0.1

3.8K 186 50
                                    

"Ya anne gitmiycem anlamıyormusun ben deli değilim lütfen lütfen gitmeyelim."

"Senin deli olmadığını biliyorum Mia ama düzelmen için gitmeliyiz."

"Gitmek zorunda değilim ben böyle mutluyum."

"Yürü, yürü" Annem kolumdan çekiştirip psikoloğun odasına çektiğinde hemen kendimi toparlayıp kenardaki beyaz bekleme koltuklarına oturdum.

Annem psikolokla konuşmak için içeri girdikten sonra benim gelmediğimi farkedip geri döndü ve benim kolumdan çekerek içeri girdirdi.

Içeriye girdiğimde siyah kumaş pantolon ve yeşil yünlü kazağının üstüne doktor önlüğü giymiş kel başlı güler yüzlü yaklaşık 50 yaşlarında bi adam bana gülümseyerek bakıyordu.

Şahsen boş gülen insanların deli olduğunu düşünürüm dünya bu kadar kötü bir haldeyken bu insanların gülmeleri beyin sağlığı için pek iyi değildi.

Annem psikoloğa benimle ilgili şeylerden bahsederken odadaki kitaplığı inceliyor kitapları alıp arkasını okuyordum psikologta bunu görmesine rağmen bişey dememişti.

Annem tekrar elimden tutup beni kolidora çıkarttığında neden az durduğumuz beyin yakıcı konuydu.

"Psikolok seansları daha uzun sürmüyomuydu ne bu hız."

"Bak mia senin durumun daha bir üst seviyede olduğu için seni daha iyi bir psikoloğa yönlendirdiler yarın için de seans aldım."

"Şehirde gitmediğimiz psikolog kalmıycak diyorsun yani sonrada dünya rekoru"
Anneme alaycı şekilde güldüğümde bana bu kadar saçmalık yeter bakışı atmıştı.

Sırtımdaki çantayı düzeltip psikoloğun ofisinden çıktık taksi kapının önünde beklerken arabaya bindik annem taksiciye evimizin tarifini verirken ben kulaklığımı alıp telefonumu geçirmiştim çalma listemdeki ilk şarkıyı açtığımda başımı cama yasladım.

'Kötü günler geçiriyordum.'




Aidan kitaba 2 yada 3. Bölümde gelir diye düşünüyorum

Beyendiyseniz votelerinizi eksik etmeyin

"..."

Psikolog/Aidan Gallagher      Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin