How? I'm so confused. How did it happen. What did I do wrong. I wish I can fix it. But, I'm too late. I'm sorry... Please.. Forgive me.. I love you.
-----
"Ate, malapit na sila o? Aminin mo na. Chance mo na 'to. 'Wag mo na palampasin." Aba, hindi ba niya alam na alam na ni France na crush ko siya?
"Gaga, Ano ba. Ate, bitiwan mo nga ako. Hindi ako makagalaw dito. Isa pa, hindi ko naman siya crush e! Panggap lang Yun! No choice na kasi!" Yep. You heard me right. Hindi ko siya totoong crush. He's my crush when we were in grade six Pero nawala na. Hindi ko ba alam kung bakit siya yung nasabi Kong crush ko e hindi naman.
Obsessed kasi ako sakanya nung grade 6 palang kami. Yung lahat ng galaw niya e kinakikiligan ko. Kaya siguro ayaw maniwala nitong Best friend ko na nagsasabi ako ng Totoo na hindi siya Ang gusto ko. She sometimes bring out the past. Kaya, minsan napapangiti ako.
"Ratatat! Shatap ate, ayan na sila. Palagi nalang ganyan Ang palusot mo. Halata naman na gusto mo siya." Eto na nga at nagtititili na itong napakaganda Kong best friend.
"And in what way naman?"
"E basta tumahimik ka na." Napatingin naman ako sa kanila and. Nasa harap ko na pala sila.
"O Jeanelle, iwan muna namin kayong dalawa dito. Hiramin ko muna yang bestfriend mo." Sabi ni Adrian. 'BOYPREN' ni 'BESPREN'
"Uy tol baka umiyak 'to. Tol dito nalang kayo." Aba akala naman nitong lalaking 'to may gusto talaga ako sakanya. Che! At akala pa iiyak ako! Aba ako? Iiyak? Baka sa panahon na may horse na kumakain ng karne ng lion. Excuse me! Hindi ako iyakin! No no!
"U-uhm hi?" Bigla akong napatingin sakanya. Napaisip ako bigla. Ituloy ko kaya 'tong pagpapanggap ko? Hmmmm, good idea.
"H-hello." Pero siyempre dapat mahalata niya na kinikilig ako.
"E.. Ano.. Uhmm.. Kumusta?" Muntik na akong matawa dun a! Hahaha! Baka siya yung may gusto saakin! Haba ng herlalush ko!
"Hmmm.. Okay naman. Ikaw?"
"O-okay lang."
*Sileeeeeeence*
Ano ba yan! Ang boring. Ugh!
"Uhm.. Balik na ako sa baba. May gagawin pa kasi ako e." Sabi ko sakanya saka ngumiti. Ngumiti din siya then we parted ways.
Maya-maya, nakita ko si Yvonne na papalapit saakin na parang galit Ang itsura.
"Bakit mo iniwan si France dun? Ha?" Bigla bigla niyang tanong.
"Whuuuuut? Who told you I left him there?" I ask raising my eyebrow. Hindi kami nagaaway a?
"HIM. Duhhh." Wth? Hindi ko siya iniwan diba? Story maker! Pssh!
"What? Hindi ko siya iniwan! Nag paalam ako na pupunta na ako kase, hindi naman kami nag uusap! Ang boring kaya!"
"Wooooow, calm down girl. I was just kidding."
"Ugh. Talk to me when I'm okay." Sabi ko sakanya saka dumeretso sa upuan ko. Ang sakit ng ulo ko. Sobrang init pa.
Maya maya, uwian na. Kaya umuwi na ako.
----
That's it guys! Chapter one's done. :D
