LAVİNYA

6. BÖLÜM "ŞANS"

Herkese selamlar okurcanlar <3

Nasılsınız bakalım yazın buraya;)

Oy ve yorumları unutmuyoruz.

Elimden geldiğince uzun tutmaya çalışıyorum bölümleri

Keyifli okumalar diliyorum <3

.........

"Can biliyor musun? Bir gün her şey çok güzel olduğunda şu anda yanımda olmayan kimsenin hayatımda olmasına izin vermeyeceğim."

"Lavinya ne diyorsun anlamıyorum. Hem sen nerelerdeydin iki gündür öldük meraktan ?

"Can ben şey ee-"

"Lavinya bak biliyorsun sen benim kardeşim gibisin . Biliyorum asla abinin yerini tutamam ama senin her zaman arkandayım yanındayım. Beni abin gibi düşünebilirsin, abin gibi düşünerek anlatabilirsin. Seni dinlerim, destek çıkarım, korurum. Senin yerin bende çok ayrı Lavinya . Her ne olursa olsun sen benim dayanağımsın, bende senin.. Sen bana abinden emanetsin Lavinya. Sen çok ama çok güçlü bir kadınsın , abinde seni izliyor yukarıdan. Ve eminim ki "işte benim prensesim" diyordur gurur duyuyordur seninle. İşte toparlayacak olursam , konu her neyse bana anlatabilirsin . Ama bak seni zorlamıyorum, kendini baskı altında hissetmeni de istemiyorum."

Çok duygusalımdır. Tabii ki gözlerim boş durur mu ? Hayır tabii kide .

Ona sarıldım. Sıkı sıkı sarıldım.

Abime sarılır gibi sarıldım..

"Can senin de öyle senin de yerin bende çok ayrı. Seni çok seviyorum aklının almayacağı kadar."

"Bende seni öyle aptal kız." Dedi gülerek.

"Ama Can, ben bilmiyorum. Oturtamıyorum belki de yakıştıramıyorum, inanmak istemiyorum bilmiyorum işte .." dedim bıkkın ve ağlamaklı sesimle.

"Tamam şimdi biraz sakin ol . Bana neyi bilmediğini söyle . Kafanı karıştıran ne ?"

"Can ben iki gün önce çok büyük bir ihanete uğradım. Konuyla senin hiçbir bağlantın olduğunu düşünmüyorum ama sen üzüleceksin anlatırsam üzüleceksin.." Tekrardan o aptal göz yaşlarım kendini belli ettiler.

" Ah Lavinya 'm hadi anlat bana canım."

"C-can ben kaçırıldım.."

"NE!" Kükremişti resmen..

"Can sakin ol." Gözlerini kapatıp sabır dilercesine nefes aldı.

"Hem senin b-burada çok vakit geçirmen doğru değil is-" Cümlemi yarıda keserek,

"Sen Lavinya sen o-o gece mi kaçırıldın? Benim gece nöbetinde olduğum zaman?" Başımı salladım.

"Kahretsin! ESİN NE BOK ARIYORDU LAN YANINDA?" başımı öne eğdim. Ve ağladım..

Zaten her ne olduysa Esin yüzünden olmuştu..

Demek istesem de ;

Diyemedim.. Hiç kolay değilmiş hem de hiç...

"Lavinya kaldır kafanı." Ağlamam daha da şiddetlenmişti.

"Lavinya kaldır kafanı ve ağlama." Dedi sakin olmaya çalışarak

" C-can i-ilacım" Hemen yatağın yanındaki çekmeceyi açtı ilacımı alıp ağzıma götürdü.

Derince nefes aldım. Aslında ilacı bu kadar kullanmam doğru değildi ama yapacak bir şeyim yoktu.