Deceiving Mistake (Salvador Series #3)

Kabanata 8

Kabanata 8

Chocolate

Nag angat ako ng tingin ng makitang may humila ng upoan sa aking harapan. It was Enzo. He sat down infront of me. Nilapag niya ang isang milktea sa aking harapan at fries.

"I don't know what kind of milk tea you prefer but I bought the best selling milk tea in the store. "

He lean on the chair and stared at me. Nag simula na siyang kumain ng fries na dala niya.

Tumikhim ako at binaling ulit ang tingin sa libro. I was reading it for a minute now and not a word is sinking on my mind. Napabuntong hininga ako at binaba ang libro.

"Hindi ka pa uuwi?" I ask.

Nakita ko ang pag iling niya. "Hatid pa kita... "

"You can go home, I have my driver with me. "

"Gusto niyang sabihin ko sayo. Tumawag ang mommy mo at ginamit ang kotse mo. "

Binaba ko ang aking libro at kinuha ang aking phone. Mayroon text galing sa driver namin. Napapikit ako ng mariin. I don't know how to commute so that leaves me no choice. Tumikhim ako at binalik ang aking cellphone at bumalik sa pagbabasa.

Nagulat ako ng bigla niyang tinapat ang isang piraso ng fries sa aking harapan. Tumaas ang dalawa niyang kilay at umabante ng bahagya ang fries.

Kinuha ko ito gamit ang aking kamay at kinain. He pouted while creasing his forehead.

Pang Ilang ulit ko nang binabasa ang isang pangungusap ngunit walang pumapasako sa aking utak. his stares are bothering me my heart wont stop beating loud.

"Enzo..." Ani ko at hinawi ang kanyang kamay ng umamba itong ipapasubo sa akin ang fries.

Nilingon ko ang paligid at nakita ang mga taong sumusulyap sa amin.

"Come on, Gal...open up..."

"Quit it, Vincenzo." I hissed

"Ah..." Malakas niyang sabi at pilit na pinapakain ang fries sa akin.

I open my mouth and eat the fries. Sa iritasyon ko I made sure I bite his fingers.

Ngumuwi siya. "Aww..." He said.

At sa huli nag sisi ako. Mukha atang napalakas ang aking pagkakagat. Tumikhim ako at nagkunwaring nag babasa ng libro. Wala siyang umik ngunit binigyan pa ako ulit ng fries. Hindi na ako umangal at tinanggap nalang ito lahat.

Tumayo ako at niligpit na ang libro.

"I'll just...return this books."

"Ako na."presinta niya.

"Hindi na...ako na."

Tinalikuran ko siya at binalik ang libro sa shelves. Bumalik ako sa lamesa at nakita siya tinitignan ang notebook ko sa biology.

Napalingon ako sa bintana ng marinig ang pagkulog ng langit.

"Tara na?"aniya at sinikop ang aking mga gamit. Tumango ako.

Huminto kami ng biglang lumakas ang patak ng ulan. Umtras kami ng bahagya ng humangin at nadala nito ang ulan.

"Do you have an umbrella?" He ask.

Umiling ako.

"Hintayin nalang natin tumila ang ulan." Saad ko.

Tumingin siya sa harapan at pinagmasdan ang ulan. Pinagmasdan kong hinubad niya ang kanyang jacket.

"Anong ginagawa mo?"

"Nasa malapit lang ang sasakyan ko..."

"And? "