Mutlukuk kelimesini duyunca bile mutlu olan arkadaşlarıma sesleniyorum. Mutluluk herşeyde yeteri kadar vardır ama herşey senin istediğinle eşdeğer asla ve asla olamaz. Değil mi? Ama onun verdiği mutluluk bir başka. Gözleri,gülüşü hatta sesi bile bir mutluluk. Pardon huzur..
Her ne kadar sevince sevilmesekte mutlu olmayı ister insan. Sahi ben sevince sevseler ne eksilecek? Anlayamıyorum şu erkekleri. Senin sevmediğin biri sana körü körüne bağlanırken senin körü körüne bağlandığın neyse gerisini herkes biliyordur yaşamıştır bu duyguları. Sabah uykusunu aşk sayın mesela yada benim gibi gece uykusunu sayın aşk. Ne kadarda mutlu olur insan uyuyunca. Değil mi? Karşılık beklemeden seversin uykuyu. Hatta direnirsin onu bırakmamak için. Sizede oluyor değil mi bunlar. En büyük düşmanıdır annem aşkımın. 5 dakika daha uyumama izin vermez mesela. Ya ben uyuyunca çok mutlu oluyorum. Tıpkı onun verdiği mutluluk gibi. Rüya gibi gülüşü. Ama yine belli etmek gerekir ki, uykuya bedel hiçbirşey yok. Size tavsiye uykudan başka kimseyi sevmeyin...
