" කව්ද යුමී කියන්නේ? "
" අහ් ඒ...ම...මගෙ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් "
Jk p.o.v.
ග්....ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්..... ආහ්හ්හ්හ්..... අඩන්න එපා ජේකේ. මෙයා ඉස්සරහ නම් පොඩි එකෙක් වගේ අඩන්න එපා. ඒත් මට තවත් මෙතන ඉන්න බෑ. මට බෑ. ඒ ඇස් දෙක ඉස්සරහ මට ඉන්න බෑ.
"හි...හියුන් ම...මං.....වො.....වොශ් රූම් එ...එකට ගි....ගිහින්...එ...එන්නම් "
මං එහෙම කියාගෙන එතනින් නැගිටලා දිව්වේ පිස්සු හැදිලා වගේ.
" ජන්කුක්........"
එයා මට කොච්චර හය්යෙන් කතා කලත් මං නතර නොවී එයාට පිටිපස්සෙ හරවල මගෙ කදුලුවලට නිදහස් වෙන්න ඉඩ ඇරියා. ඇය් මටම මෙහෙම වේදනාවක්. ඇය් මගෙ හිතම පෑරෙන්නේ.....
මං ෆොශ් රූම් එකේ දොරත් ලොක් කරගෙන අත දත්වලින් හය්යෙන් හපාගෙන ඇඩුවෙ මං අඩන සද්දෙ කාටවත් ඇහෙන්නැති වෙන්න. ඔයාට අනුකම්පාවක් නැද්ද හියුන්. මං මෙච්චර කල් දැනගන්න අකමැත්තෙන් හිටපු බයෙන් හිටපු දේ ඔයාම මට ඇවිත් කියනකොට.... මං මොකද්ද කරන්නෙ හියුන්....
📞📞📞📞.....
ඇය් මෙයා දැන් කෝල් කරන්නෙ. තවත් මට රිද්දන්නද ඕනේ....මං කෝල් එක කට් කලා. මට ඒ කටහඩ අහන්න ඕනෙ නෑ. මගෙ හිතට පිහියකින් අය්නව වගේ ඒ වචන ඇහෙද්දි....
📩📩📩
ජන්කුක් ඔයා හොදින්ද ? මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද ? අසනීපයක්වත්ද? මං ආවට කමක් නැද්ද?
හියුන්ගෙන් මැසේජ් එකකුත්. ඇය් මේ තරම් මං ගැන හොයන්නෙ. තවත් මගෙ ඇස් ඉස්සරහට ඇවිත් රිද්දන්නද ඕනේ....
📤📤📤
මට ප්‍රශ්නයක් නෑ ඔම්මා හදිස්සියෙ ගෙදර එන්න කිව්වා. මං යනවා හියුන් ඔයත් ගෙදර යන්න.
අමාරුවෙන් වුනත් මං ඒ මැසේජ් එක එයාට යැව්වා. එයා දන්නෑනෙ මං මෙහෙ තනියම ඉන්නෙ කියලා. තව පොඩ්ඩක්වත් එතන ඉන්නෙ නැතුව මං බැක් ඩෝ එකෙන් එලියට ආවෙ පිස්සෙක් දුවනවා වගේ. කොහෙවත් නතර වෙන්නැතුව අඩ අඩම පාරෙ දුවගෙන මං නතරවෙලා හිටිය බෝඩිං හව්ස් එකට ආවෙ වටේ පිටේ හිටිය කිසිම දේකට අවදානයක් නොදිමින්.
