The love story of a weak girl

part3🚫

Unicoad

ခရာက ဆိုဖာပေါ်မှာခြေ ချိတ်ထိုင်ရင်း ဝိုင်ခွပ်တို့အား လှည့်နေကာ

"မင်းရဲ့မွေးနေ့တောင်ရောက်တော့မှာပါလား....မိုးတွေကလဲအရမ်း ရွာတာပဲ..မိုးကမင်းအမုန်းဆုံးဆိုတာငါသိတယ် ဧကရီ..hk. .ဒါကြောင့်မိုးရွာရင်ငါပျော်တယ်မင်း ကြောက်နေတာလေးကိုတွေ့ရတဲ့အချိန်ကငါအပျော်ဆုံးပဲ"

ခရာဧကရီ့ကိုဖုန်းဆက်တော့ အကြောက်လွန်နေတဲ့သူ့အသံလေးကနားထဲမှာစွဲနေတယ်..*.ကြောက်စမ်း...ငါ့ကိုကြောက်စမ်းပါ...ငါကမင်းခိုက်ခိုက်တုံအောင်ကြောက်ရမယ့်လူပဲ*

.
.
.
ဝေလေး အိပ်ယာငနိုးလာတော့မိမိခြေထောက်တွင်သံ ကြိုးခတ်မထားတော့ ထွက်ပြေးရမည်ဟုတွေးကာ အခန်အပြင်သို့ပြေးထွက်လိုက်သည်

အိမ်ကြီးကခန်းနားသလို တိတ်ဆိတ်နေသည် တံခါးကိုလဲတစ်ချပ်မှဖွင့်မထားပေ

ဝေလေးလဲ တံခါးတွေအားလုံးပတ်ထားသောကြောင့်ထွက်ပြေး၍မရ သော့ရှာဖို့လုပ်လိုက်သည်

ဖွင့်ထားတဲ့တံခါးဆိုလို့ သူ့အခန်းဘေးက ဧကရီ့အခန်းကိုတွေ့သွားသည် ဧကရီ့အခန်းမှန်းလဲသူမသိပေ

ဝေလေးသည်ကျားရှေ့ ပက်လပ်လှမ်သလိုဖြစ်နေပြီ

အထဲကိုဝင်လိုက်တော့ ချောင်တစ်ခုမှာမိုးခြိမ်းသံတို့ကြောင့် နားတို့ကိုအုပ်ထားပြီး
ကျုံကျုံ့လေးထိုင်နေသော ဧကရီ့အားတွေ့တော့သည် အနားကိုလျှောက်လာမှဧကရီမှန်းသိတာမို့အမြန်ပြေးထွက်ဖို့လုပ်သည့်အချိန် မှာ ဧကရီထပြေးလာပြီးဝေလေးကိုကုတင်ပေါ်သို့ပြစ်ချကာအခန်းတံခါးတို့အားလော့ခ်ချလိုက်သည်

"ထွက်ပြေးတာဟက်လား. ..မင်းက လွတ်လပ်နေဖို့မတန်ဘူး...အရင်လိုသံကွင်းစွတ်ထားစေချင်ပုံပဲ"

ထိုစကားကိုအေးဆက်ဆက်ပြောနေသောကြောင့်

မိုးတစ်ခြိမ်းခြိမ်း နှင့်ပင် ဆူညံနေသောလဲ ဧကရီ ထိုအသံတို့အားမကြားသလိုကြောက်ရမှာမေ့နေပြီး..ဝေလေးကိုပဲစိတ်ရောက်နေမိသည်

"ဟင့်အင်မမ...မလုပ်ပါနဲ့..ဝေလေးထွက်မပြေးတော့ပါဘူး..တစ်ကယ်ပါ..နော်"