A Second To Infinity (Case Series #2)

Chapter 8

Chapter 8
Holding hands

"Kanina mo pa ako tinitignan. May dumi ba ako sa mukha?"

Naiilang kong tanong. Nasa auditorium kami ngayon para sa practice nila-- namin, kasama nga pala ako at si Mauris sa program bukas bilang mga emcee.

Napa kurap ito ng mga mata at nag iwas ng tingin.

"Wala naman."

Nakakainis. Wala pa naman akong salamin para tignan ang itsura ko.

Tinawag ko ang atensyon ni Mauris na binabasa ngayon ang script namin sa tabi ko.

"Bakit?"

Kunot noo nitong tanong.

"May dumi ba ako sa mukha?"

Tinagilid ko pa ang ulo ko mula kaliwa hanggang kanan dahil baka nga may dumi at hindi lang inaamin ni Ja.

Umiling ito at nag patuloy sa pag babasa at pag practice ng speech namin.

Kung ganon bakit kanina pa ako tinitignan ni Ja?

Inaasar niya ba ako?

"Hatid kita mamaya sa bahay nyo."

Si Jarell habang inaayos ang costume na susuotin nya para bukas.

Kulay blue ito na tuxedo at may maliit ding sumbrero na pareho ang kulay.

"Naku.. hindi na."

Hindi niya kailangang gawin yon at ayoko.

"Sabay kaming uuwi mamaya. Kapit bahay ko lang siya."

Si Mauris na sumasagot sa gilid ko.

Natawa duon si Jarell. Tumaas naman ang kilay ni Mauris don.

"Well, hatid ko na kayo."

"Ja, wag na. Okay lang kasi ang lapit lang ng bahay namin dito hindi ba?"

"I know. Gusto ko lang kayong ihatid if it's okay?"

"Hoy, Ja! Ang tagal mo namang mag ayos ng costume! Hinahanap na tayo sa harap ng stage para sa final practice."

Si Prim na naka ayos na. Bagay na bagay sakaniya ang role bilang Juliet, lalo na ngayon na naka suot na ang gown nito na ipinakita niya saamin kanina.

"Oh, right. Practice lang kami, Maika ah?"

Pag papa alam ni Jarell saakin. Hindi na ako nag salita duon. Sinabi ko nalang sakanilang dalawa na galingan nila sa practice nila para sa role playing nila bukas.

Pero..

Hindi ako naka nuod sakanila. Pag uwi ko sa bahay inaantay ako ng Step dad ko.

Tulog na ang lahat at naka patay narin ang ilaw sa sala tanging ang street light nalang sa labas ang na aaninag kong bukas pa.

"Ginabi ka nanaman."

Lumapit pa ito saakin. Naamoy ko agad ang matapang na sigarilyo sa kanya pati narin ang alak na gabi gabi niyang iniinom.

"May practice kami para sa event bukas. Sige po tito, matutulog na ako."

Nag mamadali na akong umakyat papunta sa kwarto sa sobrang takot.

"Teka, bata."

Hinila nito ang unipormeng suot ko mula sa likod. May pwersa ang pag kaka hila nito dahilan ng pag kalas ng mga butones at pag kakita ng panloob ko partikular na sa bra at dibdib ko.

"Putangina, ang sarap mo. Habang lumalaki ka mas lalo kang sumasarap."

Yakap yakap ko ang sarili ko mula sa kahihiyan. Pumatak na rin ang luha ko dahil sa ginawa niya. Hinawakan niya ang mag kabilang dibdib ko.

"Wag na wag kang mag susumbong sa nanay mo, bata. Kung ayaw mong patayin kita."

Nilabas nito ang baril niya at tinutok sa ulo ko. Napa hiyaw ako duon. Nanginginig ako sa takot.

"Wag po, Tito!"

Hinataw niya ako sa ulo ng baril niya. Napa upo ako sa sahig dahil duon. Sinapo ko ang ulo ko at nakaramdam ng hilo.

"Tulog na ang nanay mo nag iingay ka pa!"

Nakita ko nalang ang dugo sa kamay ko na mula sa ulo ko pag katapos ay naging blanko na ang lahat.

Naramdaman ko nalang na may bumuhat saakin at narinig ko din ang pag bukas ng pinto.

Nang maka dilat ako at medyo nahihilo pa nakita ko si Tito na nasa ibabaw ko na, wala na itong saplot at duon ko napag tanto kung ano ang ginagawa niya.

"Tama na po, Tito.." nag mamakaawa kong sinabi.

Pilit kong nilalakasan ang boses ko.

Baka sakaling may magising kahit manlang kasambahay at makita ang pam bababoy na ginagawa saakin ng boyfriend ni Mommy!

"Huwag kang mag salita at baka magising ang nanay mo! Putangina ka!"

Sinampal niya ako tinakpan ang bibig ko tulad ng parati niyang ginagawa..

Wala na akong nagawa kundi umiyak nalang..

Kailan ba ito matatapos?

Kailan ba matatapos ang impyernong ito?

Diring diri na ako sa sarili ko..hindi ko kayang tignan ang sarili ko sa salamin.

May naabot akong orasan sa sidetable ko at hinataw sa ulo ni Tito Zoren.

Dali dali akong tumakbo palabas ng bahay.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta.

Basta ang alam ko, kailangan kong maka alis sa bahay na ito.

Nag patuloy ako sa pag takbo pakiramdam ko pa ay may humahabol saakin kaya mas lalo akong nag madali habang lumilingon din sa likod.

Napa hinto pa ako at nag lakad ng sandali dahil hinihingal na ako.

"Maika?"

Hinanap ko ang boses at nakita si Mauris na nasa front yard ng bahay nila.

May mga kasama itong tatlong lalaki at isang babae.

May dala pa ngang gitara ang isa. Sa pag kaka alala ko pinsan niya ang mga yon at kapatid niya.

Nilingon din nila ako.

Binuksan ni Mauris ang gate nila at pinuntahan ako.

"Saan ka pupunta ng ganitong oras? Gabing-gabi na at naka uniform ka pa."

Duon ko lang narealize na naka uniform pa pala ako.

Napatingin ako sa suot ko at naalala ang nangyari kanina.

Hindi ko mapigilang maiyak lumingon agad ako sa likod dahil baka anduon si Tito at sinundan ako.

"May tumutulong dugo galing sa ulo mo! Napano ka ba?"

Hindi ako mapakali hindi ko rin masagot ang tanong ni Mauris sinisilip ko ang kalsada kung talaga bang may sumusunod saakin.

Hinila ni Mauris ang kamay ko papunta sa front yard nila.

Nilapitan nadin kami ng mga pinsan niya.

"Anong nangyari?"

Yung pinsan niyang may gitara na mukhang nagulat sa kung anumang itsura ko.

Hindi ko alam kung anong itsura ko ngayon.. basta ang alam ko lang gusto kong tumakas paalis ng bahay namin

"Hindi ko rin alam. Ayaw din niyang mag salita.."

Si Mauris na may hawak na bimpo habang pinupunasan ang noo kong may patak na ng dugo mula sa ulo ko.

"Kukuha ako ng first aid kit sa loob."

Sabi pa nung lalaking mas nakakatandang kapatid niya.

"Ris, may patak din ng dugo yung uniform niya sa gilid"

Umiiyak nalang ako habang isa isang naka tingin sakanila.

Wala akong masabi pakiramdam ko wala akong boses para mag salita.

"Paalam ka kay mommy, dalhin natin sa ospital ayaw tumigil ng pag dudugo."