"Kris, bakit hindi ko na ata nakikita si Herbert?" Tanong ni Boy habang nag-aayos ako ng mga gamit sa dressing room. "Last na binanggit mo siya sa akin was 6 months ago. Anong nangyari sa inyo? Pribadong-pribado ha."
Hindi ako nagsasalita at patuloy lang ako sa pag-impake ng mga gamit ko.
Biglang napaupo si Boy. "Don't tell me?"
Nahinto ako sa paglalagay ng mga gamit ko at tumingin kay Boy. "Yes, Boy. Hiwalay na kami. 6 na buwan na kaming hiwalay." Mahinang tono ko.
"Wait? What! Kris? I mean?" Nauutal na si Boy at hindi malaman kung anong susunod na sasabihin sa akin. "Teka? Don't tell me pinag-awayan niyo 'yong sa mga bata?"
Umiling ako. "The contract."
"Omayghad! No way! Kris?"
"Boy. Tapos na. We're already hiwalay. Na-pirmahan ko na ang kontrata 6 months ago. I'm ready to shoot na the endorsement tomorrow. Aangal ka pa ba?" I said.
"I'm sorry. Para ako 'yong naging dahilan ng pag-aaway niyo. Akala ko 'yong mga bata."
"You don't have to say sorry. It was my fault to involved the contract. To hide the true reason why I broke up with him."
"Hah? Teka? What do you mean?" Pagtatakang tanong ni Boy.
"The true reason bakit ako nakipaghiwalay ay dahil sa mga anak niya. Naaawa ako sa kanila. They want to have a father. But feel ko kinuha ko pa sa kanila si Herbert. I know what it feels ng mga bata. Dahil may anak ako, Boy. at ayoko naman idamay ang mga bata."Pagpapaliwanag ko.
"But what about your heart? Hb's heart? I'm sure nasaktan din siya sa biglaan mong desisyon."
"Uunahin ko pa bang isipin ang pagmamahalan namin? Kaysa sa mga batang patuloy na nasasaktan at nais na makapiling ang kanilang ama? You know Boy. Love is powerful, but sometimes, sa sobrang powerful we didn't see people na nasasaktan. Masaya nga kayong dalawa, ngunit may mga luhaan na bata pa."
Hindi na nagsalita si Boy at nagtinginan na lamang kami.
Oo, hanggang ngayon. May bigat pa rin sa puso ko. Hindi kami pwedeng magkalayo ni Herbert lalo na nasa QC ako nagtatrabaho at marami akong business here na kailangan ng business permit mula sa city hall nila. Kailangan ng pirma ko. Presence ko.
Maliit ang mundo. Magkikita-magkikita kami. Saka, nagpapagawa na kami ng bahay. Soon lang niyan lilipat kami. Hindi ko alam tuloy kung itutuloy ko ang paglipat o hindi.Lumabas na kami ni Boy ng dressing room. Bigla na lamang may napansin kaming guy na maliit na mukhang hinihintay kami. Lumapit naman ito nang makita kami.
"Hi, Ms. Kris Aquino. I'm Jeff po. I'm one of the medi-"
"Media ka?" Tanong agad ni Boy.
"Yes po. We just want to know your reaction po about you and Mayor Herbert. The news was out about Herbert being with another girl at the restaurant. Alam niyo ba ito?"
Bigla na lamang akong nanlamig at hindi malaman kung anong sasabihin.
I never tell anyone pa na hiwalay na kami even the public. I'm still trying to complete my statement dahil ayokong siyang maging masama sa paningin ng iba, especially he's a mayor.
"Uhmm Jeff, I think this is not the right place to ask about that. With all due respect, we are here at the outside of Kris dressing room. Meaning, a private place for her. We should respect that. Maybe, let's all wait for Kris's statement. I hope you understand." Boy said na pilit na akong hinihila.
"Who's the girl na kasama niya?" Nagulat si Boy nang bigla akong magtanong.
"Uhmm. We still figure it out po, Ms. Kris kaya we tried to reach you po." Sagot ng media sa akin.
BINABASA MO ANG
Love Me Till The End (Complete)
FanfictionKristina Love Aquino. A successful woman, well-known as the Queen of All Media of the Philippines and a great mother to her two sons. However, when her love life fails many times, she decides to not entertain anybody and concentrate on her work, unt...