CANIM ÖĞRETMENİM (BxB)

117.Bölüm 🌙

İyi okumalar 🌙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Alper, Tuna'nın onu çağırmasıyla spor salonuna doğru gidiyordu. Neden birden çağrıldığını bilmeyerek salona gelmişti bile. Tuğra'yı da elinden kaçırmıştı. Yavaşça salona girdiğinde, Tuna salonun oradaki odasında oturmuş, bir şeylerle uğraşıyordu. Alper, açık duran kapıya hafifçe vurarak bir iki adım içeri girdi.

"Buyur koç. Beni çağırmışsınız." dedi. Tuna işlerinden başını kaldırıp Alper'e baktı. Önündeki koltuğu işaret etti oturması için.

"Otur bakalım. Seninle konuşacağım bir konu var." dedi ciddi bir şekilde. Alper başıyla onaylayarak oturdu koltuğa ve Tunaya baktı.

"Ne konuşacaksınız benimle koç?" diye sordu Alper merakla. Tuna ellerini masanın üstünde birleştirdi be Alper'e baktı.

"Biliyorsun, benim için takımlar çok önemli. Sonuçta yarışmalara katılıyoruz. Başarı sağlamamız gerekiyor. Antrenmanlarda bu yüzden sizden en iyisini istiyorum. Ama Alper, son antrenmanlarda senin performansın pek iyi değildi açıkçası. Normalde orta sahada çok iyiydin sen. Ama son antrenmanda, sürekli top kaptırdın." dedi Tuna. Alper dudaklarını ısırmaya başlamıştı bile. Evet, antrenmanda iyi değildi. Aklı karışıktı ve bu yüzden oyuna odaklanamamıştı. Evet, aklının karışıklığının sebebi, hayatına birden bire dahil olan Buğra'ydı.

"Üzgünüm koç. Biliyorum, bahanem olamaz buna. Ama bu aralar aklım çok karışık.Yani içinden çıkamadığım bazı meseleler var ama halledeceğim. Bunu oyuna yansıtmak istemezdim. Özür dilerim." dedi. Alper'in haberi olmasa da, Tuna durumu biliyordu. Alper, kendi içinde sorguya başlamıştı bile. Tuna, bunun farkındaydı. Aynı yollardan kendisi de geçmişti sonuçta. Bu yüzden Alper'in üstüne gitmeyecekti. Anlayışla gülümsedi.

"Kafa karışıklığının nedenini bilmiyorum. Belki de zor bir dönemden geçiyorsun. Ama ben koçunuz olduğum kadar, arkadaşınız da sayılırım. Anlatmak istediğin bir şey varsa, anlatabilirsin. Belki çözümü birlikte buluruz. Belki de aklını karıştıran, hatta oyununu da etkileyen her neyse, hayatına bile etki edecek bir şeydir. Belki de sen, yanlış bir karar vermekten korkuyorsundur. Bu yüzden aklın karışıktır." dedi. Alper, Tuna'ya şaşkın bir ifadeyle bakıyordu. Tuna, resmen içini okumuştu. Aynı böyle bir durumdaydı. Bir an için Tuna'ya her şeyi anlatmayı düşündü. Ama çalan zil, cesaretini kırdı.

"Söz veriyorum halledemezsem sizinle konuşacağım." dedi ve ayaklandı. "Müsadenizle koç. Derse gitmem gerekiyor." dedi. Tuna başıyla onayladı.

"Müsade senin. İyi dersler." dedi. Alper başını hızla sallayarak çıktı odadan. Salondan da çıktı ve duvara yaslandı. Başını duvara dayayıp gözlerini kapattı. Anlaşılan, bugün derslere girmeyecekti. Düşünmesi gereken şeyler vardı.

Yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Sizleri seviyorum 💙