Axcel Rufford (Rufford Series 1)

Chapter 2

Callie POV

"Momma." Tawag sa akin ng anak ko habang naka upo siya sa may island counter at naglalaro. Hindi namab siya mahuhulog dahil malawak ito at may pader itong sinasandalan, kaya rin nating ibalanse ang katawan niya kaya hindi ako masyadong nag a-alala.

"Yes baby?" Sabi ko sa kaniya at lumaput sa kaniya. Kinuha ko ang bowl na puno ng lugaw at sinubuan siya.

"Is Daddy going home, po?" Tanong niya sa akin kaya tumango ako at pinunasana ng maamos niyang nguso.

"Oo, kaya pagaling kana dahil magagalit si Daddy mo pag nalaman niyang nilalagnat ka." Sabi ko sa kaniya at binalikan ang pagluluto ko.

"Mommy magaling na nga po kasi ako." Sabi niya sa akin habang pinapadyak-padyak ang paa niya.

"Ayaw mo lang mapagalitan ng Daddy mo, e." Pang-aasar ko sa kaniya kaya napanguso siya.

"Bad ka mommy." Nakanguso niyang sabi sa akin kaya napatawa ako at nang-gigigil sa ka kyutan niya.

"Kiss mo nalang si Mommy para hindi ka na isusumbong kay Daddy." Sabi ko sa kaniya agad naman siyang tumayo sa kinauupuan niya at nagpakarga sa akin at hinalikan ako ng marami.

"Ayan Mommy madami na yan para hindi mo na ako isusumbong kay— Daddy!" Nagulat ako ng sumigaw siya at dali-daling bumaba sa pagkakabuhat ko.

Humarap ako sa tinakbuhan ng anak ko at nakita ko na buhat-buhat na ito ng kaniyang ama ay hawak ang isang box ng donut.

"Mommy! May Donut na pasalubong si Daddy!" Masayang sabi ng anak ko habang karga siya ng ama niya.

"Naka-uwi kana pala, akala ko gabi kapa makakarating kaya hindi pa ako nagluto." Sabi ko sa kaniya at nilapitan ko siya. Nag makalapit ako sa kaniya ay hinawakan niya ako sa bewang at hinalikan sa gilid ng nuo ko.

Kinuha ko ang gamit na dala-dala niya pati narin ang coat niya na pinahubad ko sa kaniya at pinaupo sila sa dinning area. Nilagay ko sa kwarto namin ang mga gamit niya bago ako bumalik sa kusina pero nagulat ako ng makita siyang pinagpapatuloy ang niluluto ko habang nakasuot ng apron.

Hindi ko alam kung dapat ba akong matawa o mamangha sa nakikita ko ngayon. I never thought that he is cute wearing a apron while in his office suit.

"Hey Callie can i borrow that clip of yours?" Tanong niya sa akin ng makalapit ako sa kaniya kaya nagtataka ko siyang tinignan.

"Why? And No this is mine." Pagdadamot ko sa kaniya at akmang a-agawin na ang sandok sa kaniya pero nagulat ako ng humarap siya sa akin at tinutok ang sandok na pang tinuturo ako.

"Baby i just remember i brought that for you." Sabi niya sa akin sabay turo sa clip na naka ipit sa buhok ko.

"'For you' Axel. It means it was in my care." Pagtatama ko sa kaniya sabay agaw sa sandok na hawak niya.

"Fine. Teach me how to cook." Bulong niya sa akin kaya naramdaman ko ang mainit niyang hininga sa tenga ko.

"Hmm. I thought you know how because you just wear my apron." Tanong ko sa kaniya habang tinitikman ang niluluto ko.

"Nope, I'm not good at cooking. Nung mga panahon na wala pa kayo dito ay madalas na walang tao dito dahil sa mga condo ng pinsan ko ako tumitira." Sabi niya sa akin at yumakap mula sa likuran ko.

Natameme naman ako sa mga sinabi niya dahil parang may pahiwatig yun o may lamang sa loobin.

"P-pwede ba akong mag tanong?" Tanong ko sa kaniya habang nakatalikod parin sa kaniya.

"Hmm. As long as, it's not connected to the past." Sabi niya habang inaamoy ang buhok ko.

"A-ahm how did you find us?" Tanong ko sa kaniya at napalunok pa ng ilang beses. Naramdaman ko ang pag higpit ng hawak niya sa akin kaya lihim akong napangiwi. Nang mapagtanto niyang mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin ay hinimas niya ito.