Sonbahar ertesi. Güzel bir sabah. Yağmur kokan toprak arınmış sanki tüm kininden öfkesinden.Cama çarpan yağmur damlaları dinginleştiriyor agın ruhumu. Zaten bir sen, bir yağmur. Ötesi yalnız ve sessiz.
Tek umut yağmurdan. Tek du tek dilek. Kalbim yağmur damlacıklarını iletiyr parmak uçlarıma. En çok onlar hissetti seni. Bir de dudaklarım -yarım yamalak- . Kokun bastırıyor yağmuru. Rüzgar kokunu taşıyr sararmış yapraklarla sevişirken.
Ve ben. Ötesi yok. Ben ve yağmur. Ötesi sn, tesi sonbahar.
Yalnızca sonbahar yağmrları taşıyor tadını. Tadın... Tadınsa bir kokain. Gel desem olmaz gitme!
