Burası acaba güvenli mi? Tanımadığım bir evde yaşıyorum. Tanımadığım insanlar bana bir şey yapacak mı? Korkusu ile yaşıyorum. O kadar zaman geçti ki ben hâlâ onlara güvenemiyorum. Bana hâlâ yalan mı söylüyorlar. Olamaz değil mi yapamazlar. Bir çok kez kaçmayı denesemde her seferinde yakalanıyorum ve hep aynı kişi tarafından. Bu nasıl oluyor anlamıyorum. Aslında korkuyorum benim yüzümden onların başlarının belaya girmesinden. Neden bizi artık bırakmıyorlar. Neyse erken kalmışken kahvaltıyı hazırlayayım bari. Ve aşağıya inerim bir de ne göreyim. O adam kesin benim peşimdeler burdan gitmem lazım. Ama Dimitri ellerinde ben ne yapacağım. Buldum yukarıdaki silahı alıp hemen aşağı indim.
"Beni almaya mı geldiniz yoksa. Hadi bakın ben burdayım."
"Gidin alın şunu"
"Ally yapma"
"Ben ne yaptığımı çok iyi biliyorum"
Adamın biri yavaşça bana doğru geldiği an onu boynundan tutup silahı kafasına doğrulturum.
"Sen ne yapıyorsun."
"Senin yaptığını, ya onu bırakıp burdan gitmemize izin verirsiniz yada sende şu pislikte ölür. Anladın mı beni. Sana soruyorum anladın mı."
O sırada Dany cam şişe ile o pisliğin kafasına vurur. Bende silahın alt kısmı ile rehinenin kafasına indiririm. Ve onları bağlayarak toparlanıp araba ile yola çıkarız.
"Sana söyledim gitmem lazım dedim , bizi buldular işte,bak bırak gidelim hem sizin başınız beladan kurtulur."
"Hayır hiçbir yere gidemezsiniz, kurtuldu da zaten "
"Ya sen neden böyle yapıyorsun, hem siz onları tanımıyorsunuz onlar ne yapıp edip bizi bulurlar, bak bunlar çok tehlikeli."
"Hayır gidemezsiniz dedim "
"Size zarar gelmesini istemiyorum"
"Bu adamlar kim sizden ne istiyor."
"Onlar annemi öldürdüler. Ve babam onların babasını öldürdü"
"Siz nerden biliyorsunuz onların öldürdüğünü."
"Ben daha dört yaşındaydım ve gözlerimizin önünde yaptılar bu "
"Nasıl yani ."
"Zamanı geldiğinde öğrenirsin şimdi sağa çek."
"Ne ? "
"Sağa çek dedim, hadi"
"Önemli bir durum mu?"
"Evet"
Ve araba durur. Öbürleri çoktan gitmiş vaziyetteydi.
"Şimdi nereye gidiyorsun"
"Sizin olmadığınız bir yere"
"Hayır gidemezsin"
"Ama neden "
"Çünkü ben sana..."
"Aşık oldum"
"Ne, ne dediğinin farkındamısın sen."
"Evet senin gitmeni bu yüzden istemiyorum "
"O kıza ne diyeceksin sen şimdi"
"Biz ayrıldık ve seni sevdiğimi biliyor"
"Yani benim yüzümden ayrıldınız"
"Arabaya bin konuşuruz."
"Hadi"
"Tamam"
Arabaya bindik ama hiç bir şey konuşmadık yol boyunca sustuk ve arada bir birbirimize baktık. İnsanlar ne kadar kolay aşık olabiliyormuş. Beni başıma daha önce böyle bir şey gelmemişti. Şu anda bana ne olduğunu anlamıyorum. Ama o bana çok tanıdık geliyor. Birine aşık olmak nasıl bir şey acaba ? Daha önce hiç tanımadığım bir duyguydu. Hep o kelimenin ismini duyardım ama hiç yaşamamıştım. Acaba burda yaşayacakmıyım bu duyguyu.
"Sen gerçekten beni sevdiğine eminmisin"
"Ya seni çok seviyorum anla bunu artık. Neden anlamıyorsun. Yoksa hiç mi aşık olmadın."
O konuşmadan sonra yol boyu konuşmadık. Beni galiba gerçekten seviyor. Bu adam nasıl biri. Ben ona aşık mıyım olmaz böyle bir şey. İlk defa biri bana aşık. Ben böyle düşünceler halindeyken. Gideceğimiz yere az kaldı her halde. Gözlerimi kapattım ama tam uyumamıştım.
O saçımı okşamaya başlamıştı.
"Keşke geçmişe dönsek ne olurdu ki? Beni hiç hatırlamıyorsun biliyorum . Hatırlamasanda olur yanımda kal yeter. Kokunu alayım sesini duyayım bu bana yeter. Sen hatırlamasanda ben çok iyi hatırlıyorum. Bana bakışını bile silemiyorum aklımdan. Seni çok özlemişim hayat neşem. Sen benim son aşkım ilk yarimsin."
O konuşurken ben bir anda uyuya kalmışım . Gideceğimiz yere gelmiştik. Beni uyandırmak istememiş ama ben bir anda gözlerimi açtığımda onun kuçağındaydım.
"Beni yere indir."
"Tamam küçük hanım."
Biraz ilerledikten sonra nina yı gördüm ve ona sıkıca sarıldım. Herkes ilerde bizi bekliyordu ve hep birlikte onların yanına gittik. Akşama kadar oturduk ve herkes kalktıktan sonra ikimiz kaldık. Ona baktıkça bir şeyler hissediyordum. Bu nasıl bir duygu...
