GÖREVİMİZ: HIRSIZLIK

17. Bölüm

{Şarkıyla okursanız seversiniz}

Yağız'ın anlatımıyla.

"Yok. Hiç bir şey bulamıyorum. Tek bir iz, tek bir sinyal bile yok."

"Lanet olsun!" Oturduğum yerden kalkıp odada amaçsızca yürümeye başladım. Ne yapacağımı bilmiyordum.

"Nereye gitmiş ola bilir! Daha bir kaç dakika önce odasındaydım. Böyle birden-bire nereye kaybolur.."

"Abi sakin olmaya çalış. Geri dönecektir elbette. Endişe etmemiz gereken bir konu yoktur eminim."

"Umarım öyle olur. Umarım.."

Neden hisslerim bana tam aksini söylüyordu peki? Asla geri dönmeyeceğini hiss ediyordum sanki..

"Yağız?"

Batuhan'ın sesini duyduğumda şaşırdım. Ardından içeri Emirhan geldi. Onlar kafeye gitmiştiler ama?

"Noldu? Neden erken geldiniz?"

"Ben çağırdım onları Abi. Ablam bizim aile olduğumuzu söyler hep. Her şeyi bir-birimizle paylaşmalıyız. O yüzden."

"Asi nerede? Gitmiş-dedin telefonda bir şey anlamadım. Nereye gider, polisler her yerde onu arıyor?" sordu Batu endişeli bir şekilde.

Keşke bilsem be Batu. Keşke bilsem.

"Telefonuna indirdiğim uygulamadan yerini tespit edemedim."

"Ne? Nasıl? Ama o uygulama telefon kapalı olsa bile, sim kart kırılsa bile işe yarardı?" Emirhan kaşları çatık hâlde konuşmuştu. Haklıydı. Neden işe yaramıyordu?

"Abi uygulamanın işe yaramamasının tek bir nedeni ola bilir.."

"Ne?"

"Telefonun kırılması."

Hiç kimseden ses çıkmadı. Bunun sanırım ne olduğunu biliyorduk.

"Ablam..biz onu bulmayalım diye telefonunu kırmış ola bilir."

"Ama neden?" diye sordum, "Ne oldu birden?"

"Ya bu olanlardan bıktıysa? Kaçmak, ona son çıkış yolu gibi göründeyse?" dediğinde Emirhan, aklımdaki tek şeyi söyledim.

"Asla yapmaz!"

"Asla yapmaz!"

Benimle beraber bunu söyleyen başka kişi de vardı ve o, Batu'ydu.

"Hiç kimseyi asla yapmaz diyecek kadar tanımıyoruz." dedi Emirhan bizim aksimize sakince. "Mesela bana bakın. Nehir'in kim olduğunu sormuştunuz bana ve cevap vermemiştim. Şimdi söylüyorum." Yutkundu, "Nehir benim sevdiğim kadındı. Birlikte çok ama çok mutluyduk. Ama bir gün birisi amaçsızca ona kurşun sıktığında mutluluğumuz bitti."

"Kurşun? İnternetde araba çarpmış yazıyordu.." dedi Tuna merakla. Bense o kadar şaşırmamıştım bu duruma, çünki Usta'ydı bu, ondan her şey beklenirdi, Nehir'i kendi bile öldürmüş ola bilirdi.

Evet, Nehir'le benim de ufak bir geçmişim vardı. Ben, Nehir'i kurtarmıştım, intihar etmek üzereydi ve ben onu kurtarmıştım.

"Değiştirmiştirler zaten." dedi Emirhan umursamaz tavırla.