Switched By Birth

1

Ik sluit men ogen en denk na. 

Achter men oogeleden overloop ik mijn leven. Natuurlijk is het zo,  het kon toch ook nit anders? Ik lijk in helemaal niets op ze. Toen we gisteren te horen kregen dat ik als baby verwisseld ben stortte onze wereld in. Nou ja,  de mijne alleszins. Mam en pap vinden het niet zo erg denk ik. Ze zijn waarschijnlijk opgelucht. Ik heb nooit erg gepresteerd weet je, ze zijn vast blij dat het niet aan hun ligt.

Alle herinneringen gaan voorbij.

Het kan toch niet waar zijn?

Na een kort klopje komt mam mijn kleine kamertje binnen. Ze gaat naast me op bed zitten waardoor het oude bed kraakt. Ze slaat een arm over me heen en wiegt me. Ik weet dat er iets gaat komen nu. Mam knuffelt me nooit,  mijn kleine broerdje Cas wel maar hij is dan ook 10 jaar jonger dan mij. 'we hebben je ouders gebeld' begint ze voorzichtig. Iets snijdt door men hart.  Zij waren men ouders,  nou ja dat dacht ik tenminste altijd. 'ze willen je graag als dochter' gaat ze verder.

'Ik blijf hier mam,  jullie zijn mijn ouders,  het is niet omdat ik jullie bloed niet heb dat ik jullie dochter niet ben, toch? '

' Charlie... Ze bieden veel geld voor je en zoals je weet kunnen we elke euro gebruiken hier' zegt moeder terwijl er een traan over haar wang rolt. 'We brengen je morgen naar je ouders'