{Zayn}
"June?" Haar handen bewegen. Ik aai haar op haar hoofd en kus haar op haar wang. "Zayn?" Vraagt ze. "Zayn waar ben ik?" "Je bent in het ziekenhuis." Ze schrikt er van, "wat is er gebeurd dan?" Ik slik even, "iemand heeft gister drugs in je glas gedaan.Pov: Melody
"Wat is er nou precies gebeurd?" Vraag ik aan Niall, "gister toen we uit waren gegaan, heeft iemand zware drugs in haar beker gedaan. Of het moet thuis zijn gebeurd." Ik schrik dat zou betekenen dat Zayn het heeft gedaan. "Wie was er als laatste met June?" Vraagt Harry.
''Zayn," zegt Niall zonder pardon. Iedereen knikt in stemmend. Harry schrijft wat op in een boekje, echt iets voor hem. "Hallo allemaal," er komt een vrouw in witte kleding de gang in lopen, ik neem aan een verpleegster. 'Ik heb goed nieuws voor jullie! Jullie vriendin is net wakker, ik moet er wel bij zeggen de drugs die in haar bloed zaten hebben een sterke ipact op haar gehad. Sommige van jullie herkent ze misschien niet meer. Deze drugs soort heeft pas werking na zes uur. Hoe laat hebben jullie haar aan getroffen?' Vraagt ze aan Niall, 'elf uur mevrouw.' Antwoord Niall netjes voor zijn gedrag. De verpleegster knikt. 'Hoe laat zijn jullie thuis gekomen?' Niall denkt even na, maar Liam is hem voor. 'We zijn met zijn alle eerst naar June's huis gelopen, daar hebben we ze afgezet rond...' 'Half 6.' praat Niall hem voor, 'klopt' zegt Daffeney nog.
'Oke bedankt allemaal.' En de verpleegster loopt weer weg. 'Die vrouw zegt net dat de pillen pas gaan werken na zes uur, en hun waren om half 6 thuis. Dus moet het thuis zijn gebeurd.' zegt Niall met zekerheid. Iedereen knikt behalve ik, dit zou betekenen dat June het zelf heeft gedaan of Zayn?! 'Jullie bedoelen toch niet...' zeg ik zacht, 'Zayn ja.' Zegt Niall net of hij de detective is. 'Zayn is misschien hard aan de buitenkant, maar hij heeft een hard van goud. Ik ken Zayn al zo lang, zo iets zou hij toch nooit doen.'
Niall geeft me een blik, en die betekend niet veel goeds. 'Ja Mel, dit is het enige wat gebeurd kan zijn.' Zegt Harry er ook nog bij. Toch moet ik toe geven dat ze wel een beetje gelijk hebben, er kan niets anders zijn gebeurd dan dit. Ik schrik van mijn eigen gedachtes, ik zie Zayn hier echt niet voor aan.
Niet veel later komt Zayn de kamer van June uit. Niall staat meteen op, 'zo jij dacht, laat ik eens June vergiftigen, ben jij gek ik je hoofd of zo? Jij spoort echt niet, en ik nog wel denken dat je een goede vriend zou kunnen worden, maar met zo iemand wil ik niet om gaan. Ik weet niet hoe het met jullie zit.' En hij draait zich naar ons om. En iedereen knikt weer, inclusief mezelf. Ik weet het niet, maar die gast heeft iets in zich, hij kan mensen zo makkelijk overhalen en beinvloeden. 'Mel, denk jij hier ook zo over?!' roept Zayn kwaad, ik durf er niks over te zeggen. 'Ja dus, je weet toch dat ik zo niet ben.' roept hij nog kwader.
'Gast, ga hier weg man, en kom nooit meer terug. Wat jij geflikt hebt is erg, maar dan ook nog doen of je het niet hebt gedaan?' Roept Liam nu overduidelijk ook kwaad. 'Ik heb echt niks gedaan!' zegt Zayn nu verdrietig. 'Je bent nog lang niet van ons af.' Gromt Niall naar Zayn. 'Nee hoezo niet dan?' Snauwt Zayn terug. 'Jij denkt echt dat je hier zo makkelijk vanaf komt he. Maar nee verkeerd gedacht we gaan natuurlijk aangifte doen tegen jou.' Zegt Niall kwaad.
'Je doet het maar, ik weet dat ik het niet heb gedaan. En ik weet zeker dat June ook weet dat ik het niet heb gedaan!' roept hij uit en verdwijt dan de gang uit.
'Is het goed als ik even naar June ga?' Vraagt Niall als ook Riley van June vandaan komt. Iedereen knikt en Niall verdwijnt in June's kamer. 'Haz,' fluister ik zo zacht mogelijk, ik por hem ook nog heel zacht. Hij draait zijn hoofd naar me, 'ga je even mee naar de wc?' Hij knikt en staat op. 'Wat gaan jullie doen?' Vraagt Daffeney. 'Wc,' antwoord Harry haar.
Ze knikt en samen lopen we de gang uit. 'Geloof jij alles wat Niall zegt?' Harry knikt. 'Maar wat als hij het nou niet heeft gedaan?' Hij haalt zijn schouders op. 'Dalijk zit hij onschuldig vast.' 'Of schuldig.' Kaatst hij chagrijnig terug. Nadat we eindelijk de wc hebben gevonden in dit enorme ziekenhuis, ben ik opgelucht dat de pijnelijke stiltes nu even weg zijn en kan ik eindelijk even alleen zijn.
Harry staat op me te wachten buiten de wc's en ik geef hem een knuffel. 'Ik heb na gedacht, dit is de enige verklaring.' Hij geeft me nog een kus, die duurt niet zo lang we horen gegiegel achter ons. Met een ruk draai ik me om. Een meisje ik schat rond de elf jaar, zit in een rolstoel. Slangetjes met zuurstof leiden naar haar neus. Haar haar is weg, ik laat een traan vallen. Het meisje fronst even, 'wat is er?' Vraagt ze niet wetend dat ik moet huilen omdat ze er zo zwak uit ziet.
'Niks meis, wil je iets leuks met ons doen?' Vraag ik zonder met Harry te hebben overlegd. Ze knikt hevig. 'Wat wil je doen?' vraag ik aan haar, 'nou... ik heb altijd al met de rolstoel door het ziekenhuis willen racen.' Roept ze anthousiast. 'Nou dan gaan we dat doen!' roep ik blij, ik kijk naar Harry met een big smile staat hij achter me. 'Doe jij ook mee meneer?' Vraagt het meisje lief, Harry knikt. 'Hoe heet je eigenlijk?' 'Sanne!' roept ze vrolijk. 'Ik ben Melody en dat is Harry.' Stel ik ons voor, 'zijn er nog meer kinderen die dit ook willen doen?' Vraag ik aan Sanne. Ze knikt alweer en samen rijden we naar de afdeling waar sanne al meer als een mand ligt. Soms mag ze naar huis, maar daar is ze nu te zwak voor. Ze heeft ons verteld dat ze al van af haar 4de jaar al ziek is.
Eenmaal bij haar afdeling komen er van allerlij kanten kinderen naar ons toe gelopen, of gerold in een rolstoel. 'Wie wil een wedstrijdje in het ziekenhuis doen tegen mij en Melody?' Roept Sanne door de hal waar verschillende kinderen staan. Er valt een stilte, en dan gillen alle kinderen dat ze mee willen doen. 'Tim en Harry jullie gaan tegen mij en Melody.' Roept ze vrolijk. Tim gaat er klaar voor zitten en Harry gaat achter de rolstoel staan. '3,2,1' roept een van de kinderen, 'START.' Ik begin als een razende te rennen, ik weet de route nu we hebben hem samen uitgestippeld zodat we wisten waar de finish was.
'Ja! we hebben gewonnen!' Roept Sanne vrolijk, ze geeft me een knuffel. Een paar seconden later komt ook Harry bij de finish aan en geeft ons een highfive. 'Liam heeft me tien keer gebeld,' grinnikt Harry. 'Oh dan moeten we gaan,' Ik geef Sanne en Tim een dikke knuffel en groet de andere kinderen, Harry doet het zelfde en samen lopen naar de rest. 'Dankjewel,' horen we nog achter ons, we zwaaien nog en gaan dan echt.
Awhh, Harry en Melody zijn zo lief bezig nwaah ik vind het echt lief wat ze doen. Oeehh Zayn heeft problemen, maar heeft Melody misschien toch gelijk heeft hij het wel echt gedaan? ik weet het.... hahaha oke sorry.
YEAH 700+ READS IM SO FACKING HAPPY
ILYA
comment?
vote?
xx Quinty

JE LEEST
Sherlock Styles ✔️
Fanfiction"Styles, Harry styles, waar kan ik u me helpen?" "Ik moet en zal de dader van mijn vader vinden," Melody Watson 20 jaar raakte een week geleden haar vader kwijt door dat hij was vermoord, omdat het politieteam het nu al op gaf ging ze maar naar een...