Arkadan Selin "Deniz ne oldu?" diye bağırırken bir yandan da ne yapabileceğimi düşünmeye çalışıyordum. Artık sonunda dayanamayıp evine gitmeye karar verdim. Babaanneme ne diyeceğimi hala bilmezken zor bela merdivenlerden aşağıya inmeyi başardım. Babaannem beni görünce:
- Dur Deniz, düşeceksin! Ne dedi arkadaşın?
- Babaanne şuan kaybedecek 1 saniyem bile yok ne olur çekil de geçeyim?
Hemen kapını önüne geçti
- Deniz neler oluyor?!
- Hayriye Teyze ben de aynısını söyledim ama cevap vermedi, Telefonuna bakıp aşağıya koştu. Bende bir şey anlamadım.
O sırada bir hamle yapıp babaannemin arkasına geçmeyi başardım ve tüm gücümle koşmaya çalıştım. Bacağımın ağrıması umurumda değildi artık. Orada Eray'ın ne yaşadığını bilmiyordum ve kötü şeyler de düşünmek istemiyordum.
Arkadan babaannemin Ceylin'e "koş, düşecek ! Sen git onun arkasından kızım." Dediğini duyduktan 10 saniye sonra Ceylin'in ayak seslerini duymaya başladım:
- Deniz ne olduysa sen bana sakince anlat bende sana çözüm yolu bulayım.
- Ceylin hiç vaktimiz yok inan ki...
Artık bacaklarımın ağrısına dayanamayıp Erayların apartmanının önünde bir yere tutundum.
Olanları çok hızlı bir şekilde Ceylin'e anlattım.
-Tamam sakin ol. Kaçıncı katta olduğunu biliyor musun?
- Hmm... Hayır!
- Eeee ne yapacağız?
- Bilmiyorum Ceylin . Aaaa bak, apartman numaraları ve isimleri yazıyor burada.
-Şükür.
- Tamam buldum, 8. kat 2. daire diyor haydi çıkalım.
- Deniz?!
- Efendim .
- Dizin çok acıyor mu?
- Ceylin sırası değil lütfen ,hadi!
- Ama şişmiş sanki biraz hı !?
- Ceylin umurumda değil, hadi...
Dizim gerçekten çok acıyordu. Doktor bana 1 hafta ayağa kalkmayacaksın demişti ve ben bildiğiniz koşmuştum. Neyse konumuza dönelim...
Asansöre binip 8. kata vardık. 2. daireyi ses geliyor mu diye dinledim. Bekledim ve yaklaşık 1 dakika sonra içeriden inleme sesi geldi ve ben anında kapıyı çaldım:
- Eray iyi misin?!
- Deniz buraya nasıl geldin ahh!
- Eray kapıyı aç ne olursun!
Çoktan ağlamaya başlamıştım bile. Onu böyle duymak içimi acıtıyordu. Ceylin beni tutuyordu çünkü hem bacağımın ağrısından hem de korkudan artık ayakta duracak durumda değildim. Ceylin sonunda dayanamayıp:
- Eray, Deniz fenalaştı. Ne olur kapıyı aç, onu artık tutamıyorum!
- Nee!? Ahh tamam geliyorum!
Ve sonunda kapı açıldı. Gördüklerime hiçbir şekilde inanamadım ,inanmak istemedim...
Ona ne olmuştu böyle?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüyadaysam Uyandır
TeenfikceBen Deniz. Her şey ben ergenlik çağındayken annemin ve babamın trajedik bir şekilde trafik kazasında ölümüyle başladı. O an, o dakika ve o saniyeden sonra benim hayatım tamamiyle değişti ve bir daha da eskisi gibi olmadı. Yeri geldi bu değişimimin i...
