Never Been HIS Epilogue

CHAPTER 1

Isang linggo na ang nakakalipas at midterm na namin kaya medyo busy na kami at paminsan nalang kami nagkikita ni sean at nakakapag usap, hanggang ngayon hindi nya parin sinasabi sakin kung anong nangyari, tuwing tatanungin ko sya ang isasagot nya lang hindi yon importante .

medyo nagbabago paminsan ang kilos ni sean dahil maaga na sya lagi nauwi sabi nya may mga tatapusin daw syang school works, pati rin naman ako maraming school works at may thesis rin akong tinatapos kaya hapit schedule namin

Nagdududa na ako sa mga kinikilos nya, at feeling ko nag sisinungaling na sya sa mga sinasagot nya sa akin

Nasa kalsada ako ngayon malapit sa seven eleven nagiintay ng tricycle dahil tinatamad na akong maglakad pauwi sa sobrang pagod ko dahil marami kaming ginawa sa school buong araw. pumara ako ng tricycle at pagsakay ko nahagip ng mata ko si Sean na may kasamang babae, medyo mabilis ang takbo ng sinasakyan ko kaya nawala rin sila sa paningin ko, I look at the road and can't stop my self from thinking who is that girl

diba sabi nya may tatapusin pa syang school work?

Nakarating na ako sa bahay naabutan ko ang kapatid kong nanonood ng T.V. at nakasimangot pero biglang ngumiti ng makita ako "ate!" He excitedly exclaimed

inilipag ko sa sofa ang gamit ko at tumabi sa kanya "hulaan ko nagugutom ka na no?" tumango sya ang narinig kong kumulo ang tiyan napangiwi ako dahil ngumuso sya, hinalikan ko ang noo nya bago tumayo

"maghahanda lang akong meryenda" nagpunta akong kusina, uminom muna akong tubig nang pumasok nanaman sa isip ko ang nakita ko kanina na si sean na may kasamang babae sa 7/11 siguro isa lang yon sa mga dating babae nya at napadaan lang sya don. And why would I mind his business, that's his life he will do what ever he want's

naghanda nalang ako ng makakakain ng kapatid ko, that's my natural routine even if I'm tired and worn out from scahool I still have time to take care of my brother. pagkatapos kong maghanda pinakain ko na sya at inintay matapos para makapag hugas na ako ng pinggan, pagtapos kong maghugas ng pinggan dumeretso na ako sa taas para maligo

malapit nang mag gabi at naka ligo na ako habang si shan nasa sala nagawang assignment nya. Nagtungo ako sa kusina para magluto na ako ng hapunan dahil malapit ng umuwi si papa. Kapag talaga over time si papa at marami pa akong gagawin mas uunahin kong gumawa ng gawaing bahay dahil alam kong gagawin yon ni papa pag dating nya kahit pagod na sya galing trabaho

pagtapos kong magluto nag edit lang ako ng thesis ng konti at nag review, maya maya rin dumating na si papa at nag-aya nang kumain

"nak kain na tayo!" tawag sakin ni papa

"pababa na po pa!" niligpit ko ang reviewer ko at bumaba na nang hagdan at dumeretso na ako ng kusina may pasalubong na siopao samin si papa dahil ay paborito namin to ng kapatid ko

"thanks pa" nakangiting sabi ko at yumakap kay papa, yinakap naman ako ni papa pabalik, sobrang close namin ni papa dahil simula bata ako nag hiwalay na si mama at papa kay papa ako sumama kaya mas close kami, baby palang non kapatid ko wala pang kamuwang muwang sa mundo

nagsimula na kaming kumain, there was a long silent in the dining room until papa spoke "kamusta ang pag aaral?" tanong ni papa habang nakain at nakatingin sa akin

"maayos naman po nakaka pasa naman siguro" medyo napatawa si papa. He always laughed at me when I'm not sure in my answer

"papasa ka nyan ikaw pa prinsesa kita" napangiti ako kahit kailan hindi ko naranasan na saktan ako ni papa pinagsasabihan nya lang ako, pero madalas pinagsasabihan nya akong makipag kaybigan naman ako sa iba dahil hindi habang buhay na si Sean nalang ang lagi kong kasama. Wala akong maisasagot sa bagay na yon dahil mahirap para sakin ang mag tiwala kaagad sa iba mas okay ng si Sean ang kaibigan ko dahil mula pagkabata sya na ang kasama ko, at mas okay na ang isa ang kaibigan dahil kung sakaling pinepeke ako isang tao lang ang nanloloko sa akin. You can never tell who is the true friend sa panahon ngayon marami na ang chismosa na akala mo kaibigan mo pera sya ang sumisira sa pangalan mo. Kaya nagkakaroon ng trust issue ang mga tao dahil sa mga taong peke at mas piniling ibuka ang bibig kesa isara at manatiling tahimik.