Ξυπνα με

κεφάλαιο 28

Οι επόμενες μέρες πέρασαν χωρίς κάτι απροόπτο.ΈΜεινα μεζι με την Λυδία σπίτι της Έμυς.Δεν είπα κάτι σε καμία απο τις δύο καθώς δεν ήθελα να τις ανησυχήσω με αβάσιμες υποψίες.Σήμερα ερχόταν ο Στέφανος και έμουν σε υπερδιέγερση.

-Σιγά,γέλασε η Έμυ λέποντας να στιφογυρίζω στο σπίτι πάνω κάτω σαν σβούρα,μια εβδομάδα έλειψε.

-Εμένα μου φάνηκε σαν μήνας,απάντησα γελώντας

-Κάποια είναι ερωτευμένη,μουρμούρισε η Έμυ

-Ποία άραγε,μουρμούρισα

-Έμυ,είπα σιγανά τραβόντας την προσοχή της,δεν μπορούσα να το κρατήσω άλλο μέσα μου ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον

-Πες μου

-Μου είπε οτί με αγαπαέι,ένιωθα το πρόσωπο μου να καιεί και τα μάτια μου να υγραίνονται απο την ευτηχία,Έμυ είμαι ευτυχισμένη

Για μερικά δευτερόλεπτα με κοίταξε χωρίς να πεί κάτι

-Είμαι πάρα πολυ χαρούμενη για σένα,να ξέρεις σε βλέπω σαν αδερφή μου και θα κάνω τα πάντα νγια να είσαι χαρούμενη.

-Εισαι θυσαυρός

................................................................................................................

-Μου έλειψες τόσο πολυ, επανέλαβε ο Στέφανος για εκατοστή φορά προκαλόντας μου ένα ελαφρύ γέλιο

Με κοίταξε με ένα καχύποπτο βλεμμα-Γιατί γελάς παρακαλώ?ρώτησε

-Είσαι αστείος,είπα πνιχτα

Ξαφνικά έπεσε πάνω μου και άρχισε να με γαργαλαεί με δύναμη κόβοντας μου την αναπνοη

-Τώρα εξακολουθείς να με βλέπεις αστείο?ρωτησε

Δεν μπορούσα να αναπνεύσω απο τα γέλια αλλά έγνεψα κατφατίκα

Έσκυψε και με φίλησε στο λαιμό και ψυθήρισε στο αυτί μου-Τώρα? με βρίσκεις αστείο?

Το γέλιο μου κόπηκε-Λίγο,ψυθήρισα

Άρχισε να αφήνει υγρά φιλία στο λαιμό μου-Τώρα?

-Λιγάκι,απάντησα με κομμένη ανάσα

Συνέχισε να με φιλάει προκαλόντας μου αναστεναγμούς,όταν ξαφνικά η πόρτα άνοιξε απότομα κα είδα μπροστά μου την Σάντρα να μας κοιτάζει με κακιασμένο ύφος.

Ο Στέφανος τραβήχτηκε γρήγορα και την κοίταξε με αποροία

-Τι έγινε,ρώτησε απότομα

-Προέκυψε ένα πρόβλημα με την θυγατρική εταιρία,είπε αγνοώντας με παντελλώς,πρέπει να έρθεις γρήγορα .

Της έγνεψε και αυτή έφυγε

Τον είδα να σηκώνετε και να φτίαχνει την μπλούζα του.

-Πες μου οτι θα πας?,τον ρώτησα κοιτόντας τον δύσπιστα

-Είναι σημαντικό Αλίκη,είπε λες και μιλούσε σε μικρό παιδί.Στν συνέχεια με φίλησε στο μέτωπο και έφυγε.

.........................................................................................

Καθόμουν στο δωμάτιο μου μουτρωμένη όταν η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα ο Στέφανος.Δεν του είπα κάτι και συνέχισα να κοιτάζω το κινητό μου.

Ξαφνικα τέντωσε το χέρι του κατεβάζοντας το κινητό απο το προσωπό μου

-Τι έγινε,ρώτησε

-Έπρεπε να φύγεις πριν?ρώτησα

-Αλίκη προέκυψε ένα σημαντικό πρόβλημα στην μεγαλύτερη απο τις εταιρίες μας και έπρεπε να το λύσω άμεσσα.

Τώρα τον κοίταξα με ενδιαφέρον-Και λύθηκε?ρώτησα

-Όχι ακριβώς είπε χωρίς να με κοιτάζει στα μάτοα

-Τι ενοείς?ρώτησα

-Ίσως χειαστεί να λείψω δύο-τρεις μέρες

Τον κοίταξα κατσουφιασμενη-Πάλι?ρώτησα,μόλις γύρισες

-Θα γυρίσω πολύ γρήγορα,είπε

-Η Σάντρα θα μείνει πάλι εδώ?ρώτησα διστακτικά

-Αγάπη μου δεν το πιστεύω οτι ζηλευέις ακόμα,είπε

-Δεν είναι αυτό,μουρμούρισα

-Τότε?ρώτησε

-Τελευταία συμβαίνουν κάποια περίεργα πράγματα

Τώρα με κοίταζε με ανησυχία και του εξήγησα συνοπτικά

-Και λες οτι γιαυτο ευθήνεται η Σάντρα?με ρώτησε δύσπιστα

-Όχι απάντησα απλά δεν αισθάνομαι άνετα με τόσους ανθώπους που μπαινοβγαίνουν.

Δεν μου απάντησε κάτι σαν να προσπαθούσε να πιστέψει αυτά που έλεγα

-Κράτησα την κάρτα από τα λουλούδια,πετάχτηκα ξαφνικα και άνοιξα το συρτάρι μου.

Ανακάτεψα τα πράγματα αλλά δεν βρήκα κάτι.

Τώρα ο Στέφανος με κοίταζε περίεργα-Θα σε αφήσω να κοιμηθείς,είπε, προφαμώς είσαι πολύ κουρασμένη,μπορεί να το είδες μέχρι και στον ύπνο σου.

Τον κοίταξα θυμωμένη καθώς θυμήθηκα πόσο πολύ είχα τρομάξει και αυτός δεν με πίστευε.

-Ξέρεις δεν τα φαντάστηκα

-Δεν ενοούσα αυτό,είπε καθώς σηκώθηκε,απλά μπέρδεψες μια φάρσα με την πραγματικότηα,άδικα φοβάσε,έχουμε τους φύλακες θα μου έλεγαν αν έβλεπαν τίποτα περίεργο.

Με αυτά τα λόγια έφυγε απο το δωμάτο.Το μόνο πρόβλημα ήταν οτί εγώ είχα βάλει την κάρτα στο συρτάρι μου.Και κάποιος την είχε πάρει.