Sınırları Yıktım BEN!

0.8

Nur: Neyse birazdan yürüyüşe çıkalım mı?
-Tımım.

Sonra Yamanla Atlas odadan çıktı ve ben
-Nur hanım

-Hıh.

-Yaman'ı bize anlatılmasın birazcık.

-Tam zamanını buldun.
-Ben anlattım sıra sende.

-Bizde okuldan tanışıyoruz Yamanla ikimiz aynı sınıftaydık hep, çoğu zaman yan yana oturduk onunla çok iyi arkadaştık fakat arkadaşlığımızın çok samimi olduğu bir zamanda ondan hoşlanmaya başladım bunu sadece 2 ay içimde tutabildim 2 ay sonra cesaretimin hepsini toplayıp ona mesaj attım
~Nur
-Yaman öncelikle iyi geceler.
~Yaman
-Sana da iyi geceler.
~Nur
-2 aydır içimde tuttuğum bişey var ama artık dayanamıyorum
~Yaman
-Seni dinliyorum.
~Nur
-Yaman ben seni artık sadece arkadaş olarak görmüyorum.
~Yaman
-¿¿
~Nur
-Yaman ben senden çok hoşlanıyorum.
~Yaman
-Ama Nur ben seni seviyorum ama arkadaşça!
~Nur
-Biliyorum...
~Yaman
-Üzgünüm Nur ><
~Nur
-Tm.

Böyle oldu 1 ay sonra oda İzmir'e gitti sonra olanları biliyorsun.

:[

Ben:
-Tamam birazdan gideriz yürümeye şimdi ben tuvalete gidiyom.
-Tamam.

Tuvalete gittim elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada bişey fark ettim o yaşlı kadın ışık kapanıp açılıyordu ışık her kapanıp açıldığında kadın bana daha yaklaşıyordu sonra sağ omzumun üstüne başını koydu ve "Ölme vaktin geldi" diyip beni duvara yaslayarak beni boğdu o an aklıma babamın beni boğduğu an geldi aklıma...