The annoying boy// Harry Styles fanfiction

part 36

Irene's POV:

"Θελεις   να  παμε  μια  βολτα?"  ρωτησα  το  αγορι  μου  σπαζοντας  τη  σιωπη  αναμεσα  μας  και  κοιταξα  τα  ματια  του. Τα  πανεμορφα  πρασινα  ματια  του. Εδω  και  αρκετη  ωρα  ειμαστε  και  οι  δυο  ξαπλωμενοι  στο  κρεβατι  μου,  ο  Harry   με  εχει  στην  αγκαλια  του  και  λεμε  ο  ενας  τον  αλλο  ποσο  πολυ  τον  αγαπαμε  και  ποσο  πολυ  περιμεναμε  αυτη  τη  στιγμη.  Αυτος  μου  χαμογελασε  πειραζοντας  τα  μαλλια  μου  και  εγνεψε  καταφατικα. Το  χαμογελο  του  ειναι  μεταδοτικο  και  αφου  σηκωθηκα  απο  το  κρεβατι  μου,  φορεσα  τις παντοφλες  μου  και  εβγαλα  ενα  μαυρο  φουτερ  και  ενα  μπλε  τζιν  για  να  φορεσω. 

"Εμ,  Harry,  μπορεις  να  βγεις  λιγο  εξω?"  το  αγορι  με  τις  καστανες  μπουκλες  και  τα  πρασινα  ματια  με  κοιταξε  περιεργα,  με  ενα  βλεμμα  αμφιβολιας. Δεν  θελω  να  βγει,  αλλα  πρεπει.  Αν  δεν  το  κανει,  σιγουρα  θα  νιωθω  πολυ  εκτεθειμενη  και  δυσκολα  θα  καταφερω  να  ντυθω.  Ο  Harry συνεχισε  να  με  κοιταζει  με  αυτο  το  βλεμμα  και  πλησιασε  προς  το  μερος  μου.

"Γιατι?"  με  ρωτησε,  σαν  να  μη  συμβαινει  τιποτα. Δεν  μπορει  να  πιστευει  οτι  δεν  τον  θελω  εδω!

"Επειδη  θελω  να  φορεσω  τα  ρουχα  μου!"  απαντησα  δειχνοντας  του  τι  ειχα  αποφασισει  να  βαλω. Τα  χαρακτηριστικα  του  προσωπου  του  μαλακωσαν  και  ενα  τρυφερο  χαμογελο  εκανε  την  εμφανιση  του.

"Φορεσε  τα! Μη  ντρεπεσαι!"  ειπε  και  φιλησε  το  λαιμο  μου.  Γιατι  δεν  με  καταλαβαινει?  Αυτος  ισως  εχει  δει  πολλα  κοριτσια  χωρις  μπλουζα   και  να  μην  ειναι  κατι  που  θα  δει  πρωτη  φορα,  αλλα  εγω  συνεχιζω  να  νιωθω  αβολα. Η  σκεψη  οτι  εχει  δει  και  αλλα  ημιγυμνα  κοριτσια  κυριολεκτικα  με  τρελαινει.

"Harry, σε  παρακαλω! Βγες!"  μπορουσα  να  διακρινω  ενα  ιχνος  θυμου  στο  βλεμμα  του,  ομως  αποφασισα  να  το  αγνοησω,  γιατι  αν  δεν  το  εκανα,  θα  καταληγαμε  να  τσακωνομαστε  παλι  και  αυτο  σιγουρα  θα  πληγωνε  και  τους  δυο  μας.

"Μα  γιατι? Εισαι  το  κοριτσι  μου  και  ειμαι  το  αγορι  σου!" απαντησε  φωναζοντας  λιγο  περισσοτερο  απο  οτι  επρεπε  και  ηδη  ειχα  αρχισει  να  νευριαζω.

"Ναι,  αλλα  μολις  χθες  φιληθηκαμε  για  πρωτη  φορα!"  του  υπενθυμισα. Τουλαχιστον  προσπαθησα! Τα  πρασινα  ματια  του  εκλεισαν  και  αναστεναξε  μια  φορα.