketle ilgili isi oldugu icin bikac gun sonra bize katilabilecekti. Asagi inip babamin yanağına sulu bi öpücük kondurdum ."hadi kizim ucagi kaciracagiz hizli ol biraz " babama son kez sarilip ayrildim.
"tamam, baba kendine iyi bak" babamda bana el salladi ve bana küçükken de soyledigi seyi soyledi "tamam melegim bir kac gun sonra yaninizdayim" babamı ozliycektim ve bana melegim demesini seviyordum. O benim her seyim kahramanimdi babama tekrar sarilip kosarak anneme yetistim valizleri arabaya doldurduk.ve havaalanina gitmek uzere yola koyulduk. Her şey guzel gidiyordu ama icimde hala buruk bi şeyler vardı nedensizce kendimi kötü hissediyordum havaalanına gitmemize daha cok vardı en iyisi biraz müzik dinlemek müzik bana cidden Iyi geliyor du bunu eski sevgilim berkten ayrıldıktan sonra daha iyi anlamis kendimi muzige adamistim bu sene ozel Atahan Koleji'nde son senemdi ve su anki en buyuk hayalim konservatuvar okumak. Sesim guzeldi yani herkez oyle söylüyordu. Bunlari dusunmeyi bırakıp telefonumu aramaya koyuldum ama bu çantanın icinde bişey bulmasi gerçekten zordu . Sonunda cantanin heryerini talanetmiş fakat telefonumu bulamamistim lanet olsun telefonum evde kaldı. "anne telefonumu evde unuttum sanirim,cok gec degilse dönebilir miyiz lutfen" annem sıkkın bir ifadeyle bana baktı. "Of derin sana kac kere dedim aksamdan hazirla herseyini diye"annem biraz sinirlenmisti sanirim onu daha fazla kizdirmamak icin kivirmaya basladim "ya tamam sorun degil babam gelirken getirir birkaç gun telefonsuz yapabilirim"bu soyledigime ben bile inanmamistim
telefonsuz yapamazdim ben bi kere arkadslarimla konusmadan duramazdim ki"yarım saat var ucaga yetişiriz sanırım salih bey eve geri dönebilir miyiz derinin telefonunu kalmis"tamam Meral hanim dönüyorum hemen" anlasilan annemde inanmamis olacak ki eve donuyoruz cidden cok aptalim nasil unuttumki telefonumu
normalde elimden birakmazdim cunku biz bir butunduk onsuz yapayalnizim ben boyle dramatiğe baglamisken evin onunde oldugumuzu farkettim.hemen arabadan inip tarzan misali kosmaya başladım hizlica kapiyi açtım ve odamda telefonumu aramaya başladım nerdeydi bu ya offf oh be buldum sonunda artik nasil yatmissam telefon yatagin altından çıktı .telefonumu cebime tıktım ve tam cikiyordum ki annemlerin yatak odasından garip sesler duydum kapiya yaklaştım ve dinlemeye basladim bu bir kadin sesiydi gulusuyorlardi daha fazla dayanamadim ve kapiyi kirarcasina acip iceri daldim ve tahmin ettigim o igrenc manzarayla karsilastim Evet biliyordum kotu biseyler olacağını istemsizce gozumden bir damla yas dustu. Babam ve yanindaki o igrenc kadin sasirmis bir sekilde bana bakiyolardi nabam yerinde dogrulup telasli bir ifadeyle "kizim bak yanlis anladin "ne yanlis anlamasi ya ben malmiyim bunun neresini yanlis anladim."neresini yanlis anladim ya basbaya aldattin annemi bunu nasil yaparsin hele de annem seni o kadar severken sana inanamiyorum igrenc bi adamsin " artik gozyaslarim bir sel gibi yanaklarimdan akiyordu tam kapidan cikiyordum ki babamin
sesini duydum "sey annene... " ne soylicegini biliyordum anneme bu olaydan bahsetmememi istiycekti konusmasina daha fazla firsat vermeden odadan ciktim ve kapıyı carptim iğrenç adam bide yuzsuz yuzsuz gelmis bana ne diyor cikis kapisina geldiğimde elimin tersiyle gozyaslarimi sildim annem gormemeliydi onun uzulmesini istemiyordum bu konuyu sonra dusunecektim simdilik en iyisi susmakti...hizli adimlarla annemin yanina gittim ve zorla da olsa gulumsedim salih abi hemen arabayı havaalanina surmeye basladi annem arkadaslariyla konusuyordu ucakta da onlarla birlikte olucakti. Şu anda çok mutluydu surekli guluyordu Bunu bozmak istemedim. kafami cama yasladim ve kulakliklarimi takip muzik dinlemeye basladim babamin yaptiklari aklimdan cikmiyordu ve ben anneme bunu soyleyemiydum bir insan naail bu kadar adi olabilirki annem hicbir zaman babamdan suphelenmedi ve asla babamin istemesigi seyleri yapmadi annem hep mukemmel birisi oldu babam denilen o herif asla annemi hak etmedi su anda düşündüklerimi bir gun once bir yerse okusaydim güler gecerdim cunku ben daha birkac saat öncesine kadar babamin annemi asla aldatmayacagina adim kadar emindim ben simdi ne yapacaktim cok zor bir ikilemin ortasinda kalmistim annem soylersem uzulecegini biliyordum ama soylemezsem de ben bu aciyla bu pismanlikla eriyip yok olacaktim gozyaslarim akmak icin çırpiniyorlardi fakat annem yanimdayken aglamiycaktim zorda olsa gozyaslarimi geri gonderdim. "Hadi derin geldik" annemin sesiyle kulakliklarimi cikartim ve arabadan indim valizlerimizi de alip salih amcaya veda ettik. Gerekli islemleri halledip ucaga bindik ben cam kenarina oturup annemin oturmasini bakliyordum ama annem "kizim biliyorsun ki arkadaslarim burda ben onların yanina gidiyorum sorun olursa gelirsin " dedi ve gitti. Annemin gitmesi iyi olmuştu simdi rahatca dusunebilirdim uzun zamandir tuttugum gozyaslarimi serbest biraktim ve hickira hickira aglamaya başladım... ne zamandir agladigimi bilmiyordum ama basim coktan agrimaya baslamisti. "selam ben Batı" ellerimi yuzumden cektim ve yanimda oturan cocuga baktim gulumsuyordu fakat bu gulumseme benim yüzümü gorunce son buldu "hey sen iyimisin bak yapabilecegim bisey varsa soyle lutfen" kafami olumsuz anlamda salladim ve gozlerimi kapattim "ne oldugunu anlatmak istermisin iyi gelir" bilmiyordum anlatayimmi bilmiyordum daha dogrusu hicbisey bilmiyordum "sey ben bilmiyorum ne yapacağımi bilmiyorum hic bir sey bilmiyorum" bunlari soyledikten sonra agzimdan kucuk bir hickirik daha kaçtı. Birden Batı'nın bana sarilmasiyla afalladim ama dayanamayip bende kafami göğsüne yaslayip iyice sokuldum ve sonrası karanlik. Uyandigimda hala onun kollarindaydim aslinda biraz utanmisrum cunku daha adini yeni öğrendiğim briyle bu kadar samimi olmak bana gore degildi. birden o da gözlerini acti bana bakip gulumsedi hemen gozlerimi kacirdim ve ucaktan indik annem arkadaslariyla vedalasirken bende Bati'yla konusuyordum telefon numaralarimizi aldik aslında iyi biriydi ama daha bir gundur tanidigi biriyle bukadar samimi olmamaliydi annemin yanina gidecekken kolumdan tuttu ve "sanirim adini hala bilmiyorum" evet ya adimi soylememistim ben acayip salgim cocuga numaramı veriyorum ama asimi soylemiyorum onu daha fazla bekletmeyip söyledim"sey ben Derin neyse sonra gorusuruz " "gorusuruz"dedi ve arkasini donup gitti. Bende hemen annemin yanina gittim arkadaslariyla kalicaklari oteller hakkinda konusuyorlardi ben geldigimde beni tek tek tum arkadaslariyla tanistirdi hepsi cok sicak kanliydi onlara veda edip havaalanın çıkışına dogru yürüdük ben babami ve yaptiklarini düşünürken bir anda annemin sesiyle irkildim "kizim o yanindaki Kimdi, sevgilinmi insan annesine söylemez mi boyle şeyleri" aslinda fena cocuk degildi ama ona karsi bisey hisetmiyordum heleki babamdan sonra sonucta babam benim en guvendigim insandi ve ona guvenmiyceksem artik kimseye guvenemezdim.anneme bir cevap vermedigimi farkederek "hayir anne sadece arkadasim ucakta tanıştık" annem pek inanmisa benzemiyordu ama ustelemedi ve gelen taksiye bindik. Annem telefonunda biseyler yapıyordu sanirim isle ilgiliydi cunku bu aralar işleri fazla yogundu ve ben bu işlerin tatilde de bizi birakmiycagini biliyordum. Ben bunları düşünürken çoktan otele gelmiştik hemen arabadan inip valizlerimizi de alarak otele girdik. oda anahtarlarimizi alir almaz asansörü beklemye basladik . Iyiki ayri odalarda kaliyorduk cunku bu tatilde kafa dinlemek istiyordum. asansör geldiginde bindik ve 6. Kata ciktik anneme biraz dinlenecegimi soyleyip odama girdim valizimi dolabimin yanina koyup kendimi yataga attim ve gozlerimi kapadim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKA DÜŞÜŞ
ChickLitBir insan bir trafik kazasıyla yeni bir hayata başlayabilir mi ya da geçmişini silip atabilirmi bir çırpıda. Hayat birine seni seviyorum demenin kararsızlıgını yasayamayacak kadar kısa ama seni seviyorum demeye cesaret edemeyecek kadar da gerçek. Tü...