Amore #2: Withered Epitome of Beauty

WEOB 37

Nagyaya si Seb na mag-bar kami. It may be because she wanted to loosen things up with a boozing drink.

I inhaled for some air and then let out a heavy sigh while staring at the door to the balcony.

Pareho lang kami ni Seb. Pareho kaming nasasaktan sa mga nangyayari sa buhay namin. Ang kaibahan nga lang ay baliktad ang situwasyon na aming pinagdaraanan. Siya na kababalik lamang rito sa Pilipinas at ako naman na biglang binalikan ng isang taong matagal nagparamdam.

Nagpaalam muna ako kay Seb na tutungo sa balcony ng unit niya dahil may tatawagan lang ako. She just nod her head and timidly smiled at me as she suit herself, wiping the tears in her cheeks.

Tumingala ako sa madilim na kalangitan na napapaligiran ng iilang tuldok ng liwanag galing sa mga bituin. A smile escaped from my lips and then I lower down my gaze to the phone I'm holding.

Una kong tinawagan ang anak ko na si Sassy at ipinaalam sa kaniya na lalabas lang kami ng tita niya. Hindi niya pa rin pala nakikita ang mukha ni Shanti, nakalimutan kong magpakita ng litrato sa anak ko.

I was happily talking with my daughter when she asked something from me and I was caught off guard.

"Mama, bakit nag-iba ang boses mo? Umiiyak ka ba, mama? Dahil ba 'yan kay daddy? Ma, punta na lang ako d'yan, iha-hug po kita at saka tita ko naman si Tita Shanti, e, hindi niya lang alam..." She softly uttered and then I heard her yawn.

Napangiti ako at pinahid ang luhang biglang lumandas sa kanan kong pisngi. My daughter is so caring, it makes my heart swell in so much unameable emotions. Ang alam ko lang ay mahal na mahal ko ang anak ko.

Napailing ako kahit hindi niya iyon makikita. "As much as I wanted you to come here, baby, late na kasi, e... It's ten in the evening na. You should sleep by now. Sige ka, gagaya ka kay mama, magiging pandak ka n'yan."

I chuckled and tried to lighten up my voice because I don't want my daughter to think of me too much. I don't want her to be clouded by her thoughts when she's asleep. Hindi ko gustong matulog ang anak ko na malungkot dahil nalaman niyang umiiyak ang ina niya.

"Okay, mama. I'll tell Tito Karl to comb my hair until I fall asleep pero sing ka muna, mama!" She gleefully said. "Nasa kama na rin ako, mama, at si tito ay nandito na sa tabi ko, tinatapik ako. Tapos na rin po akong mag-brush ng teeth at mag-wash ng body. Good girl po ako, hihi. Ang hele mo na lang po ang kulang, Mama Scyther!"

Napangiti ako at parang gusto kong puntahan ang anak ko upang mayakap siya nang mahigpit.

"Okay, baby, I'll sing a song for you." I paused and then inhaled for some air to sang Moon River by Audrey Hepburn for Sassy. "Moon river, wider than a mile. I'm crossing you in style some day. Oh, dream maker, you heart breaker. Wherever you're goin', I'm goin' your way... Two drifters, off to see the world. There's such a lot of world to see..."

Tahimik na ang kabilang linya sa tawag kaya tumigil na ako sa pagkanta. I can also hear Sassy's deep breathing. Napangiti ako at nagpunas ulit ng luha sa aking pisngi. I ended the call and once again called another person. It was Tres' number.

Nakaiisang ring pa lang iyon ay sumagot na kaagad si Tres sa tawag ko. I bit my lip and close my eyes as I chuckled without a sound.

Ang bilis namang sumagot ni Tres.

"Something's wrong, ma'am? Pupuntahan ba kita d'yan sa condo? Si Sassy, nasaan? Nasa condo unit ba ng kapatid mong si Karl? Ano'ng nangyari? Umiyak ka ba? Do you need me there?"

Dahil sa daming tanong ni Tres ay hindi na ako nakasingit pa. When he stopped, I laughed and started talking while shaking my head.

"Sobrang concerned naman ni Tres," pabiro kong anas.